Drie krasse nonnen deden goede zaken
Ze werden eerst op non-actief gesteld
Nu zijn ze in heel Oostenrijk de held
Door daar hun oude klooster terug te kraken…

Ik val steeds van de wereld af
als ik stilsta om zomaar om me heen te kijken
verlies ik neus ogen en glimlach in de ramen
waar ik aan voorbij kom…

Er grenst een blauwe wereldrand
aan de horizon van ons geheugen
we eten er boterhammen met kaas
we gaan te paard de heuvels over…

Soms is de tijd 
niet vooruit te branden
blijf ie hangen
in je negatieve spiraal…

Velen die 'k noodde in mijner dromen woon
en die er 's levens wondre beelden zagen
hoorde ik elkander met verwondring vragen:
‘Hij roemde zo, is dit dan al zijn schoon?’…