woorden zwart op zwart
Het water
strekt zich zo ver en leeg uit
in zijn leegte van zilte geur
zee van stilte.
De zee
is achter de horizon.
De maanschijf
glijdt laag over het water
rondom heldere stippen
spiralen van rust
en beweging.
Ik luister.
Voor mij
alleen maar het gerucht
van de branding.
Dit weten
van einde en begin
een niet te meten
oponthoud.
Branding
van herinneringen
littekens -
waaruit ben ik losgescheurd?
De doden
blijven dood
vergeefs
roept mijn denken ze op.
Hun gezicht
is mijn masker geworden.
Alleen zijn we
alleen
de krijs van een meeuw
en ik.
De avond dekt me toe
de branding spelt haar woorden
zwart op zwart.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid