(Eclips; silhouet) Soms ligt de maan mij absoluut niet is dwars en geniet ervan mij publiek te schaduwen niet altijd stelt het heel veel voor maar soms, dus af en toe bederft die bal compleet mijn doorgaans hemels uitzicht zegt dan slinks tussen neus en lippen door dat het niet anders kan figureren doe ik dan voor slechts…

Een krijtwitte streep doorkliefd het onbevlekte hemelgewelf. De eenzame, zwijgende kist zoekt de ruimte. Zacht geronk bereikt de wazige aarde. Zilvervlokken op het glas worden traag zichtbaar. In de verte gloort de horizon als trillende schuim. Getuigenis van zinkende getijden. Individuen opeengepakt staren naar de verzonken…

Achter witte stapelwolken, schijnt een helder stralend licht. Half verscholen, onaantastbaar, kleurig, magisch vergezicht. De zomerzon laat me lachen, plaagt mijn veel te witte huid. De wind verwart mijn haren, als ze blaast van noord tot zuid. En de aarde blijft maar draaien, om die gele grote ster. Rustig drijvend in het vacuum, onbereikbaar…

Ik woonde op de brug van de frambozen en mocht daar in de nacht de sterren tellen. Ik kon hun aantal in het water lezen. Zij hadden mij voor deze taak gekozen omdat ik verder durfde overhellen dan zij die als de dood de diepte vrezen. Soms wist ik niet meer waar ik was gebleven, begon mijn arbeid, met geduld bemeten, opnieuw te midden van…

In het heelal is altijd wat te doen. Sterren planeten razen door elkaar en moeten in banen worden geleid. Melkwegstelsels in kaart gebracht en onderhouden, clusters uiteen- gerafeld. Altijd druk, altijd druk. En dan die reizigers, altijd hun geliefden kwijt, altijd weer. Kosmische stormen trotserend zweven zij die grote ruimte in en vereenzamen…

in de lucht tussen langzaam dansende wolken in een bos achter de bomen met hun zwarte lover in het plasje met de salamanders naakt op het gras zo stralend als een maan maar stralen kan alles had je afgelegd alle antwoorden slechts in vragen gekleed deelden we alles wat we hadden tot we niets meer konden en niets meer bezaten. nu is de maan…

Ooit werd de aarde geschapen, door welke God dan ook, ooit was er een begin, door wie dan ook. Eens stond iemand aan de start van wat we nu onze aarde noemen, dezelfde aarde die we in alle toonaarden roemen. Toch zijn we niemand uitgezonderd, met zijn allen doende, de aarde, zoals we hem roemden, langzaam aan naar de knoppen…

Eens zullen we stijgen tot grote hoogte je zal het zien verlichtende wijsheid misschien maar eerst moesten we gaan door dalen om de afgronden te kunnen overzien het inzicht te halen en onze kracht te peilen om de hoogte te bepalen ook door storm regen en wind tegen geleerd de storm vervaagt wat toch moest gaan buigt en geeft nieuwe kracht…

Hier in het grijs van de voortgaande nacht bespeur ik zwak mijn naam in kabbelschijn van water dat op sterrenstrooisel wacht, voor ogen als een richtpunt hoopt te zijn tegen scherpte van diepgevoelde pijn. De wolkenlucht blijft het plan verstoren, straks gaat maanlicht daar ook in verloren, heeft duisternis opnieuw de overhand. Genadig toch,…

Alomvattend Is het Al, omvattend? Samenvattend Is het niet bevattend Zeker niet geringschattend. Al met Al Is dat wel het geval.…

Volgens de astronoom die met de mond vol tanden staat -knappe kerel- was er in het begin al iets. Iets: met veel aantrekkingskracht, een zwart gat, een vlam in mijn hart. Zo niet, geen gebeurtenis t voor t +1, en dan ook niets daartussen waar tijd plaats kon vinden. En zonder tijd geen pijl die ergens vertrekt om God weet wanneer ergens…

Het verschil van hier en daar is, dat ik hier kan zien en daar komt mijn gezichtsveld niet. Het is net als met de oceaan, de golfjes op het strand, spelen met je voeten, die zie je nog wel gaan, maar die immense sloot, tot aan een volgend land toe, dat zie ik niet, dus van hier naar daar, is klip en klaar, een ondoenlijke…

Worden we een ster, aan het firmament als je niet meer op aarde bent? Zwermen we om zon en maan, of zien we die dan niet meer staan? Gaan we verder in het heelal, het wordt zeker weten geen tranendal. We worden een ster, aan het firmament en jij, die het niet met me eens bent, ga de andere kant maar op!…

Al eeuwen jagen wolkenluchten Voorbij wijd open mensenogen Staan veelbelovend regenbogen Boven te vaak geslaakte zuchten Laat oorlog vele volkeren vluchten Kust schaduw zacht het onvermogen Verschijnt de zon te opgetogen Gaan er hardnekkige geruchten Dat ooit de aarde nieuw zal zijn En haar bewoners welbewust Niet meer gehinderd door hun…

Het hart gaat verder dan enig etiket, hok of ziekte. Het hart dat tikt, dat klopt gaat verder dan enig medicijn: ziekte en pillen zijn slechts hulpmiddelen alles gaat veel en veel verder dan welk besef van de geest dan de intelligentie van mensen in de hersenen. Het hart is uniek in zijn bestaan. Het hart stopt pas bij voleinding en voltooiing…

nu valt opeens de regen op mijn balkon die komt ergens vandaan en gaat weer verder naar elders terwijl de bliksem inslaat en de donder rommelt als een maag een scooteralarm gaat af in de straat vol regen en heimwee je kijkt omhoog naar de bewolkte lucht en je denkt aan het heelal en aan morgen en aan een paar vrienden en de…

De spiraal van het heelal heeft geen begin en ook geen einde. Het begin is tot op heden ongekend, al gaan we miljoenen jaren ver weten niet of er nog zoveel Jaren voordien waren. Telkens weer nieuwe ontdekkingen Is het gas of een meteoriet of toch weer enkele zonnestelsels ergens ver weg in een Melkweg. Een verdoken planeet lichtjaren…

Betekenis bewijst, dat onzin niet bestaat. Waanzin toont aan, dat betekenis onzin is. Ons heelal kent geen getij, en dijt daarom wakker uit. Wanneer ontwaken wij?…

Alles wordt fris, jong en ook weer kersvers Mijn huid tintelt, zindert blij, weg met de stress. Het leven in de heftigste geuren en kleuren Passie ten top, bruisende krachten ontwaken en fleuren. Zonnig warm klinkt een fel en meeslepend opzwepend lied Galmend en doordringend juicht mijn lichaam, ik geniet. Een blakende ziel dankt om deze…

Een licht van fluistering daalt neer op kleine schouders vertelt een mooi verhaal van voortgang door 't heelal. Hun tijd lag nog omsloten bij sterren en planeten maar stuurde steeds zwak licht door diepe duisternis. Na eeuwen stille voortgang kwamen zij flitsend aan lieten een droom ontstaan door vallend uit te gaan.…