In ‘t nachtelijk uur

Nog niet geheel bekomen van wat de
dag mij bracht drijft mijn
pijnen en tranen

mij naar ‘t venster in ‘t nachtelijk uur
de stilte, de ruimte, de treurige maan
rondom bloesem bomen

een haan op de kerktoren
als teken van onvolmaaktheid
en saamhorigheid

het lijden en verdriet van de ander
in ‘t menselijk bestaan
en toch bij ‘t ontwaken

dat niet uit te leggen vredig blije gevoel
diep van binnen
in mijn ziel dat altijd
sluimerend aanwezig is

alsof de vreugde van ‘t Woord
diep in mijn ziel staat geschreven
waarvan ik de oerkracht heb gevoeld

en mag leven door alle smaad
verdriet en vervolging heen
er niet aan ten onder ga

Biografie van deze schrijver

Vreugde Woord

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 3 stemmen 112