Alle inzendingen van Adriaan

Laat Trijntje Oosterhuis maar rustig gaan Ze is beslist niet voor één gat te vangen Mocht ooit een moslim-omroep het verlangen Dan trekt ze met plezier een boerka aan En als ze voor nudisten op moet treden Dan draagt ze niets van boven noch beneden…

Er is bij mij een poes aan komen lopen Wat klein van stuk en magertjes in ’t vlees Ze lijkt een beetje op een Siamees Zo eentje zou je nog voor niks niet kopen Aanvankelijk wou ik het beest best missen Zo’n aanloopkat je weet het toch maar nooit De kans is groot dat zij het huis bevlooit Dan wel het vloerkleed onder zit te pissen Ze keek…

De reacties van Ton en Gabriëla op mijn versje ~Onveilig vrijen~ brachten mij op het volgende sonnetje. Reeds in de brugklas wordt het onderwezen aan knapen van ’t geslacht der Bidsprikhaan: Blijf als het kan bij ‘t vrouwvolk ver vandaan en wees vooral voorzichtig bij het kezen. Als de natuur je tot vrijage dwingt vang dan een vlinder of…

Een bidsprinkhaan kreeg op de Drentse hei een niet te onderdrukken drang tot paren en zocht een wijfje om die klus te klaren, doch vrouwtjes stonden er niet in de rij. Maar na wat zoeken in de paarse pollen vond hij er een en dacht: ~Die is voor mij, mooi vol van lijf en o, wat lacht ze blij, met haar wil ik de hele dag wel snollen.~ Het…

Seizoenen vallen, dagen staan weer op, April is zijn geboorte niet meer meester, De aders barsten in de heester, De vogel klimt zijn klankbord op. Maar hier bouwt pijn haar nest in ’t lover, Waar tortels klappen in de vleugels Met de verborgen honger van de leugen. Geluk, geloof, alleen de droom blijft over. Geen antwoord op dit troosteloos…

Vrij naar ~Als Moeder jarig is~ van Annie M.G. Schmidt Ach moederdag, wat zal ik er van zeggen. Hij hoort nu eenmaal in het pretpakket van dagen die wat extra aandacht vragen. Zo’n dierendag met een ontbijt op bed. Ach moederdag, wat valt er van te melden. Een dag in mei, maar dan met vorstverlet. Zij mag niets doen, die ongeschreven…

Een week of vijf geleden werd ze broeds, begon op haar manier een nest te bouwen. Het leek naar niets, ’t was ruw en onbehouwen. Zo’n krakkemik beloofde niet veel goeds. Toch bleek de wrakke broedplek aardig tof want elke dag bezorgde ze een eitje, tot negen en toen ging ze voor een tijdje genieten van haar zwangerschapsverlof. Behoedzaam…

’t Is maar dat je je niet vergist: al ben ik dan geen atheïst, ’t geloof bekoort me toch niet echt, maar daarom ben ik nog niet slecht. Want ~wees vrijgevig~ is mijn leus. Geen collectant stoot ooit zijn neus en gaat het om het arme kind, plak ik de zegels zeer gezwind. Ook onrecht -praat me er niet van- is iets waar ik niet tegen kan…

De oprijlaan is dicht beplant met beuken En twee lakeien staan bij de entree Een hovenier besproeit de bloemenzee Zijn Maître zwaait de scepter in de keuken De dienstmaagd dekt de tafel vrij van kreuken Zijn butler regisseert strak het diner Een strijkje speelt sonates van Fauré Om ’t copieus geheel nog op te leuken Doch als des morgens…

Hij sjouwt zijn rug kapot aan zware stenen Of teert als het bloedheet is aan de straat En werkt zich in het zweet en uit de naad Zijn lijf is ruim bedeeld met arbeidsgenen Zijn spreektaal zet meestal ~Het Algemene Beschaafde Nederlands~ flink in de kou De nagels aan zijn vingers en zijn tenen Verkeren in een staat van diepe rouw Maar eens…

Hij danst en zingt en fluit het leven vrolijk tegemoet In regen hagel zonneschijn, zijn weer is altijd goed Geen hoe en wat of wie dan ook strooit in zijn eten roet Hij leeft zijn dagen opgewekt met zwier en licht van voet Aan arbeid heeft hij niet slechts één, maar menig broertje dood Hij rotzooit hier en daar wat aan en komt zo aan zijn brood…

Ik heb u nooit door bitterheid bedrogen, Onder mijn huid bloeide blijmoedigheid, Want ook de bloemen leven snel en open, En leven heet vergankelijkheid. Nu lopen vogels in de vlakte van mijn ogen. Ik ken de onschuld van de made, ken de averij. Dit is mijn dageraad, de moed voor regenbogen, Gods jonge vingeren verwekken mij. Ik laat u nog…

Die Hanneke heeft prachtig laten blijken: Een versje schrijven is wat ieder kan, je houdt je strikt aan haar vier-stappen-plan en zie er staat al één kwatrijn te prijken. En vind je dat wat aan de schrale kant - je zou nog wel wat meer kunnen behappen - dan ga je rustig door met nog vier stappen; welaan spring maar eens lekker uit de band.…

Zo af en toe dan heb ik van die dagen dat ik wat sikkeneurig ben en mat, maar hoor ik jou dan vrolijk aan mij vragen ~Wat zal ik eens gaan koken lieve schat,~ dan is ‘t dat mijn chagrijn voor blijdschap wijkt: omdat je dan zo lief en olijk kijkt. En striemen buiten sneeuw of regenvlagen en is het door de ijzel spiegelglad, of hoor ik donder…

De merels vliegen dagen af en aan met strootjes, blaadjes, draadjes uit een touw voor de voltooiing van hun nest in bouw verscholen in de kruin van een plataan. De ekster die al in zijn vuistje lacht verkneukelt zich in ’t ijverig gesjouw en denkt: ~Ga zo maar door, dan heb ik gauw wat voedsel voor mijn komend nageslacht.~…

Een zomerdag in ’t Amsterdamse Bos. Ze gaven zich verliefd aan ‘t minnen over in de beschutting van het dichte lover en als matras het geurig zachte mos. Een veldmuis die hen in de gaten had dacht: ~Dat is leuker dan me te vervelen, dit spannend spel zal ik eens mee gaan spelen, ik kruip erbij er is nog ruimte zat.~ Juist toen ‘t gemin tot…

De reacties van Hanny en Ton op mijn gedichtje ~De Mei van mij~ inspireerde me tot het volgende sonnetje. Hoe jong was ik, pak beet, een jaar of zeven en was niet uit de polder weg te slaan. Als om halfvier de schoolbel was gegaan werd ik er door een kracht naartoe gedreven. De kleine slootjes wemelden van leven aan salamanders, kikkers…

met dank aan Gorter Die Gorter, mooi wist hij het aan te stippen: De Mei, waar groen weer uit de grond ontspruit, de karpers schieten langs de schoeiing kuit en in de rietkraag broeden waterkippen. Brutale mussen die de tuin door hippen en poezen snoepend van vers Kattekruid. De Perelaar in bloei gelijk een bruid waarvan de bij de honing…

Gert Hiemstra zei het ’s avonds op TV: ~Vroeg in de morgen kans op dichte mist.~ En dus weet elke automobilist: ~De snelheid moet dan drastisch naar benee.~ Maar eenmaal op de weg viel het wel mee en hij bleek ook nog aan de late kant voor straks die uitermate goede klant, die ‘n opdracht had van wel een ton of twee. Wat gas er bij, dat…

Ik schrijf geluk. Gij schrijft nog leven. Ik zie hoe gij uw dagen vult Met eten, jagen, kommer, vlucht, En hoe gij daaraan zult begeven. Ik was de knaap die tussen u zou wonen, Maar die een eigen wereld kleuren mocht, En die hier vond wat gij niet zocht, De knaap die kleurde met zijn dromen. Ik schrijf geluk. Ik werd nu vrijgegeven, Om…

In ‘t Amsterdamse weed-en drugsmilieu wordt er de laatste tijd wat afgeschoten, veel kogels hebben er hun lied gefloten en fluiten het nog immer, sacredieu! De oorzaak is dat deze louche heren geen vetes willen schikken, ben je gek -ze blijken niet in staat tot een gesprek- dus geen geouwehoer, hup, liquideren. De woordenschat van bijna…

Toen ik de zeventig was gepasseerd begon ik zo wat voor me uit te dromen. In feite is dat heel niet zo verkeerd, maar ’t is wel zaak dat je niet gaat verslomen. Want heeft de tijd je bij de hand genomen, dan is er weinig meer dat enerveert. In feite is dat niet zo heel verkeerd, maar ’t is wel zaak dat je niet gaat verslomen. Want als je…

In zolderkamer, vliering of garage houdt menigeen wat schemerig praktijk. Het brengt iets op, de slimste worden rijk; ja goochelaars ontvangen minder gage. U voelt wel over wie ik het nu heb: Juist, handopleggers en meer van die klanten, gebedsgenezers en dat soort trawanten, door God begiftigd met de gave ~NEP~. Het wond’ren doen was er…

Er wordt door links en rechts en hier en daar heel vaak beweerd dat het Oranje Koningshuis een flinke duit verteert. Naar mijn bescheiden mening klopt die stelling voor geen fluit; ik pak mijn calculatortje en reken het u uit. Voor Koning, Koningin en Beatrix krap acht miljoen. Aan functiekosten: zesentwintig, ’t is nog om te doen. De voorlichting…

Als het aan hem ligt is het afgelopen: ~De Monarchie wordt ‘t Vaderland fataal, van ‘t Koningshuis kun je geen broden kopen, het kost alleen een slordig kapitaal.~ Hij zit er nu al jaren op te hopen: ~Ze gaan er uit, voorgoed en allemaal; we zijn per slot geen volk van filantropen.~ =DE REPUBLIEK= dat is zijn ideaal. Maar is April haast…

De vlaggenmast, dat was haar vaste stekje. Ze zat parmantig boven op de kloot en koerde menig muzikale noot als ster-soliste op dat hoge plekje. Ik honoreerde haar met stukjes brood, die strooide ik dan net achter het hekje. Daar vulde ze na elk concert haar bekje waarvan ze zo te zien intens genoot. Vanmorgen, lieve god, ik schrok me dood…

Twee dames van gegoede stand liepen langs het Groetse strand in de prille lentezon toen zich dit gesprek ontspon. ~Mijn Klaas~ zei Elly van der Laan ~heeft een kanjer van een baan, bij de Firma van der Steur is hij technisch directeur~. ~Mijn Hendrik-Jan~ zei Truusje Bakker ~procureert bij Kloek & Wakker. Nu al meer dan dertig jaar tekent…

De plant die zich voor groei had aangeboden Werd wervelloos in slechte grond gekneld. God weet wat Hij vertelt en liegt over de lieve goden, God weet dat Hij verliezen kan want God is Spel. Maar over ziekte en dood zal Hij nog lang en warmer praten, Want Hij kent zin en wet, en hier misschien geen oplossing Tenzij dat Hij ons later roept voor…

Hij speelde heel verdienstelijk klavier Wist mooi het saxofoonriet aan te blazen Op de trompet deed hij 't publiek verbazen De Big Band schonk hem mateloos plezier De swing was hem als 't ware aangeboren En deed hij iets van Mozart of van Bach -Wat in de jazz scene af en toe wel mag- Ook dan liet hij spontaan syncopen horen Vandaag, de…

Blijkens haar ma heeft Mien talent en niet zo’n pietsie Ze danst de hele dag de sterren van de lucht Dat drijft haar vader vaak tot zorgelijk gezucht Terwijl haar moeder roept: ~Dat kind moet op auditie~ De tweespalt leidt in het gezin tot veel frustratie Want ma die draagt de broek en roert haar mond geducht Jaagt zo Hermientje naar een…