inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 86.046):

enkel alleen

het is enkel
de bezieling
waarmee ik
de taal tracht
te tooien

alleen het zien
van de stomme
die mij beweegt
tot ongepolijste
zang

enkel de zon
die elke dag
nieuw is en ook
weer oud die
mijn pen schrijven laat

alleen de lome lentebui
het kruipen van de tijd
de sintels van het vuur
die mij voortstuwen
naar lyriek

het is enkel alleen
de zwarte nacht
die beklijft en mij
naar onbeholpen
schrijven drijft

Schrijver: J.Bakx, 28 juni 2025


Geplaatst in de categorie: taal

3.4 met 9 stemmen aantal keer bekeken 296

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

J.Bakx, 3 weken geleden
Dank jullie wel, KarelMaria en R.E.N.S!
KarelMaria, 3 weken geleden
Mooi, Joseline!

in het vangnet van de taal
laat de zon
zich lichter vangen
dan het donker
van de nacht
R.E.N.S., 3 weken geleden
Heel treffend weer, Joseline
J.Bakx, 3 weken geleden
Dank je Rala!
Ralameimaar , 3 weken geleden
Mooi geprobeerd onder woorden te brengen en dat is niet enkel, maar een heleboel

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)