schuur maar lege wind jouw vlagen dragen geen duinen meer aan kam de golven af verwaai de fictie van hun op geschuimde zinloze bestaan weerbarstig heeft hij alles getrotseerd was niet stuk te krijgen vond jou snel als zijn gelijke in het delen van de luwte is hij onverwacht gegaan zijn sporen zullen altijd in diepe groeven…

Al wat geweest is had mijn zegen ik had geen beter deel verwacht hoeveel heb ik niet gekregen, ik heb er niet bij door gedacht. Geluk en liefde van ons beide dat is de weg waarvoor ik kies, niets zal er toe kinnen leiden dat ik daarop het gezicht verlies. Met ogen vol van aandacht voor hetgeen ik nu behoed, vervolg ik elke dag en nacht de…

schat je vindt jezelf lelijk omdat iedereen dat vindt maar ik vind je mooi omdat ik van je hou en daarnaast ben ik zelf ook niet wat je noemt de mooiste kijk gewoon wie we samen zijn en treur niet door Angelina Jolie…

Je had iets aan de heg staan schikken ik haalde wat spinrag uit je haar, dat zijn van zulke ogenblikken die ik mijn herinnering bewaar, veel later, als wij beiden gewoonweg daar geen weet meer van zullen hebben, speelt wellicht de wind nog in die zelfde heg met daarin die zelfde spinnenwebben.…

misschien was het alleen een klein verwijt dat ze me maakte maar het voelde echt als ruzie en toen ze wegfietste wachtte ik tot ze omkeek en nog even zou zwaaien en gelukkig deed ze dat al was het maar om de liefde te bewaren maar ik twijfel en wacht tot ik haar weer zie ik zal vragen of ze boos is en zij zal ja zeggen of…

waar stilte ademt in de laatste tekens leven rouwt afscheid in het alom aanwezig zijn van pijn er is geen strijd maar een serene rust van overgave de hand voelt warm in bevestiging van samen nog klonk je naam in de herkenning van zijn laatste blik inkeer ademt stilte heel zachtjes sluit ook zijn gezicht…

Liefde komt niet per minuut. Liefde komt niet op bestelling, Liefde reist op de wind, onvoorspelbaar worden we door haar getroffen. Voor ieder die een deur openzet. Voor ieder die zich wil laten bevrijden. Is ze als de witte duif Verheft zichzelf door de ander te dragen. Haar openheid laat zich niet gevangen zetten. Haar vreugde laat…

het zwijgen waarvoor ik zwicht jouw gezicht in 't lange licht het is waar het leven om vraagt vaak door schaduw vertraagd wollen weemoed heeft ons omhuld wij tweeën, rond hals en honger gekruld dat is wat het leven geeft bloesems, bomen, een strik jij, mijn liefste, en ik onmogelijk om niet te horen wat diep in ons werd geboren…

Waarover zal ik zingen over regenjassen over het lover van geboomte of zal ik van de liefde zingen Waarover zal ik zingen over vliegmachines blinkend aluminium in de zon en blauwe lucht of zal ik zingen over de liefde Over auto's over steden en historie of zal ik zingen over de liefde Over vele vreemde dingen over de gewone of zal ik zingen…

laat je geest eens dwalen door vlammende verhalen uit de open haard het beuken blok net achteloos gedropt vertelt zijn laatste uur reeds danst de rook in smeulende herinneringen opent vuur de eerste jaarringen sist en knettert namen in een knisperende vonk strooit spetterend wat anekdotes rond in het verzameld werk van meer dan…

Gij was aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zoete streling van uw haar. Dra zult gij ‘t glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm’rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast ‘t wegen rijpen van het graan. o, ‘k Ben geen sterke; moe-gedragen, verzwaart vaak de angst…

...in jouw geborgenheid mag ik?.. kan ik?.. eigenlijk thuiskomen in rust vrede veiligheid en menselijke warmte ik aanvaard de pijn die je voor de hele wereld verborgen houdt…

hij heeft met eindeloos geduld zijn bestaan gevuld in buigzaamheid de seizoenenrij in overleven doorlopen pas later heeft volwassen kracht de eerste weerstand opgebracht tussen buigen en barsten kreeg hij vaak rake klappen een herfststorm deed hem uiteindelijk knappen zijn geduld heeft onze haard gevuld…

Ze bloeide open. De liefde ging door merg en been. Toen sloot ze heel haar hart af, als een steen.…

altijd als ik aan je denk denk ik aan jou zo laat in de nacht tot aan het ochtendgrauw mijn liefste denk ik aan jou…

Onbereikbaar maar zo dichtbij. Geduld is dan het sleutelwoord. Maar wat als je ongeduldig bent geboren? Elke seconde is me te waardevol om op te geven. Ik zal leren geduld te krijgen. Want je bent me alles waard.…

Hier slaat genade een bres in de muur Hier staat het leven weer op Toon mij jouw wereld van dansende golven in het schijnsel van een witte Maan We drinken en proosten en proesten het uit Jouw lach zingt deze nacht uitbundiger Vurig kleedt jouw liefde ons samenzijn vrolijk en natuurlijk schuilt mijn hart zorgeloos: Zo zacht fonkelt…

jij had de rust zo voor het rapen maar je sporen in het zand lijnden vaste koers geen twijfel of moment van overweging tekenden hun speelsheid op het strand in het spel van wind en wolken ging je volledig mee toch bleef je tred steeds parallel aan zee de verte focuste in eindeloos herhalen maar op een eiland vertellen einde…

ik wil jou overspoelen met tedere woorden maar durf ik niet alsof een engel mij tegenhoudt - - - - - - - - mijn glimlach raakt duizenden klaprozen ik laat woorden stromen als een rivier pruimboom is al aan het bloeien…

ergens diep van binnen draag ik genegenheid zoiets zeg ik niet in zinnen, raak dan in het aardse verleid en zal je niet puur kunnen beminnen, woorden botsen klinken als klanken het is slaken uit diverse flanken ook van uit ergens diep van binnen en als de stilte mij zegt het voelt zoals is bedoeld vloeit warmte als een teder…