Onrust is gasgeven met ingetrapte koppeling of een stokstaartje op de uitkijk in een lege vlakte Onrust is een stoker op een stilstaande trein of aan tafel in driedelig pak bij je nieuwe schoonfamilie terwijl een mestkever een hol in je reet graaft…

Wereld van mossen Groeiend op kwijnende houtige kolossen Bloeiwijze zacht groen en fijn gebouwd De bodem heeft het allemaal toevertrouwd In een wereld van zon en schaduw Als sponzen vol vocht Landschapsschakeringen van open en besloten Op een plek waar natuur haar rust zocht Bedruppelde groene tapijten Hout, jaar in jaar uit, aan het slijten…

De verkoop van jullie, mooie planten is een pre, oh ja echt waar. In de super, Dirk of Aldi staan: jullie te pronken zonneklaar! Maar 1 ding moet me van ‘t hart en wel: ze sterven een snelle dood, kommer en kwel niemand die ze water geeft, zodat: aan het einde van de aanbieding-periode: Je een plant koopt, een bijna dode!…

Je kijkt me aan In een duister woud Blijf even staan Het voelt niet vertrouwd Schichtig is je blik Het fototoestel zegt klik Heb je nogmaals bekeken Het was al bezweken Sterk verweerd en liggend op de grond Alsof er een monster in bevond Je bent aan het vergaan Je leven was aangenaam De tijd van verwering is gekomen Vertering heeft…

Een wijle was zij uit het zicht verdwenen Mijn lichtgewicht, mijn transparant insect Vliesvleugelige hymen-optera Mijn glanzende conura montezuma Familie van de bronsgekleurde wesp Chalcidiae, met lange smalle tenen De montezumakwartel cyrtonyx Schijnt laatstelijk gespot, van heind en ver Gevlogen van de kust van Florida Familie der odontophoridae…

Je bent zo mooi Odonata Je zwarte kaarsrechte ranke lijfje gespikkeld en gestreept en om het uiteinde van je staart siert jou de blauwe band en dan die doorzichtige vleugels weefsel van flinterdunne kristallen draden waar de zon doorheen schijnt in een kader had ik je willen vangen met maagdelijk witte bloempjes zodat je onderdeel zou…

Waar vindt u ze nog in leven ? Mannen, die sigaren roken. Vrienden, die koffie drinken. Mannen, die dichters lezen. Het liefst van al, alleen. Hij, die nu Ed. Hoornik leest. Over Het Menselijk Bestaan. Waar zijn ze toch gebleven ? Vrouwen die van liefde spreken. Godinnen die nog goden zoeken. En samen moedig angst verslaan.…

Een onschuldige mug, die ik zojuist geslagen heb, bezorgt me schuldgevoelens. Bloed op de muur bewijst, dat ze me wèl gestoken had, maar haar schuld was dat niet. Door mijn opzettelijke toedoen, kan ze geen eitjes meer leggen. Mijn bloed is onontbeerlijk zoet. Ze is nu dood maar leeft nog. Voor straf geeft ze me jeuk. Slaap kan ik niet…

Mensen zijn geboren biologen, die lezen kunnen en schrijven. Velen worden autobiograaf. We leven ons leven samen, totdat er iets hapert. Natuurlijk zijn ook artsen biologen, die moedig hebben dóórgeleerd. Ze laten zien wat gaat haperen, wanneer we onnatuurlijk leven. Artsen helpen kundig herstellen, wat levensvreemde biologen, onmogelijk…

Het landschap mag leven Verscheidenheid gegeven In context van meer dan louter groen Bloemrijk fatsoen Bloemenzeeën Volop reeën Orchideeën In zeeën Het gevoel verblijdt Met veel bloemen tussen gras verspreid Volop zoemende bijen Het maakt vlinders blijer…

Durf ik door te dringen, voorbij onzinnig denken? Durf ik terug te keren, naar vanwaar ik kwam? Durf ik dwars op te stijgen, door al mijn angsten heen? Dwars door mijn vage vuren. tot waar illusies reiken. Durf ik samen te voelen. Durf ik alleen te gaan? Durf ik eenzaam in te zien, dat dood niet ons einde is? Dat sterven geen doel is…

De mensheid heeft epochen zitten suffen, En rommelde in feite maar wat aan, Hoe kan het al die tijd zijn goed gegaan, Met die gezonde zieken vóór het puffen? Nee, nú schijnt men dan eindelijk te weten, Wat zwangeren verantwoord kunnen eten.…

In een café aan de bar zit een dar te nippen aan een honinglikeur steels kijkend naar een muurbloem niet geheel onschuldig zijn gedachten gevuld met bijbedoelingen…

De vijver waarin ik gisteren viel, omdat het bruggetje glad was, deed de kikkervisjes schrikken. Deed de dichter beseffen, dat hij ooit als foetus, een kikkervisje was. Ik schrok en kroop aan land, omdat ik heel lang geleden, mijn kieuwen had verloren. Geen koudbloedige kikker, maar wijs geworden was. De visjes bleven in de koude vijver…

Langs de schaduwkant Aan een waterrand Bij een bosperceel Soms heel weinig dan weer veel Bosanemoon In een voorjaarsdroom Blaadjes hartvormig en knuffelzijdezacht Alsof de lente naar je lacht Genoegzaam snuffelend onder beukenbomen Waar doorgaans weinig zon kan komen Jouw verschijning zal in humuslagen gloriëren Totdat de boomblaadjes…

Mensen kunnen vliegen als vogels. Sterker nog, we kunnen dat beter, dan vogels dat doen. Heden vliegen we overal naar toe. Ja, we hebben veel in onze Mars. Boven Mars vliegen we rondjes. Mariniers dragen vliegkostuums. Zo vliegen ze naar schepen toe. Veren hebben ze niet nodig. Behalve, in hun kont. Vogels kunnen niet denken. Dat denken…

Grootheden van zeer klein kaliber: flits van de kantjil als de wind zo gejaagd. De zwarte panter gaapt zijn kort bestek van messen bloot, alsof natuurlijke dood niet allang was bedacht. Ik sta als Orpheus voor de nacht, een schim, kantjil in een panterpupil. --------------------------- uit: 'Thule', 1991.…

Bomensen zijn. Sterker worden. Zon aanbidden. Stormen doorstaan. Moedig verder gaan.…

de letterzetter drukte zijn stempel op de stam nieuwsgierig vroeg ik me af wat de tekst zou kunnen zijn en ging op zoek naar een vertaler maar helaas ik vond er geen doch blijft het gissen voor elkeen…

Leven, zoals oude bomen groeien. Diep wortelen in voedende grond. Getuige worden, zoals uilen leven. Domweg ritselen in de stilte, zoals bomen in parken doen. Slimweg gelukkig worden, samen met jonge blaadjes, in het groen.…