127 resultaten.
woorden zwart op zwart
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 166 Het water
strekt zich zo ver en leeg uit
in zijn leegte van zilte geur
zee van stilte.
De zee
is achter de horizon.
De maanschijf
glijdt laag over het water
rondom heldere stippen
spiralen van rust
en beweging.
Ik luister.
Voor mij
alleen maar het gerucht
van de branding.
Dit weten
van einde en begin
een niet te meten
oponthoud…
kerkbezoek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 154 Omzichtig kijk ik de straat door,
niemand.
Snel stap ik naar binnen
de deur bonst achter mij dicht met een dof geluid.
Langzaam schuifel ik de kerk door
eeuwenoude grafstenen, versleten tegels
rijen banken, vaal donkerbruin
als het bier van gisteravond,
hoog het bewerkte gewelf.
De stilte is benauwend, stroperig muf
alleen God weet hoelang…
schepping van de liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 186 Eerst was er het blauw -
eigenlijk was het er altijd al
maar het viel niet op
omdat er verder nog niets was.
Toen, een moment
een fractie van een ogenblik later,
hoewel aeonen voorbij waren gegleden
want de tijd was nog niet geboren,
ontstond het rood in het eindeloos zwart.
De Wind zag het, stak zijn vreugdevuren aan
draaide zich om…
het huis dat we niet schoon kunnen houden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 144 Ik vraag je
herken je dit ook.....,
al die uithoeken in je ziel
waar het licht van de lantaarns
zover uit elkaar staat
dat de nummers van de kamers
bijna onleesbaar zijn?
En heb je daar dan ook
zo lang tevergeefs gezocht?
Komt het soms doordat de nummers
die je daar in die donkere galerijen zocht
aan de hoge kant waren?
En als je…
gevonden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 139 gevonden
Natte lap papier, verfrommeld,
een brief
door de wind weer open gewaaid
geplakt tegen de heg van mijn tuin:
(...blijf van me houden
ook als het voorbij is
alles, zelfs je woorden
die je schuchter deed…
zomaar een gebed
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 414 Zomaar een gebed
Dit jaar heb ik geen vrucht gedragen
alleen druppels armoede.
Wat heb ik gegeven?
De dagen ben ik begonnen
met de scherven van gisteren
bladeren die geen schaduw geven.
Verchroomde woorden gaf ik
gespoten over een laag roest.
God.....
ik ben zo bang dat er mensen zijn
die door mij
innerlijk van kou zijn gestorven…
wild weekend
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 275 Laat op de Zaterdagavond
gaan ze op jacht -
de meisjes.
Primitief, onbeholpen
zoals eens hun verre voorvaderen
binden zij zich aan niemand.
Jong zijn ze, ook een beetje dood
van binnen,
struikelend over hun wilde zinnen
is hun droom de virus van de daad.
De innerlijke geigerteller
tikt krankzinnig,
hand reikt naar een glimlach
tijd…
het geruis van denken
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 345 het geruis van denken
Ik ben erachter
wat het zeggen wil
alleen te zijn,
eenzaamheid......
Brood, beschimmeld in de kast
verroeste hark in het natte gras
een vogel bij haar geroofde nest
verlaten worden door de ander
of iemand voor altijd afwezig.
Beitel het maar in je geheugen
eenzaamheid
een fata morgana in de woestijn
alles om…
abortus
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 293 Ik luister
en soms hoor ik het
's nachts
het hulpeloos gehuil
van al die afgedreven zielen
nog door geen polsslag voortgedreven
nog zonder dromen
zonder sentiment
weggeworpen......
Het hart
is verdreven uit de mensen
lachen is er niet meer bij
huilen al helemaal niet.
Onvermijdelijk is het
zeggen ze
om die zielen in leven te…
Bouwdoos
gedicht
4.0 met 3 stemmen 4.861 Je oogopslag ligt in een bouwdoos,
je nagels, je haren, je stem;
voorzichtig het spanen deksel in
de houten gleuven schuiven - dicht.
Nog even het plaatje bekijken
waarop vijfmaal een ander huis
te bouwen van dezelfde stenen.
Zo bouwde ik nooit, naar tekening,
maar ook dit keer waren wij blij
met een zorgvuldig opgeborgen
afbraak waaraan…
Mijn landgoed....
gedicht
5.0 met 4 stemmen 4.024 Mijn landgoed is niet groter dan
mijn eigen huid, de omvang van
mijn schoen, de omvang van mijn vuist,
ik gaf het namen in de kleur van regen,
ik keek er dwars doorheen, vluchtige stof
en zag de horizon, de lengte van
mijn armen, van mijn benen.
---------------------------
uit: 'Het zinrijk", 1971.…
de pracht van onwetendheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 599 Dieuwertje Blok op het journaal
wegwijspiet die de goede weg verliet
paniek en onrust vult het land
want de goedheiligman is op grote afstand
op 5 december gebons op de deur
gezellig samen, cadeaus en goed humeur
na verlanglijstjes en smart
gelukkig niet voor niets gewacht
soms mis ik die onwetendheid
want die leuke tijden zijn allang…
Drinken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 461 Drinken doe je met een reden
drinkend onderdrukken
verdrinken en verdrinken
drinken doe jij met een eeuwige glimlach
drinkend onbereikbaar
drinkend zonder gevoel
drinken deed je altijd al
drinkend van verdriet
drinkend om wat men van buiten niet ziet
verdrinking van herinnering
drinkend zie ik jou in mijn spiegelbeeld
ik zeg vaarwel verwekker…
jaloezie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 445 ik kijk naar je
je kijkt afwezig
je denkt vast weer aan hem
een steek flitst door mijn hart
je praat niet meer met me
zegt niet meer wat je dwars zit
“ik wil er niet over praten” of “laat maar”
dat is alles wat ik hoor
ik zie het verdriet in je ogen
je denkt dat hij je zal helpen
maar ik weet het zeker
hij breekt je weer
toekijken…
Niet wetend wat het met mij doet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.456 Het was zondag 3 juni 2012, ik weet het nog heel goed,
kwamen er een gevoel naar boven, ik weet niet wat het met mij doet.
Ik zat achter de computer, op zoek naar de Thaise cultuur,
die interesseerde mij nog steeds, maar plots zag ik jouw figuur.
Keek nog eens goed, en ja, daar stond je dan,
kwamen herinneringen boven, begrijp nog steeds niet…
Zwanen bij nacht en overdag
gedicht
2.0 met 27 stemmen 5.397 I
Zij kunnen het niet laten licht te geven,
hun drijven is aanwezig in de nacht
als liggen er twee lampen in het water
gelijk van sterkte, van gelijke kracht.
II
Je wilt op veren met ze mee
en je besluit ze brood te geven.
-----------------------------------
uit: 'Verzamelde Gedichten', 1993.…
kerstgemis
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.804 jaar in jaar uit
de geur van groen
de dozen van zolder
ballen, slingers en lichtjes
talloze ornamentjes
ieder een betekenis
jaar in jaar uit
het samenzijn
opa, jij en ik
heel het huis versieren
gezelligste tijd van het jaar
toen kerst nog magisch was
jaar in jaar uit
de dag van het jaar
die zoveel betekenis had
gezelligheid, vrolijkheid…
Toegang tot de polder bij avond
gedicht
3.0 met 6 stemmen 3.952 Langs een wilg met dode toppen,
een geschoren hoge
in zijn blaren onverminkte haag,
een door waaiend hout beschaduwd
raamloos muurvlak, blinde boerderij,
buiten bomen, hellende, de holle wei,
lichten aan de einder,
vuurtorenlicht, een donker zwijgend paard dichtbij.
----------------------------------------------------
uit: verzamelde gedichten…
sneltrein
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 978 toen je trein kwam
kwam hij ineens
ineens uit het niets
niets aan te doen
het is goed zo
je laatste woorden
de woorden die ik niet hoorde
ik was er niet
toen ik kwam was je trein weg
hiervandaan
alleen een gedachte
en lege harten
hij kwam te snel
te snel reed hij
wachten deed hij te kort
te kort voor een vaarwel…
jaloezie
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 389 ik kijk naar je
je kijkt afwezig
je denkt vast weer aan hem
een steek flitst door mijn hart
je praat niet meer met me
zegt niet meer wat je dwars zit
“ik wil er niet over praten” of “laat maar”
dat is alles wat ik hoor
ik zie het verdriet in je ogen
je denkt dat hij je zal helpen
maar ik weet het zeker
hij breekt je weer
toekijken…
zwart-wit
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 787 ik kijk naar de wereld
ik zie zwart-wit
kleuren zijn verdwenen
het leven is eruit
de mensen zijn zwart
jij bent wit
je valt niet op voor een ander
hoe je het ook probeert
je lijnen zet ik neer
maar wat ik ook probeer
je blijft een waas
je ogen zijn gesloten
dimensie loos
levenloos
maar toch vol diepgang
zo zijn je ogen
ik kijk…
het masker
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 575 altijd goed he
standaard antwoord
want liever lieg ik
als je vraagt hoe het gaat
als ik de waarheid zou spreken
zeggen zou dat alles tegen zit
dat alles stuk ging
dat ik leef achter een masker
uren loop ik te ijsberen
probeer de dingen te overzien
proberend om de stukjes
samen te laten komen
m’n masker is breder als de Berlijnse muur…
als de klok slaat
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 598 de klok slaat
ik kijk op
daar lig je
alweer
de lamp doe ik uit
Ik kijk
tranen branden
jij in de 7e hemel
alles ging eraan kapot
jij met je bezetenheid
ik lijk op je denk ik dan
schuldgevoel
jou spraakwater
vuurwater
ruziemaker
is mijn tranenmaker
woest als een stier
alles sla je neer
bang voor je gevoel?
of ben je dat verloren…
streling
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 463 aangeraakt door een hand
zo zacht en zo liefdevol
geraakt in het hart
ze brengt je hoofdje op hol
ze laat je draaien ze laat je spinnen
nooit gedacht
dat liefde en het gevoel nog zou overwinnen
een streling
een aanraking, een gevoel
elk verliefd zieltje
begrijpt wat ik ermee bedoel…
verliefd
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 675 als ik je hartje steel
ben ik dan een dief
als ik je hartje verover
ben ik dan een piraat
wat als het gevoel groter is dan het woord
wat als het ongesprokenen
plots heel veel wordt verteld
wat als onze harten de woorden gaan bepalen
die over onze lippen rollen
wat als we overstelpt worden met een gevoel
dat je niet verklaren
of bevatten…
Weten
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 967 Ik staar naar mijn gedachten
die ik allemaal denken wil
maar ik kom niet verder dan nog minder dan een basis
ik ben maar zou graag zijn
anders dan anderen op een hoge hoogte
buiten bereik van iedereen
Puur zijn voor mij, en alles wat ik weten wil
ziet mij staan en onderwerpt zich.…
Waanzin
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 215 Dolend
op golven van
gedachteloze uitingen
in verstoorde bewegingen
drijvend
verloren in droefheid
om wat was en zal zijn
of nooit gebeuren gaat
Een sprankje hoop
diep
smachtend naar
het oppervlak
laat het toe
breek door
verzeng de koude van
kille onrust
nu hoopvol
Liefde is geworden
en zal zijn…
Najaar
gedicht
2.0 met 78 stemmen 21.301 Zij voelen koud op stille banden.
Wie met een wagen bomen kruit
voert niet te tillen stilte aan.
-------------------------
uit: 'Tirade', nr. 200.…
Toch staat in je hand geschreven
gedicht
1.0 met 34 stemmen 28.327 Toch staat in je hand geschreven
mijn spaanse vluchteling
er is geen ontkomen aan
je lot wacht in Ispahan*)
maar kom eerst in mijn oksel slapen
kleine labrador
met de koude voetjes
en snik me je vergeetmenietjes
onder de linde zal ik dansen
met jou mijn speelgoedbeest
en ja dan voorgoed vergeten
daarna zal ik je frans leren
fais-moi…
God's creatie, en de mens
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 115 Een gedachte vervlogen
door een illusie bedrogen
de wazige schets van een verwrongen wereld
en alles gelogen
De knop van de liefde
die pas bloeit wanneer harmonie groeit
en het onkruid, verstikt door ellende,
doodbloedt
in de ruïne van het leven
door het verleden getekend,
gezegend in de bron van al het leven
omringd door de bloei…