Alle inzendingen over verpesten

Op deze voetbalavond met de Ieren Waarbij opnieuw "de ruit" is uitgetest Is wederom een oefenpot verpest Zo valt er op 't EK straks niks te vieren Na deze afgang speelt men voor mijn part Nog liever met een klaver, schop of hart ...Na het dramatische optreden van het Nederlandse elftal tegen de Ieren heeft Advocaat eindelijk laten weten…

De ene ziel verscheurd door liefde, De andere ziel verpest door haat. Zullen ze ooit weer samenwerken? Ooit weer omsmelten tot één ziel? Zal ik ooit weer één worden Zodat ik weer één met jou kan zijn?…

Och kwam Ranomi nou maar uit het westen, Geen nietje zou mij deze dag verpesten.…

Verpest de sfeer dan in een vloek en zucht, Zodat uw kroost vanzelf naar school toe vlucht.…

zijn de sporen die maatschappelijk verval in het weidse land getrokken heeft het snel door bochten maaien maakt modderpoelen in het al jong gekneusde gras eindelijk knakken zij die jarenlang hun zaad hebben geschoten in de luwte van het onverdiend succes worden beschamend zichtbaar in hun hebberige groei zij hebben het voor anderen verpest…

. -------------------------------------------- Hij vluchtte voor de drukte in het westen Naar zo ’n oud krotje op het platteland, En knapte op, waarin hij was beland, Maar liet zijn euforie door mest verpesten: “Ik restaureer zo ‘n bouwval plank voor plank, Maar krijg van al die boeren stank voor dank.”…

we zijn opgeroepen om te komen kijken op alle wegen van oost tot west naar de restanten van het vergane aardse leven dat door ons zo vreselijk is verpest in afwijkingen en allerlei ziektes de confrontatie voor het laatste oordeel er zijn geen wegen terug want in de schepping was synchronisatie de hartenklop en zon…

Zij is een nuchter mens Die zich door ratio laat leiden Het enige waar ze last van heeft Is toch wel zijn schaduwzijde Hij is een blok aan het been Verpest haar hele leven Zij wil samen leuke dingen doen Hij voelt zich in 't nauw gedreven Meestal voelt hij zich onprettig Omdat hij vaak gespannen is Vermoedelijk is het fobisch Maar het…

Zij hebben de zwarte zak Van hun afwezigheid strak Over ons heengetrokken En toen onze oren verpest Met de ruis van hun hemelse spraak. Dus waar ik vandaan kom, daar Moet je die opgebaarde Nog lichtjes blozende doden Lang en bedachtzaam slaan. ------------------------------ uit: 'Voorbijganger', 1999.…

er in me op maar niet echt duidelijk nogal verward Beelden spoken door m'n hoofd en verbuigen pijnlijk al mijn zinnen En dat maakt het oh, zo moeilijk om mijn verhaal hier te beginnen Een kort briefje lijkt me voor nu zonder twijfel het allerbeste Jij bent m'n maatje wil daar in géén geval door foute woorden iets aan verpesten…

Wanneer we allemaal verpesten wat zo mooi is, bloeit er de volgende dag dan weer iets op ? Geluk kun je niet vastpakken, noch blijvend vasthouden. Geluk waait met de wind mee, om te verdwijnen als je haar net bemerkte.…

in blauwe kruiken met franse slag gedeeld passend bij bretonse luiken daar heb jij je nooit verveeld de aangeboden borst ruwe handen op je billen lonken en steeds verder willen geen café was je teveel soldaten en matrozen donkere lach en kirrend vozen heb je gedeeld mijn blauwtjes te koop gezet de franse slag is nu voorgoed verpest…

ik heb mijn handen bekeken die een leven lang liefde en tederheid hebben gegeven maar die ook vaak ongeweten zijn meegegaan in de hypes en trends van het moment milieu en omgeving hebben beschadigd pas later constaterend dat ook het eigen nest onherstelbaar is verpest zij hebben het spreken verleerd als werktuigen van de…

Lust, bewondering en medeleven Delen hun milde aard Een gegeven genoegen Door de kerk vervloekt Verpest door schande en schuld Zo gaat Eros meer blikken vangen Dan een zwerm engelen of een heilige stoet Hoe hoger zij de schaamlap optrekken Hoe hoger reikhalst men Buitensporig gehecht aan de vliezen van het hart Sluipt meligheid de verzen…

gekras langzij de woudzoom september kraait herfstvogels kelen luids de grond ontbindt het gele gras daar, wat kinderen zich niet bewust van de onbestendigheid der dingen trekken zich los van de ouders tussen rode bomen in hun herfst nog zeg ik niets verpest niet hun onwetendheid lach en zeg: fijne dag tussen rode bomen…

een nieuwe dag, een nieuw jaar en een nieuw decennium, ze komen ons tegemoet, waarom is dan mijn gemoed niet blijer; de zon straalt, restjes sneeuw blinken nog na, het ziet er zo schoongewassen uit; is het omdat toch al weer blijkt dat er mensen zijn die het voor de ander willen verpesten en geen benul willen hebben van wat ze aanrichten…

De vrede die werd wreed verpest door Poetin, ISIS en de rest van beulen, schoften, idioten die ‘t voor anderen verkloten. Kakelvers staat 2015 nu te dringen Zie hem springen, hoor hem zingen! 365 keren, dag en nacht, brengt hij vrede, voorspoed, kracht.…

ik heb de eerste zin eens onderaan gezet om te voorkomen dat ik dit gedicht nog door de laatste regel zou verpesten misschien werk ik me hiermee in de nesten en geven critici mij een brevet van onvermogen, ze zijn opgelicht! de kenner, echter, zegt: "dat dichtwerk met het slot aan het begin, dat is zijn beste!"…

wat streepjes licht en een handvol duisternis zit ik op de rand van mijn bestaan nog het minste met mezelf begaan zoek ik met licht een wankel evenwicht maar als ik kijk verdwijnt realiteit blijft alleen de pijn de chaos van steeds iemand moeten zijn mezelf verliezend in fragmenten die nooit mochten hechten mijn leven vaak verpestend…

De rode planeet hadden wij óók graag willen aanschouwen, donkere wolken aan de hemel hebben het voor ons verpest. Volgende keer wonen we op Mars was de áárde nog nooit zo dichtbij.…

. ------------------------------------------------------------ (ATHENE - De Nederlandse hockeysters hebben donderdag in Athene hun eigen droom verpest. De meiden met een olympische missie misten de laatste slag door in de finale van Duitsland te verliezen: 2-1.)…

Je hebt me echt verpest En niet zo'n beetje ook Soms drijf jij daar de spot mee Dat ik van woede kook Toch ben je lief en kwetsbaar Hou ik van jou en bloc In een relatie als de onze Is alles op de gok Ik moet er niet aan denken Dat jij niet meer bestaat Een ander mee laat delen Mij zelfs daarvoor verlaat Zelf voel ik mij nu veilig Met…

Ik heb een vrouw bemind, die best een tweede Troje zou verdienen, en die door drank en heroïne onder mijn ogen werd verpest. Tot ziekbed kromp het liefdesnest, en ik zou zachtjes willen grienen, omdat alleen dit clandestiene sonnetje van ons tweeën rest.…

huis om zonder een keer hole inn one thuis te zijn ze was niet sportief haar motoriek een samenrapen van bewegen met in de genen een structureel tekort aan souplesse en élégance ook in het taalgevoel bleven ezelsbruggetjes voor plastisch gebruik links liggen in staccato rijpte liefde tot vreemde taal die onbegrepen affectie verpestte…

Maar angst voor de toekomst Verpest al het fijne. Alleen warme herinneringen, Tot het einde.…

Met hoeveel gemak je keer op keer vastberaden op de verkeerde plek staat te wachten aangeslagen de weg niet meer weet te laat op komt dagen alweer je sleutels vergeet hoe door de was op 60 graden oen ik te strak ondergoed moet dragen hoe je op je allerbest de helft vergeet bij boodschappen doen verzonken in gedachten het eten verpest…

Het gif door roddeltongen verspreid verpest een ander zijn leven want dat geroddel en geklep wordt maar al te graag doorgegeven.…

De nacht met z'n geheimen die niet prijs worden gegeven donker, koud en kil verpest wordt iemands leven. Overdag komen de geheimen weldra aan het licht lichaam vol met blauwe plekken en een opgezwollen gezicht. Ze durft niet te gaan en blijft bij die tiran het is de vader van haar kinderen, en eens haar liefhebbende man.…

Ik had de laatste tijd al het idee Dat het gestrooi met menselijke resten Ons schone luchtruim best eens kon verpesten Zoals die dikke vuurpijl met André En voor wie denkt dat zo’n gedachte dwaas is: Ha vijf en één is wel toevallig Ha zes ----------------------------------------------------------- Enige tijd geleden is de as van André Hazes…

jij bent gaan vliegen weg van kou en regen wilt kleur bekennen ook al heb je dan wind tegen gedachteloos zweven op de losgeslagen energieën van het stressvol aardse leven dat kolkt en wolkt in een verpeste atmosfeer maar jou niet deert omdat je alles losgelaten hebt zonder geknakt of een zielig wrak te zijn ben jij de lente gaan…