Praalzucht
Zodra de zomerzonneschijf
haar hete stralen zengend brandt,
gaat op het blotebillenstrand
de laatste kleding van het lijf.
Je ziet dan onvoorstelbaar veel
aan glim-metaal en glittertooi,
gestoken door een lichaamsplooi
maar meer nog in een edel deel.
Vagijntjes met een ring versierd,
de navels door een edelsteen
en eikels -schrijnt dat niet gemeen?-
waaruit een glanzend knopje kiert.
Ik heb geen sieraad op die plek
en val een beetje uit de toon,
dus daarom open ik mijn bek
en toon vol trots mijn gouden kroon.
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=uZ4m0yehTmY
Schrijver: Adriaan van Dam, 5 juni 2015
Geplaatst in de categorie: lightverse
"Ik ben geboren in zonnegloren en een zucht van de ziedende zee"
Met een sublieme reactie van Ton!
Aan de ~conclusie van repliek~ wordt gewerkt.
Je lachende Adriaan
De reactie van Ton noopt mij om een vers te schrijven. Da's mooi meegenomen zo'n inspiratiebron :-).
als proef op 't bollend zitvlak van 'n dame kunnen zetten
dat is in Rio de Janeiro al een hele rage:
men noemt het daar een literaire billentatoeage
wie dan liefkozend met zijn vingers aan die billen kwam
kon zeggen, schatje is dat écht een Adriaan van Dam?