Netgedichten

netgedicht (nr. 32.764):

De geest-afdruk

Als bij opgroeien en ontwikkeling
herinneringen met negatief gevoel opwellen
blunders in het verleden
onze hoofden schaamrood kleuren
is dat het signaal dat zich normen vormen
en we volwassen worden
Als we tijdens opvoeding de trant
van onze nederige herkomst voortzetten
omdat we niet beter weten
slijten we corresponderende ‘beddingen’ uit
waarin gedachten en gevoelens stromen
Als het netwerk van ‘holle wegen’
voor de mens uniek is als z’n vingerafdruk
lezen we eens de aard van de mens
in hersenscans en
de geesteswetenschap wordt volwassen
Als de ‘bedding’ van het netwerk
zo diep wordt uitgesleten dat
we niet meer over de rand kunnen kijken
is het een doolhof
waarin de geest gevangen zit in ‘t verleden
dan valt de vaart van de mens stil