Gedichten

gedicht (nr. 186):

Verstokt Rondeel

Nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden,
een hoop gelazer en getob;
toch ken ik nog de harteklop
van elke vrouw waarmee ik vrijde.

Ik schreef gedichten tussenbeide,
maar loste het probleem niet op:
nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden,
een hoop gelazer en getob.

Hoe dikwijls toog ik niet ten strijde
en keerde met bebloede kop
weerom, gesjochtener dan Job?
- Toch blijf ik mij mijn passie wijden,
nog nooit getrouwd, maar vaak gescheiden.

----------------------------------------------------
Uit: 'Wij hebben alles nog te goed', 2001.

Schrijver: Jean Pierre Rawie
Inzender: J.de W.-B., 28 september 2003

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: liefde

1
2
3
4
5

2.3 met 243 stemmen

65.114

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Hugo Schraders, 20 jaar geleden

Mooi! Het raakt de emotionele kern van veel mensen. Zoekt en gij zult niet vinden maar wel verder zoeken. Klasse !

deborah, 21 jaar geleden

Geweldig gedicht, ik vind het erg triest en het raakt me heel erg.

Pika, 21 jaar geleden

Ik denk dat ik je niet mag benijden.Een zoeker? Geforceerd vindt je het nooit.

kim lambregts, 22 jaar geleden

Ik vind het een heel mooi en zielig gedicht.
Ik kan nooit mooie gedichten schrijven, dus dat wil ik leren.

Laurens, 22 jaar geleden

Ik vind het gedicht echt schitterend mooi geschreven. Echt goed gedaan!!!

Ina Schraders-Bolhuis, 22 jaar geleden

Grappig en diepzinnig. Waarschijnlijk wat ik er uithaal: toen nog niet de enige echte warme gezellige ontwikkelde vrouw tegen gekomen.

Geef je reactie op deze inzending: