Zeg dat je me niet verlaat Zeg dat je niet weggaat Zeg dat je blijft Zeg dat je in de liefde drijft Zeg me dat ik het ben Zeg me dat je me verwen Zeg nou dat wij samen Hetgeen zijn en zullen dwalen In licht en in duister En ik luister Alleen naar jou stem Want jij bent diegene die ik ken…

Verdwijnen, in een spontaan gedicht. Schilderen, met woorden die blijven. Al schrijvend willen zien. Naar passerende hondjes kijken. Naar kauwen, vrienden, vrouwen, waarover ik mateloos fantaseer, omdat ik beminnen wil. Dat het niet jij of ik of wij, maar dat het de liefde is. Dat het diepe gevoelens zijn, die ons in leven houwen.…

Zijn zoals ik ben, met jou in het rommeltje -- van onze liefde.…

De wind je weet de regen komt je kaal versleten spijkerbroek je glimlach als de kleine slaapt Het duurde lang de droge tijd Iedereen zegt iedereen wist het dat jij en ik dat wij dat alleen wij het nog niet wisten dat ik van jou en jij van mij Je kont ik kan je dromen ik droom je elke dag Jij kent na zoveel jaren nu de weg wel in…

Ook al worden we uit elkaar gerukt Ook al doet iedereen ons pijn Wij zullen altijd samen zijn…

Ik wil het leven niet langer bewenen Al is het gemis nog lang niet verdwenen. Je portret hangt hier op meerdere wanden In gedachten voel ik nog steeds je lieve handen. In gedachten leef ik nog deels in het verleden Denkend aan wat nu te doen en wat we ooit deden. Soms bid ik dat ik niet van verdriet bezwijk Maar ik beloof dat ik nooit voor…

Ik ben nergens echt alleen als mijzelf: altijd – wacht hij weer op mij.…

Ik ben zo blij, Want jij bent bij mij. Je ogen stralen, Vol van onze verhalen. Eindeloze stilte die ons verbind, Het lot is ons goed gezind.…

Denken is erg handig, wanneer je handen hebt, om iets te kunnen maken. Denken is erg voetig, wanneer je voeten hebt, om iets te kunnen bereiken. Denken maakt een hel voor ons, wanneer we denken aan wat kan, maar hoogst zelden gebeurt. Denken werd af en toe mijn hemel, toen hetgeen onmogelijk leek, toch mogelijk bleek te zijn. Dankzij…

Nog niet geheel bekomen van wat de dag mij bracht drijft mijn pijnen en tranen mij naar ‘t venster in ‘t nachtelijk uur de stilte, de ruimte, de treurige maan rondom bloesem bomen een haan op de kerktoren als teken van onvolmaaktheid en saamhorigheid het lijden en verdriet van de ander in ‘t menselijk bestaan en toch bij…

Schrijven is beheersing. Van mijn wilde gedachten, die angstig geworden zijn. Beheersing van denken. Voor mij is schrijven therapie. Wanneer zinnen zinvol helen, hetgeen angst gebroken heeft. Voor mij is schrijven een recept, dat ik hoogstpersoonlijk schrijf. Dat niet voorgeschreven werd. Schrijven is vooral verlijmen. Van onbegrepen…

Een vleierij over verandering doen mijn gedachten dwalen. Ik zoek naar een herinnering en herkenning in jouw verhalen. Jij zoekt mijn ogen en vertelt ons verhaal van lang geleden. Ik doe mijn best en vind en vertaal mijn gevoel van vroeger naar het heden Mijn vroeger bevat momenten van geluk als voldongen feit. Van fragmenten waarop jij…

Kom mijn liefste kom laat mij je leiden kijk niet om maar voorbij de horizon Er rest je niets dan wat verloren idealen Je dromen komen ooit wel uit Verlies geen tijd aan verbittering of teloorgegane vriendschap Diegene die naast je staat je tranen vangt zaait het nieuw gewas dat de zomer rijkelijk oogsten zal…

mandarijntje met je losse huid en parfum als een zomerhuid een verantwoorde consumptie voor kleuter en bejaarde ze komen uit een ver land een land van hangmatten en golfplaten en oude vrachtwagentjes een kilo in een netje er is er altijd wel één omwikkeld met gevloeid papier maar niemand weet waarom misschien is ie wel bestemd voor één…

de tafel van zeven zonder haperen kunnen opdreunen, Hoogezand-Sappemeer blind kunnen aanwijzen op de kaart, dronken helderziendheid en dingen zeker weten in een bar bij volle maan de kunst van wegkijken als een zomermeisje te mooi is om waar te zijn de kunst van verdwalen, een andere weg te vinden mentale foto's maken van een gebaar,…

Wie vastigheid zoekt zal het krijgen en wie weet voor altijd, de rest van het leven, mijn vriend, mijn liefde, is een wervelwind die ’s avonds laat om mijn huis tiert als ik rustig een boek lees als ik rustig de film uitkijk tot het eind als ik rustig de dag overdenk als ik rustig iets wil schrijven op mijn computer dan komen ineens allerlei…

Vijver, juwelen waterkom vijver der liefste, waar rondom de paden onzer lopen met slingeringen en verknopen van hun gedachteloze gangen, Vijver der liefste, waarin hangen de waterlelies, boven drijven en ingeschreven cirkels schrijven, Vijver der liefste, helderheid die maar op éne, op éne beidt; de hemel is er in en…

De dag was September vijftien We zaten loodrecht op de avondzon Je had jezelf moeten zien Ik vraag me nog steeds af of het die dag was dat het begon Had ik mezelf verkeerd begrepen… Waren het vlinders, of toch iets divers? Voor het zekere nog in m’n vel geknepen Deed mijn gedachten weg als pervers Toen de dagen korter werden, En ik je…

Er is een razende storm Een storm die mij raast Helaast, juist nu mij naast in mij gaat, huist, gaat. Er is een raas, een graas het groene als gras, raas als een haas, op de vlucht als een dwaas, door de lucht Er is een razende storm Een storm die mij dwaast haast, juist nu naast mij inhaalt, in huist en gaat. Terwijl ik, enkele…

Kom, we gaan naar bed, het is tijd om te rusten – na ons liefdesspel.…