Aan de rand van het rimpelloze meer Spande hij de boog keer op keer Een echte prins een Koningszoon Op zijn blonde krullen gouden kroon Nee, sprak de raaf laten wij wachten Het waarom klonk krassend en verbaasd Zwarte vlerken zwevend op de wind Geruisloos boven het Koningskind Trots hield het prinsje de pijl omhoog Tonend een duif dodelijk…

Levensstijlen veranderen Vrienden raak je kwijt Lichamen verouderen Seizoenen komen en gaan De herfst verjaagt de zomer En de bloemen verwelken Een zacht briesje En wiegende bomen Duizenden loskomende blaadjes Dwarrelen in het rond Bomen worden geleidelijk kaal Paradijselijke kleuren vergaan Grote zwermen vogels Laten zich dragen Door…

Door een enkel woord Van je zekerheid beroofd. Je kan er niet omheen, Alsof het hamert in je hoofd. Een enkel woord Kan je feilloos raken En is zonder weerwoord In staat je af te maken. Zand erover, Vergeten en vergeven, Geen aandacht aan besteden, Gewoon verder met je leven. Maar wat als dat ene woord, Misschien niet zo bedoeld,…

Zonder mijn ogen zou ik de woorden van de vreemdeling volgen en niet vragen wie hij is en wat hij wil geloven. Zonder mijn gedachten te gehoorzamen zou hij een vriend kunnen zijn of mij kunnen helpen omdat de werkelijkheid mijn angsten niet wil delen. Want alles wat vreemd is kan ik alleen verliezen als ik mag…

Steekproefsgewijs worden de kastjes gecontroleerd. Te weinig Ruzie om een pen, de oorzaak van een dodelijke steekpartij. Te veel. Het zoveelste slachtoffer Te krankzinnig. ---------------------------------------- Op 11 okt. vond er een steekpartij plaats in Amsterdam. De dader was een 14jarige jongen, het slachtoffer was 16…

Ik kan veel naar het zuiden slepen pasgetrouwde vrouwen, kinderloos nog ontdooide zwaardvissen handenvol 2literflessen krentenbollen met oude kaas koude thee en spekpannenkoeken een dozijn geslepen messen Daar draai ik mijn doeken voor om. Kilometers bloemetjesbehang stijf geperste paardrijbroeken koelboxen met bevroren elementen zure bommen…

Als de stok het begeeft, de stok in het leven waar je op leunt, en je valt, je valt zo hard dat het dreunt, moet ik dan teleurgesteld zijn in die stok, omdat die stok me niet steunt, of was ik gewoon dom, of misschien wel oerstom en heb ik er, vol vertrouwen, gewoon te zwaar op geleund?…

Loerend naar het stralend licht, mijn hart ontwricht, ontwaak ik uit het duister en wijd mijzelf aan nieuwe plicht, geef onderricht, gevoed door strelend luister. Niets ontneemt mij het gevoel, de levenspoel, waarnaar mijn hart doet streven, want ik ervaar het eigen doel, standvast, maar koel, genietend van dit leven. Dus mensen kom…

Ik dans graag in het licht het voel zo goed en tevens vaag Het is mijn uitgaansplicht Hoelang ga ik hier nog mee door is de vraag Mijn lichaam vol adrenaline met een voldaan gevoel kijk ik om me heen Klaar voor de rit als een volledig gevulde tank benzine de MDMA de amfetaminen houden me de hele avond op de been Ik heb me voorbereid…

Zij kwamen hem wekken te middernacht. - Hij ademt zo kalm en hij slaapt zo zacht. Zij zagen die rust op de ruwe spond; Zij riepen hem driemaal voor hij het verstond. Hij opende de ogen en zuchtte zo diep, Hij wist het, het was de dood, die hem riep. Het was een klare zomernacht. Zij hadden hem liever genade gebracht. Zij lazen…

Het naadje van de kous zit doorgaans in 't midden 'k heb vele kousen door mijn handen laten gaan, echter geen, had het naadje erachteraan. Heeft U nou ook altijd van het naadje en de kous willen weten? Als U dan weet waar of het zit, kunt U me dat laten weten, want ik heb altijd al van het naadje en de kous willen weten!?…

Je geeft het beste aan je vriend voor hem wil je wel sterren plukken, maar vrede geef je onverdiend als vriendschap niet wil lukken.…

mijn neus draagt nieuwe glazen omhuld met lichtbruine ringen verbonden met twee schelpen door armen van gelijke kleur kan mijn ziel nu beter ontwaren daar ik de omgeving scherper zie zal herkenning ontdoen van het maren heb de waarheid weer onder de knie amen wil ik het uitzicht eigenlijk wel knechten? neen, mijn verbeelding…

Vergeet niet te leven, het duurt maar even Een vaak gehoorde raad Want aan het einde van ons kronkelend pad, wacht ons slechts een donker gat Het slijk van onze aarde is dan van geen enkele waarde Toch maakt de mens zich druk Denkt dat geluk is roem en geld Voor hem het enige dat telt…

ik taal niet naar nachtschade en blind geschreven dagboeken ik heb huizen van eiken planken hoge kamers vol dappere woorden versleten leer in de plooien van mijn voeten zakken van vrienden, pas gewassen sleutels, pakken jodenkoeken, snoeppapiertjes en kilometers inkt om de dag uit te schrijven…

Uit kille roezjka schrijft anoezjka brief naar buitenlandze man jij bent liefszka ja met poenska `k hou van jou zo vér ik kan hollandskaya maak mij blija klompska tulpska wodkaka Kóm anoezjka laat ons mixja jouw foto is pikant genoeg ik stuur een ticket regel visa en vertel dit in de kroeg anoezjka poezjka knotszkaya waar ik mee…

uit niets dan steen woorden halen is zeldzaam in dit opgebroken verband maar hoe met wikken en wegen hopeloos de klinkers zonder het zachte tiktak tot medeklinken bereid toch worden gedoemd; akkoord de straatmaker legt hier het verband op gespannen voet met deze lijn wordt het hier gaande weg verlegd stuitend hoe hier iedere steen…

Daar lig je op je jacht Slechts denkend aan je teint Zo vol van levenskracht Achter je masker in je element Daar sta je in driedelig blauw Hoog boven al verheven Voor ’t oog gezagsgetrouw Achter je masker ongedreven Daar rijd je in je BMW ’t Gevoel van arrogantie de overtuiging van een dominee Achter je masker intolerantie Daar ging…

hij heeft een IQ van 80 heeft dat zelf niet in de gaten maar waar ter wereld hij ook is ze verstaan hem in alle staten hij stroopt zijn mouwen flink omhoog zonder gemopper en muisjesstil doet hij deugdelijk het "eenvoudig" werk waar een "normaal" mens niet aan wil hij wordt uitgelachen en lacht mee er zit geen kwaad in deze man hij vertrouwt…

kent u dat meneer een voorjaarstrui dragen zo dat je er blij mee bent en de grond voor de tijd steekt een slobbertrui aarde aan de rand zwaaien zonder handen met een streek stomdronken aan de regen druppelen op windkracht tien de hooikoorts over de winter en natuurlijk god zeggen trap bloemen uit de grond de dijken hoger en…