Alle inzendingen over verversen

kolkend en stromend non-stop verversend baant zich het water een weg door de tijd…

Een oude man zit diep in de ellende En om zijn eigenwaarde te verversen Probeert hij de premier bruut af te persen Zo wil hij flink wat geld van Balkenende Als Bos premier was zou hij zeker balen Hij wil juist zelf geld bij bejaarden halen…

Net als het tijd voelt oude tranen te begraven brengt het leven nieuwe waardoor ook de eerdere zich alsnog verversen de kloof weer doorleefd opnieuw doorworsteld de dood valt niet te stoppen eist telkens weer zijn tranen gewennen doet het nooit…

Dichten is verversen met woorden blad blazen; in wat dwars is en zwijgt klanken durven klinken. Dichten is letters baren verzengolven branden; op het veeltalige strand zinnen en lijnen breken.…

Ik wil mijn eigen plein ontvolken van keuvelaars en querulanten gespiesd zijn zij aan scherpe dolken en slagtanden van olifanten in moddergaten van moerassen gegraven door couveusekevers zal ik hun ziel tot pulp verassen en voeren aan volwassen bevers bevrijd van vuige invloedsferen zal ik mijn dichtershart verversen om uit een fontein…

van een verse aardappel het onherhaalbare van gisteren onhertreedbaar als afgesloten gangen het verdragen van regen en vuur het ontherfsten van naderend afscheid een geest in een fles stoppen, het hek van de dam in de grondverf zetten nergens voor- of tegenstander van zijn een bouwkavel onteigenen, een gedicht aanscherpen, verzen verversen…

legde ze woorden op mijn lippen die ik ’s morgens als ontbijt genoot en met liefde toevertrouwde aan mijn maagdelijk witte servet nee, ik had nooit honger mijn enige trek werd gevoed door de zinnen van een vrijgevige muzische schone die mijn lakens deelde en daarna vernevelde om de volgende nacht weer verfrissend trouw mijn inkt te verversen…

toevertrouwde aan mijn nog maagdelijk wit papier ze fluisterde zonder geluid maar met zachte strelingen expressie in mijn zuchten nee, ik had nooit honger mijn enige trek werd gevoed door de zinnen van een vrijgevige Griekse schone die mijn lakens deelde en daarna vernevelde om de volgende nacht weer verfrissend trouw mijn inkt te verversen…

met liefde toevertrouwde aan mijn maagdelijk wit papier ze fluisterde gevoileerd met zachte strelingen expressie in mijn zuchten nee, ik had nooit honger mijn enige trek werd gevoed door de zinnen van een vrijgevige muzische schone die mijn lakens deelde en daarna vernevelde om de volgende nacht weer verfrissend trouw mijn inkt te verversen…

De verte roept. Ik kan dat niet negeren en hoop dat ik na even weg geweest te zijn hier met geïnspireerde geest op achttien januari terug mag keren. Ik zend u daarom nu vast, beste mensen, voor kerst en nieuwjaar allerbeste wensen.…

De wielen van de winkelwagen trillen, nog eventjes de slaolie verversen Het karretje remt af bij kaas met gaten. ‘Hier links en wacht op mij terwijl ik koek pak en nu vol gas op weg naar de biscuitjes!’ Van Eerd die kan het racen nog niet laten, hij kent zijn Jumbowinkel als zijn broekzak, het hoofd zit vol met schema’s van circuitjes…

We moeten ons hoognodig gaan verversen de maat is vol, we willen even weg dus dacht ik: het is goed da'k-ut-FF zeg we zijn vermoeid in lichaam, ziel en hersen We rijden twalef uren naar het Zuiden en bivakkeren daar in de Natuur gespeend van elektriek-apparatuur alles organisch: bergen, water, kruiden Geen internet, geen straling door de…

martelaren onder aanbeden aureool Vervallen tot scherven bestoft glas in lood idool Of in vaal damast verveeld prevelend kazuifel Kerkse zalen van voorbij verlost in heden Vergeten heiligen in rozenkrans aanbeden En beslecht tot museale vromen in smekend galm Ontvlucht in nevel van gevreesd weten Zijn Petrus en Johannes in nabij vergeten En verversend…