Greetje
Ik heb een doosje waar ik alles in bewaar
Aan dingen die hun waarde zijn verloren
Maar die ik toch met goed fatsoen
Niet zomaar even weg kan doen
Omdat ze ook een ander toebehoren
Een prille zoen door Greetje mij gegeven
Een lief gedicht van mij aan haar geschreven
Een rode lok, die kreeg ik van haar toen
Voor wat er kwam, een poosje na die zoen
En als ik voor het slapengaan
Het doosje zachtjes open doe
Dan lacht mijn jeugd me even toe
Ineens voel ik me niet meer moe
En denk: “Zou Greetje nog bestaan?”
Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=_i4Qz_FQ3UY
Schrijver: Adriaan van Dam, 3 juni 2015
Geplaatst in de categorie: lightverse
Zeker als je het zo mooi weet te verwoorden.
mijn beste A, na 't rode lokje en die zoen
kun je daarover nog een doosje opendoen?
ik vind 't een mooie ode aan een oude vlam
De inbreng van je beiden wordt door mij zeer gewaardeerd
Want dat wat je me voorstelt is een overweging waardig
Kortom het aangebodene is zeker niet verkeerd
Maar ik wil een en ander toch nog even goed bekijken
Alvorens ik mijn versje met je voorstel zal verrijken
Je Adriaan
Ik weet niet of dit beter wegleest, hoor,
en stel het enkel als een optie voor:
Ik heb een doosje waarin ik bewaar
De dingen die mij wisten te bekoren
of:
De dingen die mij ooit konden bekoren
en die ik...)
dan heeft regel 1 ook vijf voeten, net als de andere regels in de strofe.
Gezien alle bijval, moet je het misschien maar zo laten :-)
Ik heb wel een suggestie voor regel 2, misschien kun je er iets mee:
Herinneringen die hun glans verloren....
Ik vind namelijk ook niet dat ze hun waarde verliezen maar vervagen om zo nu en dan het deksel van het doosje open te duwen en je te verrassen met beelden uit je jeugd.
Vooruit dan maar dit versje gaat in ’t doosje
Maar in de hoop dat jij toch na een poosje
Het deksel even open doet
En het gedichtje dan begroet
Met een klein minnekoosje
Je Adriaan
Jij legt de vinger op de zere plek
Want inderdaad ik piekerde me gek
Op regel twee en zie uit arremoede
Koos ik de beste uit van geen der goede
Maar weet jij iets dat beter weg zal lezen
Toe zeg het mij, ik zal je dankbaar wezen
Je Adriaan
(alleen, regel 2: "Aan" en "zijn" zitten niet echt lekker)