voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 49.094):

zonder geluid

het zwijgen waarvoor ik zwicht
jouw gezicht in 't lange licht

het is waar het leven om vraagt
vaak door schaduw vertraagd

wollen weemoed heeft ons omhuld
wij tweeën, rond hals en honger gekruld

dat is wat het leven geeft
bloesems, bomen, een strik

jij, mijn liefste, en ik

onmogelijk om niet te horen
wat diep in ons werd geboren

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/vlinderwindekind/

Schrijver: kerima ellouise, 7 september 2013

Geplaatst in de categorie: liefde

1
2
3
4
5

4.6 met 11 stemmen

375

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:: Imiza
Datum:: 9 september 2013; dit rijmgedicht verfraait dit dubbelbeeld!

Naam:: Pama
Datum:: 9 september 2013; De stem van het innerlijk heeft zich niet te verheffen om te worden gehoord. Mooi gedicht Kerima.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 9 september 2013; Liefde, heel bijzonder.

Geef je reactie op deze inzending: