de krankjoreme precisie en eloquentie van het onbegrepen diepzinnig dichten uit glazen serres met broze grote lichten zorgt voor charisma roem en prominentie wendt het fenomeen zich in publiciteit men spoedt om diep en vol te inhaleren tegen de verwarring bij het epibreren slechts een enkeling voelt nattigheid zegt majesteit u is echt niet…

O Herders-knaap, die bliest op zoete fluitjes, Wie zijt gij wel, wie meent gij wel te wezen: Een van die dichter-vorsten, die vóór deze Zongen hoog uit, niet zoekend naar geluidjes, Maar zich-zelf voelend in diep-innig vrezen Voor hun-zelfs grootheid, op 't gelaat der luidjes, Daarom-heen luistrend, heerlijk staand te lezen? Gij…

Er komt zomaar een zin van ergens aangewaaid, en dan begint het zwoegen... de taal is zacht en zoet maar dichten vaak gewroet.. niet lopen langs de kroegen maar iets in pijn gezaaid met leven binnenin.…

Op papier is alles anders. Het woord komt uit als een ei. Aan de hier beschreven hoenderfokkerij komt geen haan te pas. Nu hij achteraf zijn naam te berde bracht hoor ik zijn echo kraaien. Het kuiken is geslacht. -------------------------------- uit: 'De menseljke natuur', 1966.…

Ik duw je over knerpend grind Fluwelen jas, fluwelen huid De vogels vragen iets te luid Hoe of ik de omgeving vind Zo dat is mooi daar in die wagen Flirt een mij onbekende heer Ik accepteer die pauwenveer Als pluim voor op mijn welbehagen Een gospelsong ligt op mijn tong We nemen alle houten bruggen Half over hongerige ganzen Stil barst…

ach u wilt verrast worden aan het verkeerde adres meneer mevrouw een dichter is een kringloop van papieren genieen gerecycled verslonden verteerd en uitgebraakt duizend maal het wiel opnieuw maar dan net even anders u wilt geraakt worden maar u bent allang niet meer gevoelig voor kwetsbaar heden zeker als ze niet de uwe zijn wat raakt u…

mysterieus, tot de verbeelding onbereikbaar virtueel bezetenheid, een geestesspeelding onbegrensd obsessioneel een kweeste voor de desperado wanhopig zevend naar karaat verdwalend in zijn eldorado graaigrijpend in het zand en zaad over zijn vuiggewreven armen begaaid, behaard als een primaat strelen vrouwenhanden met erbarmen tot banvloek…

Langzaam buigt de man voorover, bevoelt zijn pen en met die intense blik in zijn ogen haalt hij uit naar papier. Met zwierige halen vult hij zijn blad met zijn naam en plots stopt hij. En bij het naar achter duwen van zijn bril worden zijn rimpels dieper. Hij houdt zich klaar en net als hij zijn eerste woord wil zetten laat iets…

dicht in drift haar ogen lichten als de bliksem gewoon toch nog zo wonderschoon in haar elementen de natuur de geest de materie het vuur is het wonder of schoon gewoon?…

Afgedaald in het diepe Vluchtend voor vrijheid Vechtend. Strijdend De diepe put Met ladder en Afgesloten sluipweg Maakten hem niet down Keer op keer verhuizen Weg uit India Linken met Kasjmir Werkend en schrijvend aan Shalimar de Clown…

daar was de dichter afgereisd als combattant in de competitie wie vertolkt beste poëzie smijt 't hart maar uit de kuil smikkel kruip lummel druil niet lollekes liefst uit de bollekes teksten moeten wel luiden listig publiek zal duiden hoe vertolkingen klinken wees van den flinke gooi 't er maar uit hup fluitjekruid daar ging hij…

Met mate slurpend van m'n dampende kop dichterlijke vrijheid struinde 'k richting uitkijkpost en rolde m'n blik naar die feeërieke monding Compleet ontdaan van elk tijdsbesef trilde 'n slepend timbre de oever op en schraapte de helling af zoekend naar 'n smekend oor Vermoeid en uitgegolfd tastte die Lorelei in de bouwdoos van…

wat doet de doordraver op het dichtersveld anders dan piet lutten zich zelf oppoetsen met fragiele woorden van echte dichters met gevoelens dichters zij zoeken worden bezocht door woorden om secuur te verwoorden wat krinkelend dicreet hun binnentuin beleeft de doordraver oh neen hij draaft 'r dwars door heen navrant gescheurd …

poëzie haar zang tonen dragen verre verten toomloos temperament haar letters houden ’t niet binnen schreeuwen het uit schreien zouten over schermen resoneren voor eeuw’g op ’s mensen huid zelfs dan nog is zij ingesnoerd haar zegging springt buiten zinnen hangend aan haar mouwen ziet men haar altaar alles is uit vouwen spett’rend van…

Wat in een tijdperk maakt een dichter? Als plotseling een door het slichte Gelijke hout breekt, en de ruimte zoekt, dwars door de christelijke gebeden vloekt, Maar in de avond is te vinden op de knieën Van stilte en schemering, en 't zoet Dat hij verwierf, afgeeft, en boet.…

Al zit een dichter zonder inspiratie toch zitten de woorden in zijn hoofd hij kan ze alleen nog niet plaatsen en lijkt daardoor totaal verdoofd. Hij blijft maar spelen met de letters maar tot mooie zinnen komt hij niet dan wordt hij best weleens neerslachtig want ook een dichter kent verdriet. Verdriet,wat eens zijn inspiratie was en waarmee…

de ivoren toren wankelt gepeupel slaat zijn slag verwarring sloopt brandschattend heilige huizen de havikscherpe blik fixeert genadeloos de wrijving in de orde talenten voor de bijl bagger rotzooi waardeloos zijn ivorentorenhoog cliché voor alles dat niet past in arrogante beelden van het aantal en de macht angst doet grote bekken…

literair cafè “de ballentent" alleen toegankelijk voor lieden met talent selectie aan de toog betogen aan de stamtafel bedachtzaam wordt het glas gepakt de kopstoot is weer favoriet dames drinken cocktails met een riet veel aandacht voor elkaar en voor zichzelf vervat in commentaar verpakt in sfeer van schouderklop en lieve vrienden,…

Spelenderwijs vloeien letters sierlijk draaiend tot een woord. Zinnen vormend met veel liefde volgt al snel hetgeen verstoort * EINDE *…

Zijn veer vliegt onverstoorbaar Geleid door de goddelijke inspiratie Hij verwoordt het onuitspreekbare Noemt het onnoembare En kent geen verveling Hij leeft in armoede en eenzaamheid En blijft onbegrepen tot… Hij na honderd jaar opeens wordt ontdekt En geniaal verklaard.…