Alle inzendingen van Custor

Ik rij langs de kust van Den Helder naar Callantsoog, de zon verzinkt in zee die schittert als een schaal vol diamanten, vele tinten oranje aan de hemel maken het land van de meeuwen bijna abstract. Mensen hebben haast, onderweg zijn is hun doel, het leven is een gebeurtenis, een levenslange dollemansrit, als we geluk hebben mogen we aan…

De mensheid evolueert door natuurlijke selectie; uit goedkeur komt de volgende generatie voort en de afkeur rust in de berm van de evolutie. Om te ontdekken waar het mens zijn voor staat, sluit ik mij aan bij een groep hooligans waar elk individu in het collectief opgaat; de groepsinvloed doet mijn normen verbleken en ik ga op in het veelkoppig…

De Braziliaanse meiden met prachtige lijven in alle tinten tussen licht en donker, maar licht is in de mode zeggen ze het verhoogt hun status en een kans op betere relaties ik ben blond met blauwe ogen en dacht in mijn jonge jaren dat is voor mij het paradijs De schoonheden flaneren op het strand aan mij voorbij ze lachen uitdagend…

Als bij opgroeien en ontwikkeling herinneringen met negatief gevoel opwellen blunders in het verleden onze hoofden schaamrood kleuren is dat het signaal dat zich normen vormen en we volwassen worden Als we tijdens opvoeding de trant van onze nederige herkomst voortzetten omdat we niet beter weten slijten we corresponderende ‘beddingen…

Als gevoelstijd bij het verouderen alsmaar sneller gaat, de natuur de innovatie van lijf en geest staakt, ingeschapen jeugd-illusie van een eeuwig leven als een kaars uitgaat, dagen naamloos en gelijk worden, woensdag herkennen aan ‘t lawaai van de afvalbak en zondag aan de grote stilte waarin ik je naam snij, generaties een flikkerend…

Als zonnevlammen de aarde belagen pioniers op sterrenwind uitvaren wetend dat ze niet terug keren in oneindige ruim worden begraven ver van hun aardse geboorte plaats De mens is gevoelens en behoeftes indien langdurig onbevredigd valt hij in ruimtedepressie en waanzin motivatie verdwijnt om te overleven snijden in z’n wortels doet de…

Een slechte bui drijft mijn bewuste binnen, schildert de wereld grauw, negatief gevoel omwolkt herinneringen, destabiliseert mijn leven, ik zoek afleiding en wandel de binnenstad in, de oude stad waar niets verandert trek ik aan als ‘n warme jas, ze is helende pleister op kwellende littekens; ik herdenk Kees P op de binnenplaats van het Burgerweeshuis…

Haar na veertig jaar huwelijk uitzwaaien bij de voordeur, naar de achterdeur lopen en weer zwaaien, want je kan haar daar nog een keer zien kijk heren dat is liefde ze gaat alleen maar winkelen…

'Blijf nog even bij ons' Haar witte hand knijpt in mijn hand 'Er is geen haast bij'…

Als de mens in wording denkt over een stenen pijlpunt kan hij ook over zichzelf nadenken, over zijn omgeving, over de tijd; het bewuste denken is geboren en daarmee het zelfbewustzijn dat ons tot mens maakt. We lossen niet als een dier op in de omgeving maar onderscheiden ons er heel zelfbewust van; het denken over onszelf is beperkt omdat…

Beleving van de tijd: ‘De tijd staat stil’ tot ‘de tijd vliegt’. Elk volgend jaar bevat gevoelsmatig altijd meer uren dan een voorbije jaar, dat ik achteraf altijd als kort ervaar. De natuur programmeert ons zo dat de toekomst mooier lijkt dan het is, een illusie die motiveert tot investeren. De optimist, populair bij ‘t andere geslacht, plant…

In de Nieuwe kerk op de Dam, met graven van bekende Amsterdammers onder glad gesleten zwart marmer, wordt in nachtelijke stilte de dodendans uitgevoerd, geraamten dansen in reidans met de zeisenman voorop, gevolgd door Michiel de Ruijter en Joost van den Vondel. Eeuwenlang de inwijdingsritueel van een nieuw gearriveerde dode, nu wordt…

Evolutie, het genetisch aanpassen aan omstandigheden zodat we overleven, treurend om die-genen die stervend in de berm van de evolutie achter bleven; door ‘t zoeken van partners die in de mode zijn, bepalen wij waar we als soort naar toe evolueren, door keus van de partners zijn we de mensheid genetisch aan het manipuleren in beschaafder,…

Belust op wraak op de NSB, dromen achter vitrages de dorpelingen van bijltjesdag. Als ze midden mei zeker weten dat de Duitsers weg zijn komen ze van achter de geraniums in het licht om geschiedenis te schrijven. Hun eerste daad is vrouwen mishandelen die ‘t deden met Duitse jongens, knippen hun haar af en besmeuren ze met pek, terwijl de…

Als ik droom dat ik doodmoe wegzak in een witte smetteloze wereld, waarin ik gewichtloos zweef, de eeuwige pijn in mijn lijf verdwijnt en ik geen zin heb terug te keren, weet ik zonder verdriet, dat ik stervende ben en dat het goed is, mij niets onmenselijks overkomt, geen lichamelijk aftakelen na vernederende geestelijke mishandeling…

De stervende pakt haar hand, sterven is simpel zucht hij met z’n laatste ademtocht in de palm van haar hand, laatste zucht is de geest die het lichaam verlaat op zoek naar een verblijfplaats. Ze schreeuwt van ontzetting haar ziel in stukken, zien sterven is niet simpel. De immoralist gaat pijnloos heen, zij deed ‘t stervenswerk voor hem…

Is m’n essay geen wetenschappelijk succes noem ik het een prozagedicht, ik zit dus als dichter-filosoof altijd goed. Onderweg pluk ik de rijpe dagen, voordat anderen er met mijn leven vandoor gaan. Ik vraag Tamara m’n mooie donkere vriendin, waar ze was in de ijstijd om me te warmen toen ik met half bevroren lijf evolueerde in…

Mijn ego staat niet toe klein te zijn ik ben er niet groot genoeg voor. Beschrijving met een minimaal aantal woorden, vraagt om maximale kennis. Op de ravijnrand is het uitzicht het mooist, fluistert de duivel in m’n oor. Onze plicht is de aarde beschermen wat zonder ons niet nodig zou zijn. In dromen is de mens onbewust van zijn beperkingen…

Kijk uit waar U loopt en strompel niet waar geschreven wordt vallen letters. Wolken pakken zich samen boven zee verbeelden gezichten op de Pyreneeën. Ik vraag de winter om aan de kust te zorgen voor witte kerst uit m’n jeugd. Mensen als zandkorrels op het strand op afstand lijken ze allemaal op elkaar maar vergroot is geen korrel dezelfde…

Door een stoornis in m’n brein of een gave, aan U de keus, word ik bij intensief herinneren van ‘n gebeurtenis, er naar toe getrokken, glij in ‘n waan naar tijd en plaats, herbeleef een stukje verleden met familie en de vrienden van toen. De waan waarin ik glij is krachtig, gevoelsmatig is er geen verschil met…

Ik denk aan de korte heftige liefde, gebrand in mijn geheugen, gevoelsmatig recent, volgens m’n verstand dertig jaar geleden. Haar klok staat stil vanaf het moment van afscheid en uiterlijk onveranderd zal ze in mijn herinnering voortleven. De geschiedenis sterft niet, in m’n geest in leven gehouden door herinneren. De taferelen met z’n…

Onze merel zingt in ‘t vroege uur van de dageraad, zijn geluid van hoge tonen klimt boven het ruisen van de wind in de bomen, maar zwijgt in de nacht, opdat hij niet de sterren van het hemeldak blaast. De grote rode zon klimt boven de horizon en de merel denkt dat ‘t zijn werk is, stapt trots rond, viert de geboorte van de nieuwe wereld…

Aan heimwee toegegeven ben ik voor even in m’n oude dorp, loop langs het bruine water over het jaagpad naar de dreven, zie nog m’n oom hangend in z‘n zeel op ‘t oude pad en tante die aan de helmstok staat; mijn god wat voor leven was dat. Vogels lokken met zang de zon over de rand van de horizon, vieren geboorte van een nieuwe wereld, ik ruik…

Blinde psychopaat ‘Wapper’ Op de Amsterdamse wallen Met z’n hond ‘valse happer’ Kwijlt van intens genot als De hond zijn tanden zet in Een stiekeme late stapper…

Dichter en prozaïst zijn het eens, de mens is geïncarneerde taal, communicatiemiddel die ons onderscheidt van ‘t dier. Is het volk nog analfabeet worden verhalen op rijm gezet dat werkt als skelet en houdt de tekst stabiel en bewaard door mondeling door te geven. Die noodzaak is er nu niet, dus ook de rijm niet. Poëzie pure, de bloemetjesjurk…

M’n vrouw ziet in films de veroudering van haar idolen. Dat zag je vroeger niet, zegt ze, in ‘t dorp werd niemand ouder. Door de schok van de foto van een onopgemaakte Oprah is de obsessie begonnen. Ze praat alleen nog over de vergankelijkheid der dingen. Ze gebruikt botox; haar huid is zo strak dat bij praten de lippen scharnieren in…

Een enthousiaste woudloper jubelt: ‘Ik wil vandaag in de natuur opgaan’ Een paar passen achter hem sluipt geluidloos een tijger met binnenpret die de ziener op z’n wenken bedient De tijger, pure wilde natuur, wacht tot zijn blije ontbijt omkijkt, die dan volgens wens in de natuur opgaat.…

Het is erg warm vandaag en twee oververhitte nonnen strompelen puffend met rode hoofden bij mij de coupe binnen. Ze schuifelen langs mij heen en zetten mij gevangen in een wolk van onwelriekende zweetgeur. Ik troost de dames:‘morgen is de ergste hitte voorbij',las ik. 'Deo volente', zegt de ene, 'Deo gratias' zegt de ander. 'Deo dorant',…

Ik word ouder en denk terug aan vroeger want gebeurtenissen die mij vormden liggen achter mij. Ik bezoek de stad waar ik heb gestudeerd. In de straat waar ik op kamers woonde staan andere namen op deuren, de tand des tijds knaagde aan gevels, de huid van de stad veroudert. Ik herken Marijke een vriendin uit die tijd. Ze is blij verrast en…

Het is een warme dag en geen plaats vrij op mijn favoriet terras Ik bel neefje Windy die terrasgasten verrast met zijn meurende geuren Vuisten balt tegen zijn zelf verzonnen bron 'een mest uitrijdende boer' Hij waait het terras leeg rent als de ‘onschuld’ met vluchtende gasten mee Dan zit deze egoist al op z’n terras…