1.119 resultaten.
Het uit zichzelf bestaande
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
305 De kosmische reeks van het leven
Terug te vinden in de kleinste zaken
Komt zonder zes niet bij de zeven
Kent zonder tong geen smaken
Waarachtig onzichtbaar voor het oog
Bevat einde noch begin
Gelijk een ongrijpbare regenboog
Is de weerkaatsing des levens er middenin...…
De poppen in het gras
gedicht
3.1 met 17 stemmen
9.697 Door rood gereden of geslipt,
je weet het niet. De vrachtwagen
brak door de vangrail naar de wei
en ligt nu kolossaal te sterven.
Aan witte lakens doen ze niet,
de hijskraanbroeders. Een koplamp
brandt nog en de cabine juicht
van schlagers die naar buiten drijven
langs speerpunten van glas. Het stuur,
gemoffeld met een tijgerprint,
schokt…
Belgie,..ik zie je graag
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
294 Ik kijk altijd graag
met een scheef oog
naar buurland Belgie
niet scheel maar scheef, lief scheef
naar een land met authentieke beschaving
het enige echte Europese land van onze Unie
niet voor niks met Brussel als Hoofdstad
een land met 3 talen
een land wat lang "wel vaart"
ook zonder nationale regering
een land wat ik graag zie…
XXXVII -uitverkoren - 1930
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
257 hoewel gebundeld
wat is er van mijn dagen
overgebleven
het pillendoosje
barst bij de douane
van ventimillia
schoonheid in de lucht
en de mouches volantes
een hinderlijke vlucht
van de zomerwind
een heel oude omhelzing
rest oogst en misoogst
in ijs gegoten
zonder paspoort aan de grens
de aarde warmt op…
Zeven sloten
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
279 Ik liep nooit
in zeven sloten
tegelijk
Ik nam nooit
de wijk
naar verre oorden
Ik kreeg nooit
woorden
met m'n buur
Ook in mijn leven
schonk men
zoet en zuur
in kannen
en kruiken
onttrokken aan 't oog
De boog
nu niet langer
gespannen.…
Mijn pennenvruchten
netgedicht
2.5 met 4 stemmen
280 ik weet
dat ik nooit
goud zal schrijven
mijn pennenvruchten
reiken niet
naar het eremetaal
zij zijn
slechts een gebaar
van goede wil
wellicht een
hoopvol delen dat
zwaarte kan schelen
het samen
ervaren polijst
hoekigheid in gebaren
jullie hebben mij
letters gegeven die ik in
woorden heb teruggeschreven…
Geblindeerd
netgedicht
1.0 met 2 stemmen
263 Om een eigen mening
word je soms besmeurd.
Onterecht besmeurd:
Zwarto verdenkt Blanco.
Blanco blijft bij haar blanco.
Zwarto noemt haar Witto.
Blanco blijft bij haar blanco.
Zwarto noemt Blanco afschuwelijk Witto...
Blanco ontsteekt in woedo.
Wijst Zwarto op trekjes van Witto.
Wat Witto op Blanco's conto schrijft
want Witto heeft…
Wat is de Wereld
poëzie
3.7 met 3 stemmen
2.994 Er liep een dierken op mijn hand,
Zo kleen, zo bitter kleen!
Hoe was het daar wel aangeland?
Waar wilde en mocht het heen!
't Liep onder, boven, hier en daar,
En 't stropte dikwijls aan een haar,
En 't weerde en 't woelde zich half dood;
Dan riep het eindlijk in zijn nood:
‘Och God! och God! wat is de wereld,
Wat is de wereld toch…
Openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
270 's Avonds is de rivier een theater
het water draagt de muziek
naar onze oren, de romantiek
van een saxofoon, ondergaande zon
fonkelend in de wijn en de kerk
rozig een en al zachte genade
Toeristen doen klikklak alsof
niet zij maar wij de figuranten zijn
de stad een bordkartonnen decor:
attractiepark Paris l'amour
jongelui op de kaden…
XiIi - voor Fiore della Neve - (1900-2000)
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
299 eeuwwisseling
in een leunstoel de hangmat
bewust in de mist
in het winterlicht
het laatste groen klatergoud
een glazen wereld
een bloem in depot
voortuin van avondnevel
van tan twang eng
een fleurig plantje
bij de verlaten villa
bloeit niet ongezien
in rode luchten
zal het dagen in haar ogen
bloemen goud omrand…
Vol geluid
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
268 ik was de
lichtdeeltjes kwijt
kon hun weerkaatsing
niet ontvangen want
zij bleven ergens hangen
geen kleur zond mij
uitbundigheid in
onderscheid en ook
vorm en grootte sloot
ik in kennismaken uit
ik kon nog wel de
intensheid van straling
beleven zoals warmte
in koestering door zon
was blij dat dit nog kon
toch was mijn wereld…
Droombeeld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
307 Een plek ver weg van huis
Ik weet niet waar ik ben
Maar ik heb een raar gevoel
Dat ik dit toch herken
Een plek ver weg van huis
Ik zie meer dan duizend kleuren
Hoor de vreemdste geluiden
En ruik hier heel veel geuren
Een plek ver weg van huis
Ik voel me langzaam verdwijnen
Overal om me heen zie ik
Een helder licht verschijnen
Ik sla…
Land of Liberty
netgedicht
1.5 met 2 stemmen
331 Aan de westkust der Atlantic
van New York tot aan Miami
stond Liberty naast Yes we can
aan de wieg van Uncle Sam,
land van Yankee en Cheyenne,
indiaan en fuselier,
van goudkoorts in het wilde westen
- huifkar, cowboys, pioniers
over canyonlands en prairies,
Rocky Mountains, Colorado -
Gold Rush, jagend, immer verder
naar 't land van…
Maart roert z'n staart
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
255 Maart roert hevig z'n staart
dat moet dan wel de staart van een hond zijn
in dit nieuwe jaar 2018
als je tenminste de Chinezen wilt geloven…
Zij...Miya Persy...de route
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
288 Zij...Miya Persy...de route!!
ZIJderoute
In pure liefde
zit handel
zit wandel
zit een kind
zit een route
zit een relatie
China en Nederland
hebben liefde voor elkaar
en via die route
ontstond zij
een foetus en
werd zij geboren
Miya Persy
een baby, een peuter,
een kleuter, een kind
een jong meisje, jonge vrouw
vrouw en vrouw…
DE WERELD
poëzie
3.8 met 4 stemmen
903 Hij hield de handen voor 't gezicht,
Hij dacht door tranen te verstaan,
En in dit duister, diep en dicht,
Zag hij de bonte wereld aan;
Hoe blonk het goud, hoe rees de stad
Gehorend opwaarts voor het blauw;
Wie ooit gezocht had en bezat,
Hoe maakte rook zijn vensters grauw.
Hij nam de handen van 't gezicht,
En Mei liep lieflijk langs…
Veel doden, maar geen einde...
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
317 Omreden van ras
Slechts discrimineren
Hoe hoog
Moet men val-
len voordat
Het besef dan doordringt
Dat wij allen mensen zijn...?
Heel veel mensen in een AZC
Afrika, continent niet te behappen
Wit is geen kleur, maar de eigenschap van sneeuw
Zwart van rouw om zoveel
Van droogte, honger, kindersterfte tot oorlogen die
Veel doden,…
Belast
netgedicht
4.4 met 5 stemmen
344 Nog onbelast, zo komen wij op aarde,
vers uit een schoot de harde wereld in
met hoop daarin te winnen aan waarde,
rechtop te staan, te zijn met iets van zin,
omhoog te gaan vanuit een laag begin.
Soms zit het mee. Geboren voor ‘geluk’
zo lijkt het dan. De ladder gaat niet stuk.
Zo’n mens klimt op, geniet de gunst van macht.
Die heb jij niet,…
Kwetsbaar
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
336 ongaarne vouw ik toe mijn handen
tot willoos ingekeerde knuisten
hoe graag geef ik toch open prijs
wat mij in dit leven drijft
nog leren mij mijn zekerheden
dat onverbloemd en vrij vertoon
pijnlijk aan het licht kan brengen
waarin ik diep te raken ben
zing niet graag in ondertonen
van versluierd honen en betreuren
wil naar boven kunnen…
Niets gemist
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
282 Rond deze feestelijke periode
ben ik het liefst ver buiten beeld,
voel ik heel heftig hoe verdomd
verdeeld de menselijke wereld is
en mis elk vermogen
om vreugde te veinzen.
Men komt zogezegd gezellig samen
rond eten, drank en knallend licht,
opnieuw gezwicht voor het kopen
van wat een zegen belooft te zijn.…