79 resultaten.
Panama
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 45 Meer door het ruisen van de hoge bomen
dan door het lome van het warme weer
is hij in heuse hazenslaap gesust.
Maar of hij daadwerk’lijk rust?
Dwaalt hij dromend door verhalen
of is zijn snurken zinloos malen?
‘t is waar, de goed geschoren onderkin verbleekt
onder het roze blozen van één oor en
het streepje mond is - even - uitgepreekt.…
Vlokje
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 68 Zo rond het nul begint het
de hoop op hemelse plaatjes
Dan die speelsheid van de eerste worp, of duik
een engel vormt zich op de vloer van het dorp
Hongerig loop ik met open mond door de straten
happend naar het eerste vlokje van mijn jeugd
Een volwassen masker draag ik door de dagen
die afvalt wanneer ik hier floreer van vreugde
Want…
Genoeg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 Ik wil een boek schrijven zonder pen
een eigen symphony of tien
Ik wil zonder leren promoveren
en zonder kijken alles zien
Mijn wil is oneindig, ongenadig
vaak is ze te zwaar om te tillen
Ze neemt en neemt maar
ik wil niets meer, dan minder willen
En als ik dan weer vast zit, geen uitweg meer weet
denk ik aan Aristoteles die streefde
naar…
Liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 58 Wanneer twee druppels water
van een andere wolk
voegen in hun vrije val
vanuit de hemel
Dat is dan liefde…
Puber
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 99 Metaforen zijn een hel voor de taal
Ironie is een woord dat ik nooit gebruik
Alliteratie is iets ingewikkelds
En assonantie toch compleet onnodig
Zo worstel ik met de taal en zij met mij
Mijn docente lacht
Terwijl ik me verlies in deze stoeipartij…
De kunstenaar
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 77 Ik schilder mijn canvas, precies hoe ik wil
Ik geef groen aan de wolken en schilder de wind windstil
Ik meng paars en geel door de zee, verf een touwtje om de maan
en neem haar stiekem met me mee
Al mocht ik niet kiezen voor de grote van het doek
noch de fijnheid van de kwasten die ik erf
Ik schilder wat ik wil, vanaf nu tot het laatste…
Vlinder
hartenkreet
4.0 met 22 stemmen 112 Ik wacht
terwijl ik zacht
praat tot de nacht
die naar me lacht
En soms als ik wacht
met geduld, of minder
verander ik ongezien
van een rups in een vlinder…
Honger
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 158 Een geile rijder schaatst
in mei van leven
op water waar de zon mee kaatst
een scheve. Haar is het om het even
in de tijd haar hier gegeven
moet zij nieuw leven geven.
Veile dozen gaan niet over rozen.
Een hongerende roofvis zag het schouwspel graag
'Paar maar, heus het mag, op of in een lege maag.'
En dan een klots. De hap
was plots…
Lezenslast
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 Het was als wijn en Trijn
een must mijn lezenslust kompas
boeken opgetast in hoek en
boekenkast houvast.
Maar mettertijd en jaren
gingen ze bezwaren
zouden boeken baren?
mij tot last.
Tot taal getemd
getob van intellectuelen
in letterkoord en zin verwoord
ik kon het niet meer velen.
Nu sta ik intellectueel gestremd
- mijn lezenslust…
Kindskinderen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 Hij ontving met open arm en warm
en ging me voor
de stille stadstuin door.
Toen hoorde ik nog voor
we ’t huis naar binnen gingen
haar pril maar o zo zuiver zingen
en mijn gedachten gingen
naar de zoete zin der dingen
tussen twee bevallingen
van hun eigen borelingen.…
Dracht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 106 Hij waagt
en tilt voor even maar
hun rosse wonder dat een jaar
geleden nog niet eens bestond
hup zo maar van de grond
en draagt
het op zijn handen.
Maar
zoals zíjn Vader hém zou willen
blijven tillen
heel zijn lange leven lang
en op een steeds maar hoger plan
weet hij dat dit duwend dragen
zo lang niet kan.
Want zelfs nu…
Daghengst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Dat het enge gigabeest
haar met zijn schaduw al omvat:
zij ziet het niet
zij leest
in haar hoge stoel van riet.
Dan slaat ze toe haar boek
de bruine ogen op en vreest
het Calderesk sculptuur
dat haar nu oogloos guur
vanuit zijn dode hoek
beloert: een hong'rige strandwandelvloek.
Nu is het maar te hopen
dat ze harder dan het…
Leven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 In taal verwoord en
opgeschreven kan zelfs de Dood
- te groot voor woorden -
geweven letterkoorden
niet meer vermoorden.
Zij hebben eeuwig leven.…
Draad
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 60 In de ruimte van elite vormt zich vriendschap, tomeloos vertier
de wangen zwellen, zwaar van eeuwig volle vaten bier.
Daar vallen hem de schellen. De schil geslecht
die lang hem schutte als een dronken deken
is geweken. Het recht geknecht tot kromme
houdt hij zich voortaan weg en van de domme.
De jaren paren, baren nu een halve eeuw
het…
Levensteken [voor Gís Marí]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 114 Verbeten, onverdroten
in de steen nieuw leven steken
zodat ze zich mijn levenslust verschoten
aan mijn steken en mijn teken zullen blijven stoten
de strijd, het zwoegend zweten is vergeten
nu ik voor altijd iets beteken.…
Doem
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 564 Was wat ik zag
op klare lichte dag
nu echt of was het zicht zo slecht
omdat het mistte
en ik me mitsdien wellicht vergiste?
Midden op een anders drukke straat
neemt een oude hond zijn kont de maat
krabt zich aan een korstig rechteroor
sjokt dan welgemoed en zonder op of om te kijken
door. Hoeft die ooit nog uit te wijken?…
Ezelpoot
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Een worp.
De eerste steen
en dan een stoot
zuigt hij aan de achterspeen?
Een natte neus gebaart van neen
niet tegen 't zere paardebeen
want dat is dood…
Doekval
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 Ik, gevallen doek
hang droevig en beticht
verloren in een schemerende hoek
naar licht en zicht.
Mijn faam is zoek
de rest is het gesjochten
van kunstgeschiedenis en domme duitenmis
die veel te innig zijn vervlochten.
Beroemd stond ik als duur te boek
tot kenners die zich zelf benoemden
mij redeloos ontroemden.
Hun loon mijn hoon, werd…
Sexjuweel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 230 Dit is
een bekentenis
aan S, aan R, aan M
van hem
die dacht
hun klus te klaren
louter met zijn lummel.
Wat wist die jonge pummel
veel
van zacht
van tong-, van vingerstreel?
Hoe dacht hij hen verder op te winden
waar vond hij dat verdomde sexjuweel
toch zeker met zijn juichend liefdesdeel?
Hoe graag zou hij meer grijs dan groen
zijn…
Viskomkrom
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 82 Waarom ik met open ogen en bij vol verstand
als een gup zo stom van de regen in de drup ben beland
en de verkeerde kant opzwom?
Omdat ik krom denk door mijn vissekom.
Ik wou gewoon niet dood toen men mij de plee in goot
weg uit dat goor riool waarin ik somber school.
Richting zee zat het me die nacht zonder maan al niet mee.
Maar dat ik zwemmend…
Weduwnaarling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 80 Hij fluistert in het duister
rillend op zijn rug:
ik wil je terug
in al je struise luister.
Het antwoord komt van haar
die hij niet ziet maar
dreinen hoort
een mug
die hij van puur verdriet
niet eens vermoordt.…
Namensnot
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 149 We kunnen met ons allen zot
en bang om faam en geld te zien verliezen
niet meer zonder ander kijken, keuren, kiezen.
De nieuwe God heet Namensnot.…
Zomaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 Zomaar in een kille gisternacht
is ze weer daar
in al haar lieve zachte pracht.
Ze stelt me o zo stil de vraag
hoe gaat het hem die ik in mij droeg
en altijd draag om het even waar?
Maar dan waag ík een vraag
want doelt ze op de onze die ik net als haar
op al mijn handen droeg én draag?
Ze lacht nu zacht
wat zie ik haar zó graag!
en…
Doodszin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Een grauw gerucht. Zij zucht
gekluisterd aan het malen
fluistert zonder zin of doel.
En dan: haar droom, een boude
mag de Dood haar eind'lijk komen halen?
Loom zweeft de oude van haar stoel
gaat op de wieken
nooit meer dalen louter pieken
geen wolkje verder aan haar vogelvlucht
enkel vrijheid. Hemelsblauw de lucht.…
Tot taal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 82 Schrijven, slecht of goed
is een daad van helden- en heldinnenmoed
die een mens beklijven doet
zodat je als je voor je afgrond staat
niet met heel je hebben en je houden gaat
tot stof, tot taal maar niet totaal vergaat.…
Kikkerbil II
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 165 Met mijn flierend fluitje
op jouw kleumend kluitje samen in het riet
kwaakt een snode snaak zijn blagenlied.
Ze zegt ik hoor je wel maar wil je niet
je bent een guit, geen echte vent
met dat voorvochtig duitje van een rooie cent.
In het ruisen van het riet heeft hij om haar verdriet
want wat helpt fluiten als het paard niet pissen wil
en…
Kikkerbil I
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Wat van hem rest
is voos en vieze mensenmest.
Eens had hij er twee en geen idee
dat er iemand naar hem stond te graaien
die zijn kikkerreet
- het was een ongelijk gevecht -
in een paar gelijke delen
spleet om hem tot een gerecht
zoals hij heet
te braaien
en zo zijn fraaie cliëntele
tenminste één poot uit te draaien.…
Tantalust
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.528 Ze wenkt en wekt mijn lust
ik loer met grote ogen.
Het liefdesgal eenmaal gespogen
de natte dromen droog gesust
het brandend bos mijn beest geblust
vind ik een ogenblik gelogen rust
wat druppels troost na digitale tantalust.…
Mate
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 338 In een zak gedwee geloken
zaten ze getwee te stoken
zodat hij bijna alle dagen
bij vlagen ook de nachten
wreed en zonder vragen
boos en achteloos verkrachtte
beet en mateloos bereed.
Nu tomateloos en mat
op de voorhand hen al zat
en nooit meer op de doos
bijt hij dof en van de lust bevrijd
alleen nog in het duffe stof.…
Rouwroep
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 203 Ik door zwerend zeer gelooide ziel
ik hoef niet meer
mijn lijf en piel zijn rouw geroepen
het leven sloeg mij nu genoeg.
Daar kwam ’t gevaarte naderbij
het milde motor brommen
werd hels: een het oor verdovend grommen.
Een laatste vlinderslag
een grimme branielach
wat zeer niet al vermag!
Begroef de man zich in de schoepen
van haar…