Netgedichten

netgedicht (nr. 47.418):

Wensen en dromen

Oud zijn mijn wensen,
oud mijn dromen.
Oud, te oud om, wegkwijnend
onder het stof der tijd,
ooit nog uit te komen.

Soms lichten ze even op, heel ver
als lantaarns in de mist.
Maar ach, ik weet,
te vaak heeft de egoïst
het van mij overgenomen.

Al heeft hij
de houdbaarheid
van wensen en dromen
zelden of nooit betwist.

Schrijver: Frans Vanhove, 18 maart 2013

frans.vanhove1

pandora.be

Geplaatst in de categorie: tijd

wensen

dromen

tijd

4.8 met 4 stemmen

217

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:: Suzanne Nijssen
Datum:: 1 juni 2013; Amaai, wat een reeks zo mooie gedichten !

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 20 maart 2013; Als de tijd daar is mogen we dromen en in de werkelijkheid proberen
onze wensen uit te laten komen. Mooi gedicht.

Naam:: Hanny van Alphen
Datum:: 20 maart 2013; Onze dromen schuiven we op de lange baan om de baan te behouden. Daarna is de tijd op....doodzonde. Mooi en confronterend dit werk.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 19 maart 2013; in ruimte van tijd behouden dromen het licht van de ochtend....mooi en graag gelezen gedicht!

Geef je reactie op deze inzending: