M'n eigen goudvis ging vrijdag in de kom waarin het beest, zonder naam nog, zwom en zwom. Mijn moeder zei: "na zo'n menig rondje wil de vis meer dan water in 't mondje. Zorg dat je hem te eten geeft, als je wilt dat ie het weekend overleeft." In mijn wiek geschoten antwoordde ik: "Hoe kan je denken dat ik dat vergeten zal, moe." Maar…

Een vrolijke noot na dagenlang wroeten, na zeuren en zagen, na kommer en moeten, een glimlach naar sommigen die me wel kennen en die deksels goed weten hoe me te mennen... Een vrolijke noot, al is het maar even, maar die doet me goed en helpt me te leven; ik geef ze hierbij dan ook maar aan jou: een klager, een zager, een man of een vrouw..…

ik heb hem keurig gekozen uit zeven maal zeven modellen kant en klaar in plastic verpakt in gestapelde kartonnen dozen hij stond te blinken in het uitstalraam tussen sinaasappelpers en microgolfoven ik geef het grof toe, aan faam heeft hij een groot gebrek toch verbaas ik me over wat hij daar allemaal bekokstooft hoe hij tussen zijn gloeidraden…

toen ik als kind een eikel vond heb ik die meegenomen omdat ik wist dat uit zo'n vrucht een eikenboom kon komen ik plantte en verzorgde hem waardoor hij goed ging groeien doch toen mijn eik wat groter werd vergat ik hem te snoeien zodat mijn boompje ongeremd snel hoger wist te komen en hoger groeide dan mijn huis en alle andere bomen…

je straalt als een donderwolkje zo je daar staat aan de halte bij je moeder en je zusjes, je broertje en je tante die je oom kon zijn met ingetogen passie tover je walging en afkeer uit je onzichtbare hoge hoed met neergebogen hoofd en ogen distantieer je je koeltjes van hen die je altijd gekend hebt je straalt als een donderwolkje…

speciaal nu de schaal zo is vergroot zegt den haag vergeet de niet niet want als den haag niet niet dan blijft alles wat vast moet los van mekaar ook al wordt A-4 steeds meer A-5 zonder niet hoeft het niet de clip niet gewoon niet dan heeft den haag het gewoon ook niet kortom zeg nooit niet niet de regering die niet niet…

ik zocht mijn muze op toen op mijn lievelingspad een eekhoorntje uitgelaten met zijn staart mij groette bij 't scharrelen zonder toom onder een beukenboom ik kon mijn ogen niet geloven toen ik het wonder zag hoe mijn muze omgetoverd voor mij aan 't scharrelen was op zoek naar inspiratie puur van betovering kreeg ik het lumineus idee…

ik praat vandaag met jou, ja jij, hier die dit leest had je het goed vandaag ben je omringd geweest met goedgezinden of trof je weer het beest in hen die je beminde brak je hart opnieuw vluchtte je weer in nietszeggende woorden waarbij je gevoel een betonnen muur optrok zodat de pijn jou niet doorboorde of trof je het wervelend geluk…

In de schaduw van de olijfbomen drinken de herders zomerwijn terwijl hun schapen uitgeteld tussen de klaprozen liggen.…

In de schaduw van de olijfbomen drinken de herders zomerwijn terwijl hun schapen uitgeteld tussen de klaprozen liggen.…

Zeg, vrouw Er is een ongerief Er zit modder op mijn broek Dikke klodders modder Op mijn spijkerbroek Hoe komt het eraan? Wie heeft de dikke modder aan mijn spijkerbroek gedaan? Men schertst, vrouw Men schertst om de modder Met schertst met mij om de modder en de broek Men schertst dat ik zelf mijn broek met modder heb bevuild Geloof jij…

een edams biljarter in vuur en vlam voor een javaanse wilde haar verleiden tot een spelletje met een cadeau zij lachte hem uit mallerd rare vent het is gado gado voor één gado krijg je mij niet in je ballentent…

alleen grote zware woorden omschrijven mijn gemoed ook slimme metaforen doen het meestal goed op een schaaltje afgewogen staat dan weer een woord de tranen in de ogen omdat het zo bekoort "afdruiprekje"…

Proeve van thans in onbruik geraakte dichttrant Op de burgwal staat de dame, Doek en wangen nat van tranen; Want een dame in de romance Moet zich steeds ellendig wanen. En de maan ziet op haar neder, ’t Stormt uit alle hemelstreken; Want in de romance mogen Maan noch stormwind ooit ontbreken. En de dame wringt de handen, Kan haar onrust…

Van het gepiepel van burger en ambtenaar Was de burgemeester akelig moe Hij besloot ik ga gezwind naar huis toe Van al die macht en onmacht wordt ik naar Op weg naar huis zag hij voor het roodverlichte raam Een huiveringwekkende mooie volle deerne staan Ze wenkte hem vriendelijk en bleef lokken Tot hij bij haar naar binnen ging op zijen sokken…

de oprechtheid van de groene plastic beker met witte stippen de baldadigheid van de tandenborstel met wijd uitstaande haren de eerlijke ouderdom van de half op- gerolde tube zo zou ik iedere morgen willen denken even duidelijk mijn woorden als de beweging waarmee ik poets en poets tot het tandvlees bloedt ---------------…

Wacht, wachtend op geluk passief gelaten ondergaande zon wil motiveren grandioos in kleuren weidevogels spelen paringsspel gelaten in avondgeuren wacht hij op geluk maar verlaat avondrood passief ontrekt zich aan `t nachtelijk spel nachtpiraten aan zet op `t bord van `t schakenspel vinden verborgen schat, ‘nacht- prinsessen’ hij?…

zei ooit mijn vriend w. je werkt op vrouwen als op lachspieren de vraag is altijd waar je bent als je bent uitgewerkt…

het is stil in april niemand weet waar de vogels blijven sommige zijn opgenomen op cd’s video’s te horen uit openstaande ramen van vermoedelijk gestilde medelanders de papegaai van blijdorp die van rí-tá-rí-tá-rí-tá-rí-tá is ook al uitgevogeld naar men zegt verdonkeremaand voor het land van herkomst alleen de spreeuw in lemmer…

ik dacht ik dicht wat zal het worden maak het licht vandaag niet dat diep geraas nee, ik wil dansen met jou en jou en... ach, ik doe maar wat volg mij, pak mijn hand ik maak je weer gelukkig verlies je eigenwijs verstand nee, vluchten doe ik niet ik spring weer over hekjes die daar in het groene veld of huppel langs de vliet alles…