Netgedichten

netgedicht (nr. 47.344):

Ik omhelsde een boom

Ik omhelsde een boom, een heel oude boom,
een boom van meer dan honderd jaren.
En in dat korte moment, dat stille ogenblik
leek het alsof die oude boom en ik
plots zielsverwanten waren.

Ik voelde een kracht die ik niet had verwacht,
een kracht haast niet in te tomen.
Ik legde mijn oor en omhelsde hem fors
en 't was alsof ik, achter zijn ruwe schors
zijn levenssappen hoorde stromen.

Hij vervulde mijn hart, mijn ongedurig hart
met een wel honderdjarige rust.
Het scheelde niet veel, het scheelde geen haar
of ik had die reus van wel honderd jaar
van dankbaarheid zomaar,...gekust.