Deelder is dood maar zijn schrijverij blijft als muziek in de oren klinken jazzmuziek wel te verstaan!…

Dood zijn is niet meer leven. Leven is niet meer dood zijn. Dood zijn is niet geboren worden. Welke dode zit daar nu over in? Geen één. Dood zijn is niet langer leven. Welke levende zit daar nu over in? Bijna iedereen. De dood is een doodgewone leermeester. De dood leert ons hoe we kunnen leven. Doodsmoed is doodgewone levensmoed.…

Mijn handen rusten op de tafelrand, bladeren door de ochtendkrant. De kruiswoordpuzzel lost je moeder op. Mijn handen voelen haar aarzeling, kennen haar vertwijfeling. Weten geen raad met haar verdriet. Mijn handen die troost moeten geven hebben zo hun eigen leven. Wat moet dat lukt maar niet. Mijn handen voelen zich schuldig, bladeren…

Voor Ilse Starkenburg 1963-2019 Nu jij ook bent overgegaan ik dat pas na weken heb gezien het besef dat nu pas bezonken is Jij weet wel hoe ik ben altijd op de vlucht Hoe we samen genoten van een broodje kaas met mosterd in een tramhuisje Daarna verloren we elkaar uit het oog maar niet het hart Het regent in december verlangen naar…

Dus ook jij hebt nu ons aards bestaan verlaten Het bericht kwam onverwacht verdrietig aan Maar ieder mens gaat, dus ook jij Want hoe kon ik denken dat jij de dans zou ontspringen Juist jij Had mogen blijven Om deze planeet iedere dag wat mooier te kleuren En dat heb je ook gedaan In je onvergetelijke mooie bestaan Rust nu zacht…

de momenten die ik kreeg van jou zijn toen en nu deel van mijn leven die ik voor altijd dichtbij mij houdt zodat zij eeuwig blijven duren ik heb ze in een kluis gelegd in de woonplaats van mijn hart waar ik ze steeds weer openen kan met de code van onze liefde zo kan ik naast tijden van verdriet de tijd van samen lachen kiezen de dagen…

in het stille schuilen wij bij de oude beelden van toen ook nu ons pad gescheiden is duurt zo onze reis samen voort luidkeels uit het hart breken steeds weer nieuwe melodieën die bij het voortgaan van de tijd ons jou steeds weer genieten laten…

In je cocon als onberoerd van vele vragen slaapdronken wiegend in de armen van de dood nog mooi steeds met je haren zacht om je wasbleke gelaat verglijd je langzaam in zijn koele schoot Versluierd in je ogen die me eens zoveel bewaarden rust je nu verstild in je gebaren alsof nooit je lichaam me had toebehoord verlaat je me berustend, zonder…

van jou houden was geweldig in feite zoveel meer dan dat het was prachtiger en grootser dan woorden zeggen kunnen van jou houden was geweldig zelfs als ik terugdenk nu is dat de mooiste herinnering die jij mij hebt gegeven…

De stemming in het dierenrijk wordt grauw nadat de trieste tijding is vernomen. Geen vogel zingt een lied bij dag en dauw: de door hen alle zo geliefde vrouw ging heen. De schrijfster was ze van hun dromen. Voor troost zijn apen bij elkaar gekomen. De octopusinkt kleurt diepzwart van rouw en leguanentranen blijven stromen. Halfstok bevlaggen…

De witte grassen bewegen en komen heen en weder door wind en dauw, de takken wiegen hun stille dromen op donkere armen in sluiers van rouw, het sleepkleed der treurende essenbomen raakt bloeiende grassen in avonddauw. Hoog groeien de grassen, wind die ze zaaide, wind die ze verwaaide, zij bloeien uit, geen hand die ze plukte, geen zeis die…

Ik wil gezellig sterven zei ze zonder drama glaasje in de hand pinda’s pellen op een krant een lied van vroeger zin voor zin nog kunnen zingen en dan krak. In beweging woensdagochtend met de kracht van vijfentachtig gymmen op een Weense wals knieën krakend in de maat, een twee drie en een twee en uit. Gerieflijk in de leunstoel de laatste…

De jaarlijkse maand van het herdenken aan zij die heen zijn gegaan zijn overleden, dood zijn gegaan maar niet (nooit) in mijn herinnering want je bent pas echt heel erg dood als er niet meer aan je gedacht wordt de maand in feite voor mij alle maanden gedenken aan zij , hun, hen die leven maar geen (enkele) rol meer spelen in jouw of die…

Jij veroudert niet meer Herinneringen houden je jong Jij ging plots Mooie herinneringen bleven Als een rots Jij vertrok en toch Wij hielden jou want Wij hielden van jou Nooit meer? Ooit nog, eens? Wij missen jou! Jij ging En toch Jij bleef Sterker dan deze zerk Zijn mooie herinneringen Verdriet slijt Jaren slijten Wij slijten…

In Painswick heb ik mijn gemis begraven Nabij een Yewtree op de dodenakker Het maakte opluchting en vreugde wakker Een rouwkoetspaard, bevrijd, begon te draven Toen kreeg het vleugels en verkoos te wonen -Zijn vlerken werden wolkenwit geverfd - Waar een trawant zijn inspiratie werft Om die bezield aan dichters te vertonen De poëzie in Painswick…

Hoe wil je herinnert worden als je dood en begraven bent? ik wil niet herinnert worden na mijn crematie en ook geen urn tijdens mijn leven waren mensen mij al vergeten, al lang vergeten dus ik wil niet herinnert worden na mijn dood, na mijn verlijden na mijn overlijden, na mijn lijden want vergeten zijn doet pijn, zeer doet grote…

onze hoofden harten en levens waarin jij altijd aanwezig bent omarmen jou warm elke dag met een liefhebbende lach liever zouden wij de tijd herscheppen door jouw ster aan het firmament terug naar hier te verhuizen zodat wij thuis zijn bij elkaar…

Vandaag sta ik bij mijn graf, waarin ik eens zal rusten, onder oude dennebomen. De zon schijnt door de takken. Het is hier stil. Als tiener stond ik hier ook, toen opa ter aarde werd besteld. Dezelfde bomen waren getuige. Vader en moeder stonden stil, bij eenzelfde moment als nu. Als opa ben ik nu zo oud als opa. Alleen zijn gebeente…

Ik kijk naar de foto die mij zo dierbaar is Het is vandaag die dag, de dag van het gemis Dat jij ons dertien jaren geleden plots verliet Het was niet te bevatten en groot was het verdriet We gingen allen verder, zo goed als dat het kon Maar niets was meer hetzelfde zonder jou onder de zon Maar zien we nu de zon die op ons schijnt en naar…

tikt onverminderd door niet even staat hij stil nu jij ons ontvallen bent veel te vroeg in de bloei van jouw leven omringt door liefde …. en de tijd tikt onverminderd voort…