Everlever
Het is niet dat ik met mijn laatste haren
en mijn wormstekig everinnen paren
niet meer wil
maar er bekruipt mij onverschil
nu de jaren meer rag dan roem vergaren
en ik erfelijk belast
op de tast van mijn bombast
geen drank te dol
moet komen uit mijn alco hol.
Te diep gezonken
levenslang te zwaar gedronken
ben ik bang
nu mijn everlever vals begint te zingen
maar dat is de gang der dingen
sprak de oude ever met een krak
en nog iets van katerige bever
geen gezever meer
dit is wat ik hiervan leer:
het leven is maar even even maar
en deze ever wordt weer fris van lever
nooit meer brak
want ik ben een heuse overlever.
Zie ook: http.://www.guusmaris.com
Schrijver: Guus Maris, 18 december 2025
Geplaatst in de categorie: taal

Geef je reactie op deze inzending: