Alle inzendingen van Frans Vanhove

Nazomertje zoet, je zinderende zaligheid speld ik op mijn hoed langs wegeltjes van rust, langs paadjes van weldadigheid, langs holle wegen als groene tunnels en bolle boomgaarden in oranjegloed. Ik wil geen minuut missen, geen uur verzuimen, jouw dromerige fruit heeft iets goddelijk zoet. Ik lik vingers en duimen.…

Als in duistere winternachten padden zich verschuilen en honden angstig huilen, als damp opstijgt uit diepe grachten, hoed u dan als takken kraken en schimmen glijden over daken, denk niet, ach 't is maar een kraai want terwijl je staat te wachten sluipen ze met vereende krachten in je gemoed en je gedachten, de ghostriders in the sky.…

In bridgetown zat een schoppenboer te azen op de queen of hearts maar trok steeds the wrong cards. Door te pochen en te snoeven verspeelde hij snel al zijn troeven she did not like him, that's for sure. De hartenkoning van pokerville kwam toen ook bij black jack aan en zag er hartendame staan. Hij zei met z'n gladste poker-face well, i sure…

Ik hou van jou zoals je bent, zoals ik je altijd al heb gekend. Ik hou van je minnen en je plussen en ik hou van alles daar nog tussen. 'k Hou van je lachen en je wenen ik hou van jou in goed en kwaad 'k hou van je hoofd tot aan je tenen ik hou van jou in het kwadraat. Voor mij moet jij geen seksbom zijn en ook niet superslank of chic,…

Gedachten glijden naar sombere diepten, gedrochten van oorlog verminken mijn geest. Ik hoor weegeklaag in deze schreeuwende stilte, het wanhopige bidden van een vader, een zoon, van hen die wenend van heimwee en pijn hun kapotgeschoten dromen en levens hier gaven. Maar wat is een soldatenkerkhof toch schoon. Witter dan wit zijn de duizenden…

Het boerenleven was te saai voor een boerinnetje uit Sinaai. Ze had genoeg van drek een aal en wou iets anders gaan proberen, iets zonder gène en zonder kleren. Al vond ze het vroeger een schandaal, nu stript ze tease en danst ze paal.…

Kom m'n liefje, kijk eens even, kijk hoe wind speelt met je haren, kijk, hoe fier ik naast je zit, kijk hoe fier, nog in zwart-wit. Kijk hoe jong we toen nog waren. Weet je nog toen bij het water waar we bootje wilden varen, dat er van die eerste zoen iemand een foto maakte toen. Kijk toch hoe verliefd we waren. En hier, net voordat we trouwden…

In mijn prille wonderjaren zat ik naast hem op de bok. De teugels in zijn ruwe knuisten spanden zich een beetje op als we plots het oogstland kruisten en hij 't paard tot stilstaan trok. Hij sloeg een grote handdoek open en we aten op gemaaide gras. Bij een boterham met siroop vertelde hij dan steeds verhalen, als het heimwee hem besloop…

In mijn zomermorgen-tuintje als het glinstert van de dauw, komt de zoete geur mij tegen, zoet van thijm en blauwe regen en het krieken van de dag schildert zacht lavendelblauw. In mijn zomermiddag-tuintje als het schittert in de zon, haalt een legertje van bijen stuifmeel uit de akeleien en een koninginnenpage fladdert bij de regenton.…

Dokter, ik kom voor een onderzoek, 'k voel me slecht de laatste dagen. Ik moet veel zweten, heb 't benauwd, ik kan het echt niet meer verdragen. Ik krijg 't spontaan heel warm en koud, mag ik om een ziekenbriefje vragen? Ik voel me slap en lusteloos, er zit geen kracht meer in mijn armen. M'n buik klinkt als een lege doos dus is er ook iets…

Een fractie van seconde door herinneringen in verkeerde dimensie, verblind ben ik gevangen in een spiraal van onwezenlijkheid in een vreemde wervelwind van ontwortelde gedachten, en grijp naar logica die mijn denken met realiteit verbindt. Maar zo denk ik dan: Was dit er al, is wat er gebeurde, al gebeurd of is het hier en nu dat het begint…

Kleine jongen misbruikt, vernederd, onteerd door een man die over zonden preekt, die over God en de duivel spreekt, die door de goegemeente wordt vereerd. Kleine jongen, schaamteloos alleen gelaten met op z'n ziel een brandend merk, gebrand door een herder van de Kerk, waardoor hij 't leven en zichzelf zal haten. Kleine jongen, al jouw…

Vergeten schoonheid van het weiland, miskende pracht van het gazon, liefste, lieve madeliefje, witgekroonde hartediefje, gouden hartje in de zon. Je lijkt nietig, onbeduidend naast de grote kerselaar maar ik geef je op een briefje, liefste, lieve madeliefje, jij bent net zo wonderbaar.…

Boomgaarden, bloesems, de dromerige beek, hoe lieflijk, vertederend is mijn mooie streek, de streek waar ik zo van hou. Groene weiden, gouden velden en blauwe luchten ziet men zelden zo groen en goud en blauw als in het kleurrijke Haspengouw. Kapelletjes, hoeven en kastelen, het landschap gaat nooit vervelen. Ik ben zo fier als een pauw…

Heerlijk lekkere lentezoetjes, snoepjes van het vroegseizoen, ronde buikjes vol met sproetjes onder een kroontje van frisgroen. Maar die mooie groene hoedjes hebben jullie niet meer vandoen want op je glimmend rode snoetjes ga ik nu wat suiker doen.…

Het water kwam hem in de mond. Hij keek de koekjes uit het doosje, gluurde naar elk suikerroosje dat in de bakkerswinkel stond. Bedremmeld keek hij naar de grond toen de bakkersvrouw, zo'n heel gezonde, hem direct vroeg, onomwonden, wat hij van haar 'tetten' vond. Ze reikte hem zo'n bruine mop met flink veel chocolade op. Had zij dit…

Nerveuze ambiance, getetter, als sierlijke schimmen glijden ze door de dageraad. Gezellige drukte, gekwetter, als biddende nonnetjes naast elkaar op de prikkeldraad. Ze zijn er weer, ze zijn terug. Ik zag hen, zo lijkt het, in geen tijden. Ik miste hun luchtballet, hun vliegkunst over akkers, over weiden. Elk jaar opnieuw kijk ik er naar…

Mocht het einde nabij zijn en wacht mij een plotse dood laat je mij dan herboren worden in het morgenrood, laat je mij dan wederkeren langs de regenboog om te baden in het lentegroen, te juichen in het zonnelicht? Please God, het is wellicht een dwaze vraag, maar God..., ik leef zo graag!…

'k Heb geen geld, 'k heb geen goed, maar een warm hart, 'n goed humeur waar ik de dag mee start. 'k Zie je graag, wil jij mij, vroeg de arme man, 'k wil een vrouw waar ik van houden kan. Ik heb geld, ik heb macht, bezit zilver en goud. Al dat softe gedoe laat me koud. Trouw met mij en je zal zien, zei de rijke man, dat ik jou heel veel…

Haast u, lente! Barst weer open, maak dat ik door uw aprilweiden kan lopen, dat ik mij aan uw meibloesem vergaap. Dat uw viooltjesgeuren mij verdwazen, dat 'k uw paardenbloempluizen weg kan blazen, dartel, als een verliefde knaap. Hijs uw kleurige bloemenvlaggen, laat uw vogelbazuinen schallen. Haal mij uit mijn winterslaap. Haast u,…

Lustig snateren zeven eenden op een rij wiggelwaggelend.…

Toen de verzorger de wielrenner masseerde nam hij de benen.…

Je bent niet blij, niet echt tevree je dag die valt je heus niet mee je had vannacht een nare droom je voelt je moedeloos en loom. En je bent down, melancholiek een beetje landerig en ziek de eenzaamheid maakt je benauwd alsof er niemand van je houdt. Denk je wel eens, het heeft geen zin en zie je 't leven somber in ga gewoon door en blijf…

Mensen praten vaak over toekomst, 'een mooie toekomst in 't verschiet'. Maar hoe kan men dat nu weten want de toekomst is er nog niet. Werkelijkheid ligt in 't verleden wat een ziener ook beweert. Wijzen doen of laten heden wat uit 't verleden is geleerd. In de toekomst kan je niet reizen dus men kan er niet omheen, van wat geweest…

Waarom hebben wij geen tijd meer, waarom staan wij zelden stil bij paddestoelen in 't najaar, bij de bloesems in april. Hebben wij zo weinig oog voor al het moois dat ons omringt en zijn wij totaal vergeten hoe wonderlijk een merel zingt. Wie kan het nog echt waarderen, 'n kalfje dat in de weide stoeit. Wie zal het nog interreseren hoe…

Glooiende weiden met paardenbloemen bestrooid lente in mijn hoofd.…

Kolibri's in vlucht begoochelen mijn ogen vluchtig als ze zijn.…

Eenden strijken neer de waterspiegel klievend wolken klieven mee.…

Hij vindt zichzelf 'n sportieve kerel, hij doodt stieren voor de sport en 't is daarom dat hij alom als toreador geprezen wordt. Hij kerft en steekt en spiest de stier totdat het bloed het zand verkleurd en hij's de held van de arena als de stier wordt weggesleurd. Hij vindt zichzelf 'n sportieve kerel, als wielrenner heeft hij 't soms…

Ik zing het mooist van allemaal, wie zo goed als ik kan zingen mag een gat in 't luchtruim springen, opperde fier de nachtegaal. Pfft, zei toen de vleermuis stoer, een dag ondersteboven hangen zonder last van rode wangen vind ik een veel sterkere toer. Kijk naar mijn kop en wees bescheiden, kan ik niet de wijde omtrek zien zonder mijn…