L'Origine du monde (1866) de oorsprong van de wereld destijds door Gustave Gourbet op het doek gezet... dit is niet een schilderij bekijken doch eerder een confrontatie liefde en lust strijden uit alle macht om de gunst van de kijker je moet wel erg sterk in de schoenen staan om niet geheel in het kunstwerk op te gaan…

O nachten van gedragene extase en diep gedronkene verzadiging, als elk met zijn geluk te rade ging en van alleenzijn langzaam wij genazen. Te denken de ononderbroken uren aan de volkomen overvloed van dit verwezenlijkte; onvervreemd bezit, dat blijven zal en ongeschonden duren; het onbesefbare van deze gave van ene andere en die naast…

als wij samenkomen in balans onze berg berijden de ravijnen afsnijden de passen vermijden in de dans recht in het hart van onze passie verkeren in de ontlading van het verlangen een nieuwe oeroude wereld creëren als wij ons intens gedeelde moment als we samengekomen zijn elkaar deinend in de ogen kijken in onze glimlach gevangen…

Ik trok de lade met mijn schone onderbroeken open en tussen al die mannen kwam een dame opgedoken die was daar abusievelijk 'n keer terecht gekomen toen ik daar met de witte was 'n beetje stond te dromen zo'n kleine lichte sloggi tussen al die zwarte heren wél netjes neergelegd dát hoef je mij niet meer te leren ze lag daar bloot en kwetsbaar…

De lust in vlees begonnen verjaagt spontaan de droogte van het preutse uur duik in mijn diepste bronnen en klim naar grote hoogte in ons verzengend vuur laat ons lijf pulseren als een driftig dier in ontembare kadans wij zijn elkanders veren op de vleugels van plezier in tomeloze trance.…

Eén blik van jou en de sfeer kan volledig omslaan. In gedachten voel ik je handen al over m'n huid gaan... Er is alleen nog jij en ik. Eén woord van jouw lippen en een siddering trekt plagend door mijn lijf. In gedachten voel ik al genietend hoe ik de liefde met je bedrijf. De wereld is even vergeten, jij en ik, in dít moment…

Ik suis en zweef. Houd het bed net vast. De vinger, die contour betast en onthulling hier naar buiten dreef. Ik vaar en zwalk. De boot gemeerd. Gezicht en lijven omgekeerd. Salto op de evenwichtsbalk. Mijn benen zwaar en uit het lood, hangend op zijn schouders rusten. Hij kijkt er naar, zijn hoofd die stoot tegen lippen die er pap…

Staan aan de afgrond Een druppel valt In de bergkloof naar benee Een appel wordt geraakt Rijp om te schillen Jouw huid als satijn Vingers strelen De glooiingen van jouw lijf Geile zuchten geslaakt Wellustig rillen Jouw poort de hemel Het mooi gewelf Een collectie bergkristal Bij elke stoot bewaakt Een heerlijk trillen Van voedzaam…

gedompeld in geluk en met verdovend veel liefde schenk jij jezelf vloeibaar in mij 3 februari 2010…

Jouw zachte heuvels zijn niet te overzien vanuit mijn lievelingspositie Ik zou hier wel eeuwig willen vertoeven maar ik moet naar boven om je glimlach te zien.…

Ze steekt de stekker in het stopcontact en trekt het witte t-shirt over de strijkplank. Ze draagt het graag ruim een paar maten te groot, ookal is ze prachtig slank. Ze slaapt er vaak in en heeft verder geen nachtkleding nodig. Ze voelt zich er prettig in en ik kijk er met pretoogjes naar als ze het aanheeft. Nachtkleding blijkt dan overbodig…

Geen mens stemt mij zo welgemoed als een vrouw met naveldons jungle-joy zit in mijn bloed als water in een natte spons.…

begeleid door mooie sterke benen is het altijd weer een plezier om samen thuis te komen…

Onder het verkeer buigt zich een hangbrug krakend over het water In zijn schaduw ligt het brede rivierbed bedekt met kiezels en geel speelzand In de zwevende hitte klinkt het zachte ritselen van een krant Erachter glimt in de brandende zon een met waterparels bedekte bronsbruine huid Ze heeft bijna alles behalve de krant…

Omhandig behelst hij haar hele ziel, haar hele lichaam Ze strijkt door zijn ravenzwarte haren en laat haar tong de vrije lik Hij riposteert met een stevig beetnemen van haar appelvormige borstjes Ademhaling en gevoel osmotisch kosmotisch chaotisch Hij beroert haar rug streelt de dijen spreidt haar benen dringt alzo binnen…

De haard brandt net als mijn verlangen Ik wil liefde en je lichaamswarmte ontvangen Ons drenken in wellust en sensualiteit Het samen komen van lichaam geest en spiritualiteit De warme gloed, de vuurzee zo onstuimig mooi Het maakt me week, zwoel, een gewillige prooi Even volop fantaseren me door jou intens laten penetreren De haard brandt…

Haar vrouwelijkheid Zacht als fluweel, Ik zou haar daar willen kussen Haar borsten, Lonkend als het struweel Waarin ik mijn hartsstocht Zou willen blussen Ogen die flonkeren En zich verdonkeren Bij zoveel intimiteit Schaduwen die flakkeren Handen die aanwakkeren Een geest Die danst en die lijdt!…

Speels fluister ik verlangens los waartegen dekens warmte bieden bescherming tegen kou en ongenode gluurders. Je eigen huid voelt zacht en onderwijl gaan gedachten vrij omdat alleen jij, en jij alleen kan denken wat je voelen wilt.…

De straatverlichting daalt door de luxaflex Een flat op drie hoog binnen Valt over haar amper gekleurde gelaat en Weerspiegelt in de groene ogen Van de uitdagende donkerharige zangeres Die een donsdeken voor haar bloot houdt, maar Hunkerende is naar een buitenzinnig Exces Haar roodharige wederhelft Een Vlaamse vrouw in haar dertigers eveneens…

ogen glimmen huid smaakt lippen handen wrijven kippenvel we dalen en klimmen slokken en nippen ja, we lusten wel…