Kom, we gaan naar bed, het is tijd om te rusten – na ons liefdesspel.…

Met jou zou ik kunnen wonen in een caravan waar hij nu staat in Saint-Tropez of ergens vlakbij en ik zou het daar geweldig hebben: uitzicht op water, op zee, mijn boeken mee, misschien tekenmateriaal zoals wasco, krijt en enkele kleurpotloden. Als je een eind wilt rijden langs de kust op je motor prima voor mij – ik blijf als altijd thuis, rammel…

Ware het maar dat ik nooit geboren was, mijn zuchten zou ruisen, zegen van zee mijn klagen zou zoemen, zachter dan was mijn kermen zou aaien, stiller dan sneeuw mijn huilen zou lachen, lach met mij mee, mijn vloeken zou prijzen de deugdzame mens mijn woede zou zoenen jouw leed met een wens mijn lijden jou troosten met strelingen zang mijn falen…

Haar wangen vullen mijn bed met rozen. De kamer wuift met geurige kruiden. Lippen als lelies koelen mijn blozen. Goud als van honing tooit zij mijn huid en zie zij breekt ons de schaal der geluiden: hemelse wrijving, vingers raken kristal, handen saffier en mijn lijf zingt heelal. O moeder der goden, laat mij vergaan, gun mij de sluitende ring…

Het Goddelijke doel Van een liefdesrelatie is: De volledige Wederzijdse openbaring Van de ene ziel Aan de ander…

Een zeldzame bloem ontdekte ik. Jij groeide alleen op rotsen. Men dacht dat je was uitgestorven. Ik tekende jou vol in mijn gedachten. Felle kleuren vlamden in mij. Een kinderlijke blijdschap. Een luxe glans, vandaar dat ik het niet aanraakte. Maar toen de wind jou blies had ik toch spijt.…

ik zag in jouw getekend gezicht ook de warmte die sprak,, aldoor de jaren heen verspreid over ieder die echt naar je keek en op je ziel was gericht ik zag ook de schreeuw doorheen een lach of het stil geween, je was krachtig en tegelijk weerloos week maar sterk was 't licht dat sprak als je getuigde, niet altijd in woorden te…

Als ik de wind ben en jij het vuur, blaas ik naar jou, en voel jouw hitte gloeien. Als ik de wind ben en jij het vuur, zal alles verteren. Tot de wind zich legt en het vuur is gedoofd, de melodie blijft klinken. Eindeloos.…

Ik hoef de namen niet te kennen, van hetgeen wonderlijk groeit. Hoef de boeken niet te lezen, die over illusies gaan. Zelf ervaren wil ik. Bewustworden. Bestaan. Al die kennis en al die weetjes, brengen ons echt niet nader, tot wat ieder mens heilig is. Heilig als wij dieren zijn. Onze wereld is heilig. Stralend als de zon. Wie heiligheid…

Jouw kussen druilen onder mijn huid ze gonzen alle kanten op Mijn armen en benen hijgen Jouw adem voel ik fluisteren dat ik voorgoed betoverd ben Mijn verlangen zucht naar meer Jouw handen klaterkletteren ze ruisen mij helemaal natternat Mijn zweet gutst in jouw mond Jouw spieren dansen en dreunen ze zwavelen onweer in mijn neus Mijn…

Was zij de wind Zouden haar vlagen Flirtend langs de flanken Van een zwaluw strelen Zouden haar roze vlinders Fluisterend naar dansen Zingen in de wolken Warm omgeven Zou ze de zee Doen deinen, ritmisch Getijden stuwen en tot Stormen golven blazen Zijn adem willen zijn En in vleugen van Verlangen met hem In golven verdwijnen.…

jij hebt mij ooit gevangen jouw beeld is in frames en filters bij mij blijven hangen golflengtes voor de kleuren en decibellen voor klank en geluid pas later zag ik jou op tal van schermen van skype tot zoom maar het beeld dat ik had uit de realiteit van toen heeft mij nooit meer echt verlaten ondanks alle techniek wijkt…

Het grote in het hele kleine zien. Verbondenheid in fragmenten. In ongrijpbare wonderen. Bewustzijn in het niet-wetende. Het kleine in het reusachtige. Samenzijn in ons isolement. In vriendschap. Kwetsbaarheid in het almachtige. Mogelijkheid in het onmogelijke. Een ongelofelijke toekomst zien, in het heden van het nu. Leven in de dood…

Waarheen en waarvoor Zingt het in mij aldoor Is het een vesper Of een serenade Is het niet 's avonds Maar rond middernacht Dan is 't een nocturne Waar 'k op heb gewacht En straks volgt dan weer Voor mevrouw en meneer In de moulin rouge Een folie bergère Zoetlief herderinneke Poppe met sinneke Geen grande ballade Maar…

Liefde is plooibaar, je kunt er niet mee bouwen – wel erop bouwen.…

Diep in onze stilte zit liefde. Liefde die wil spreken maar niet kan uitkomen. In onze liefde zit stilte. Stilte die verlegen is. Stilte dat vrede is. Stilte en liefde met maar een gedachte over jou, over mij, over ons. Stilte en liefde dat zijn wij.…

Schrijven van mijn hand zoekt bevend de lijnen die ik zou lopen door schaduw van lommerrijke lanen beschenen door maanlicht omfloerst door kransen van kleuren besprenkeld met sterrenlicht fonkelend door tere lover inspirerend tot gedicht en in heldere beken sprankelende weerschijn van nachtelijke romantiek spiegel uit “Duizend en één…

Toen ze nog een lief tienermeisje was van zo rond vijftien a zestien jaar oud Leek ze het minst schone van de klas van die bloem was de knop van goud Op zekere dag ontmoette ze een man haar man dat wist ze eventjes nog niet Hij vond haar aantrekkelijk o, dat kan voor haar was er al wat veel geschied Getuige was ‘t spiegeltje aan de wand…

Een zoentje op mijn wang Een kneepje in mijn zij Ik was niet meer bang Want jij, was er voor mij Voor elke fout een streel Een klap die kreeg je terug Ik snap niet dat je nog wil Na wat ik zei achter je rug Maar jij, jij bent verliefd Zie het verlangen in je ogen Ik heb van alles door gebriefd Bedrogen en voorgelogen Vergeven is vergeten…

IJsblauw dansend op paden doodskil tot in de naden die verraderlijk verscheuren en ons, geladen, sleuren door de geur van vier graden. Geleidelijk aan groeiend tot tien Celsius misschien zelfs het loeiend lentelawaai van vertrouwelijke vooruitgang wat de aderen doet broeien en de bladeren doet groeien. En ook! hoogzomers dromen van de…