En ik ontwaakte en ik zag hoe mooi de wereld was de vogels die hun lied weer zongen en rook het pas gemaaide gras Ik zag hoe mooi de bloemen bloeiden en rook de geur van de jasmijn en ik besefte eens temeer dat ik een kind van Zijn schepping mag zijn 'k Zag mooi gesponnen zilveren draden de kunstwerken van een spin 'k hoorde het zachte…

Luieren, liggen, lanterfanten zomerfilm van op m'n rug blauwe hemel, witte lijnen vliegtuig heen, vliegtuig terug. Alles zindert, alles schittert in de gouden zonneschijn... zonneschijn, zonnebril, zonnebloem bij 't ontbijt, bij de tafel bijgezoem warme avond, horizon, gouden bol parasol, terrasjes vol, cholesterol. Elke oogopslag betovert…

De lust vergaat me enige lichtzinnigheid op het lijf te schrijven ik schuif het van me af en van mijn stoel valt ook wat slapheid van deze dagen het wappert maar wat gebonden met een weinig nacht ik laat het bij een huigen door de neusgaten van een spreken spreek ik niet want het is zo dik van 's morgens tot 's avonds dat de dag zich…

wat biedt het. een tegel. een tank. de schipper is een team. luister achter de nevelvoile zeilen - bevelen: vragen van wind, stroom aan het schip; richting: een antwoord dat de koers vermoedt. luister stilte verpulvert de branding maakt hoorbaar een reis naar de zon - zontijd: de benevolente zijnsfiguur die men eist, niet vraagt. fietspad…

En toen was het gedaan opnieuw beginnen maar voldaan tarwe graan velden zomers groen zwanen eenden duiven egels lopen over de nacht het plantsoen de kade verhalen een bocht in het magische bos meer vragen dan antwoorden de klos het pad door het landschap boodschap winkels mensen wensen herkennen realiseren aanbidden vereren…

De zon heeft ons weer licht blijheid en warmte gebracht nog even en zij gaat onder haar taak is volbracht dan wachten we op een fluweelzachte nacht waar het ritme van de branding ruist en de maan de golven verlicht met speelse schittering onder een betoverende sterrenpracht in deze ultieme sfeer van rust ga ik slapen en wacht op een nieuwe…

Weet u nog van de Winter, een paar maanden geléé weet u nog van de Herfst, van de blaadjes naar benéé weet u nog van de lente, die we ook mogen vernoemen weet u van de Zomer, als warmste van de 4 seizoenen? Dan weten we weer, als we klagen over de temperaturen, dat aan elke periode een begin én een einde zit.…

nog steeds blaast de avond warme wind binnen ik zit binnen met zonnebrand en zap boos van net naar net, het liefst zie ik een sneeuw programma, ik sta op en verwarm alvast de melk in het pannetje de cacao staat op tafel, de wereld wacht wel. ik fluit nog een liedje dat niet tegen het raam opbotst maar de eeuwigheid in gaat, zo…

met bliksemse klappen komt de regen ten val de zomer ontsnapt aan dit tranendal maar zij keert terug als de koperen ploert haar met vaste hand naar haar hoogtepunt voert…

trillingen boven het asfalt links, de Waterweg schepen gaan aan mij voorbij naar Engeland of verder weg trillingen boven het asfalt rechts, een groene strook houten bankjes staan langszij uitnodigend kom toch ook trillingen boven het asfalt midden, het zwarte spoor zachter onder mijn banden maar ik fiets verder door…

de zon werpt een conifeer mijn kamer binnen en brengt duister aan het licht langzaam blindeer ik mijn hart en rol de gordijnen dicht…

Als ik vertrek neem ik mee: een beetje van dit en een beetje van dat Ook als ik vertrek, dan vergeet ik wel eens wat Wat ik echter nooit vergeet is, hoe ik ook vertrek met welk gemoed dan ook Ik neem altijd ‘t weer mee, waarheen ik ook loop. Of het regent, sneeuwt, hagelt of stormt, ’t maakt me niets uit Ik heb mijn eigen weertje…

Zon valt op de gevel een zoveel duizenste tegel verlicht door een ster aan de hemel Wij verven de wolken blauw zingen op die steiger dansen door tot de dauw De zomer komt eraan een groot feest hier ver vandaan Dans dan mens en laat je gaan ver weg o maan o maan waar komen wij vandaan waar gaan wij naar toe toe het toeval bestaat…

De weergoden hebben besloten de Zomer deze keer over te slaan. Réden? Ach, men klaagt hier beneden immers altijd: Met het weer, is 't niks gedaan!…

o zon je bent niet meer wie je bent geweest ik vrees je nu meer nog dan vroeger je bent een al te wakker beest ik wou dat de herfst weer begon en dat ik weer kon schuilen o zon je bent niet meer wie je bent geweest laat jouw naam niet rondzingen omdat mensen blij zijn met dit feest ik word er alleen maar somber van o zon je bent niet…

Midden in de lente Zaten zeven dementen Te suffen op hun verdroogde krenten Een meisje liep voorbij Likkend aan een ijsje Een jongen floot haar na - Het bekende wijsje Plots waren de zeven weer bij de tijd Dankzij de jongen en de mooie meid…

Gevangen in de lethargie van de middag op een junidag rijg ik de uren aaneen tot een snoer lazuurblauw en geel, droom weg in een roes van gelukzaligheid. Ik ontstijg als een wolk de bedding van de tijd.…

met tanden bloedend lacht ze de zomer uit en blaast ondeugend haar mond vol pit omdat kersen pas kleur bekennen wanneer de zon haar zenit kust…

Daar rijden de soldaten Betrest, verguld, gespoord, Langs lindegroene straten Als door een erepoort; Zij dragen, licht-kapellen Op lijfrok en schabrak, De vlokken niet te tellen, Waar zich de zon in brak. Goudsbloemen zijn hun knopen, Een stengel, wiegt hun zwaard,…

Bont gesponnen beeld van mooie woorden, raadselachtig boeiend, 't is soms te vol, Te veel, te groot, te overdadig, ja, wanneer ik drinkend met mijn ogen, Langs 's dichters gouden regels ga. Zo vol van klanken, kleuren, geuren, Een Mei te kort, één groot gebeuren. Zoals een glazen bierkelk óverstroomt, Door bellend schuim, geelwit gezoomd,…