Alle inzendingen over zalvend

Hup hup Holland, ga er gerust voor Je kan de Belgen uit de nood helpen Ons democratisch leed ietwat stelpen We zitten met een vies record op de schoot Anderhalf jaar voor 1 Belgisch bewind Ga er voor, wees weer ons straf gidsland Reik je zuiderburen zalvend de hand Sla gerust dat record Hollands gezwind Qua populisme kunnen we wedijveren…

Als ze dicht zijn, stralen ze nog eindeloos Als ze open zijn, alle boosheid in de wereld machteloos Als ze opzij kijkt, voel je nog in hen gezogen Als ze helemaal niet naar je kijkt, zie jezelf haar ogen Haar ogen met die schitterende blauwe kleur Het is als in een tuin met een zoete zalvende geur Haar ogen zijn twee versies van het perfecte leven…

Wij omringen hen met zalvende klanken geen kwetsend lawaai, een woord een aai geen dolk, zinnen teder en licht geen drukkend gewicht. Zo vertalen wij hun dag. Gewiegd door sussende geluidjes, in dekens van warme woorden gewikkeld, beschermd tegen loerend gevaar in een tent van taal, slapen zij in.…

mensen de kwispelstaart van een hond en de grijns van haar lapjeskat zij zwemt in woorden woorden als zachte strelingen woorden glad als een aal hard als het hoofd van haar vader en alle vaders na hem woorden als muziek als gesels die striemen woorden als wolken als een zachte deken woorden als een snik fluisterende woorden zacht zalvende…

En Meneer Rutte, Mevrouw Kaag Wij leveren ook, staan in de wereldtop tien Het Koninkrijk der Nederlanden is een Belangrijk wapen(onderdelen)exporteursland Hoe valt dat te rijmen met Uw zalvende woorden over vrede Met al die export van wapentuig Zijn wij Nederlanders niet gewoon Tuig van de richel, V.O.C. -tuig!…

van eerlijkheid het kust mijn verbaasde lippen het kamt mijn verwarde haar nog twee nachten slapen ik rij nog drie maal langs de plek van onze ontmoeting is het te druk of toch te stil ik weet het niet meer er is geen zon en geen wolk geen geluid en geen stilte mijn zijn zit geheel op slot ik zoek naar die ene sleutel naar die ene zalvende…

Geest borrelt klanken door mijn gedachten hij vloeit leven in dode gronden zingt liefde door beken van roeste zonden klotst stromen door ruige ravijnen, schachten vol kolkend geklater, watert grachten blaast zalvend adem door oude wonden gorgelt tonen op uit droge monden ontmantelt met zwier de weeë klachten Geest buitelt kaskades van krachtwoorden…

Dan wijlt ze een poze en droomt - en zalvend zal Haar wonde zijn de zachte woordenval, De sluizen openend van 't gesloten leed. Dan zal zij wenen, als ik vroeger deed. O voor die tranen vol verlossingskracht, Wil ik nog zingen in mijn lijdensnacht, Tot zacht de dood zegt: - ‘Kom, nu zijt ge moe’ En dekt mij stil met aarde en bloemen toe.…

Met zalvende stem wist hij het geweld van de zogenaamd onderdrukte fors te vergoelijken en vindt hij het minder barbaars en laf als een dader een slachtoffer in de ogen kijkt. Ook zei hij dat hij denkt dat sommige levens minder waard dan andere levens worden gevonden.…

Ik kerf met priemogen Maar een zalvende tong likt het bloed Schroom verlamt me wanneer pijn vermaak wordt door de lens van een gulzige getuige. Gisteren was ik een bouwvakker met een blote dij in het vizier.…

draagt graag had hij op haar willen sterven als zij het had gevraagd Zijn vrienden nimmer wederkerend vertrokken met hemelen schip hij had hen allen weggebracht om nooit meer aan te meren uit het duister van de nacht Vermoeid zet hij zich neder daar op die verlaten ka daar hoort hij de zang der meerminnen in zijn gehoor zoet zalvend…

Ik gruw van oude zondaars, Maar werk hen in de hand; 'k Ben zalvend en lankmoedig, En toch een stokebrand. 'k Rijt oude wondjes open En leg er pleisters op; Hier voel ik jicht en jammer, Daar dans ik mijn galop.…