Zonder titel
de handpalm draagt de kin
terwijl ik zit op oud terracotta
alhoewel de zon mij beschijnt
denk ik ver vooruit in het niets
deze zwaarte heden ten dage
houdt mij als het ware klein
het drukt de last van innerlijke lagen
voorkomt het peinzen in rechte lijn
het is dromen in luchtballonnen
die vertellen dat je bent, voelt
maar hoeveel grauwe kleuren
ik ook zou willen tellen
misschien mag ik nooit weten
wat deze vlakke stilte bedoelt
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/dreyfsandtzsdeutsch
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 25 mei 2010
Geplaatst in de categorie: individu