136 resultaten.
Weergaloos
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 313 studentikoos:
zoals ’t fokschaap op 't kofschip
onder ezelsbruggetje naar zee
van lieverlee langs kusten
(alsof het beter was
dan zielenrust)
met het Spaanse graan
de orkaan lijkt te doorstaan
zo zet ik de wereld aan
uit blauwe hardsteen
een handzame god bikken
eentje die nooit sterft
een blijvertje als het ware
met de laatste…
Dans met me
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 310 huis-tuin-en-keukerig vertoeven ze bij me,
de hersenspinnen. ze zijn niet bang.
ze zijn nooit bang in het donker, o neen.
geleedpotig zullen ze alles verkennen.…
Over de heuvels
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 303 Het is een man zegt ze.
Over de verre heuvels
zal hij komen
en de maan rust in haar ogen
in een nacht die muren sloopt.
Met taal en tekens blijft hij zegt ze,
een man die vreemd is
in afstandswoorden…
Den Grooten Oorlog (1914-1918)
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 294 Hoor de Stem van de Dode Soldaten,
en richt je blik naar verre einders,
ginds, waar het Dodenrijk ligt.
Denk dan aan de Dode Soldaten,
en luister naar het lied
van namen, duizenden namen
dat Zij lijdzaam zingen
in smart en droefenis.
Gedoog de schrijnende klaagzang
van slijk, geronnen bloed,
over de hel van oorlogsgeweld
en waar…
Op zoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 294 nu komt verzoening
in deze na-nacht
heersen over schuld
en onschuld
zoals oude geesten
van duizend jaar
zal ik zwijgen en liggen
als de aangebeten hond
de bezworen zoektocht
naar rust en vrede
langer dan leven
mag ik leven
langer en liever dan lief…
Fabelachtig
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 291 de speelman zit nog op het dak
hij knipt de maan mooi middendoor
het blauwe licht zal blijven
de trouwerij gaat door
buurmans kater zit naast zijn staart
hij vraagt de bruid opnieuw ten dans
en na het liedje Yesterday
mauwt zijn hart in diepe smart:
nooit waren ooit die goeie Beatles
in ons lieve vaderland
de speelman klaart aldra…
Stoer!
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 289 zal ik eens het leven
bij de lurven vatten
en nagels met koppen slaan?
of zal ik wat zoden zetten
aan de dijk
en het ijzer smeden
nu het heet is?
en zal ik de koe
bij de horens grijpen
en alle bruggen verbranden?
......
zou je dan misschien, heel even,
mijn handschoenen willen geven?
ja? o, dank je!…
Zacht klaaglied
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 285 het wordt nooit meer meer
dan dit vermaledijde leven
op een veel te slappe koord.
hoor je het hels verlangen
van herfst en winter?
zij zullen in hun spel
het licht weer uit de dagen halen
en als angst mij omarmen wil,
doen zij stiekem vuistje vuistje.
zij willen me eenzaam maken
maar dat ben ik al en ha! daar heb ik ze tuk!
ik zal…
Missen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 275 planeten blijven blind, verkruimelen tot niets
er is de vrees voor zwarte gaten
nooit zie ik de achterkant van de maan
nu dit huis te groot is voor zo weinig woorden
onvermoede geesten de dagen verlammen
de klok stilstaat, de scheurkalender onaangeroerd
weet ik dat jij de sterren niet meer tellen zult
omdat ook sterren sterven, omdat jij…
Vluchtdier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 272 ik ben een vluchtdier.
net als paarden.
ze willen altijd graag naar huis.
soms ren ik een eindje met ze mee
doch mijn galop lijkt nergens op.
ik zwerf mezelf eenzaam
in de verste kamers van het huis.
op jouw vraag van is daar iemand
ben ik helaas
weer heel erg niemand.…
snapshot aan zee
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 272 de zon strooit spiegeltjes
van 't zuiverste licht
op het lachende water
snoepjeskleurenmeisjes
vangen mijn blik alsof
het eindeloos zondag is…
Ik ben
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 268 ik
ik ben
ik ben alleen
ik ben alleen met haar -
ik ben alleen met haargroeimiddelen
aan de slag gegaan
en van dan af
is het enkel nog
gek scheren
geblazen…
Yesterday
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 262 soms, als mijn hoofd
naar niemandsland verhuist,
van te veel jij, of te weinig
en ik je toch niet missen kan,
zeg je soms dat je me kwijtraakt
aan dat vreemde huis
dat ‘vroeger’ heet en dat ik koester
als mijn lieflijke wereld
vaak verhuld in mistgewaden
die ik breken mag
en in kamers kom
net zo oud als mijn dromen.
op de radio…
Ooit was ik een volleyballer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 259 onder luid gejuich
rake klappen uitgedeeld
het scorebord lacht…
Herleven
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 258 vandaag ben ik een schiereiland
ik weet niets van de zee
ik zal niets meer verwachten
verlangen is wat overblijft
als een diefje hangt de dag
in een vreemde lauwe lucht
je mag niet sferisch sterven
zegt de dokter
de zon verliest aan zwaartekracht
ik roep om snelle redding
met een stem vol zachte vingers
omhels ik elke nacht…
Volle maan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 257 oud en wijs
paraboolt hij door de nacht,
de maan.
hij waakt over de aarde
en spant zijn stralen,
tot sterren toe
en kijk hoe rijk
ze zijn daar boven.
het duizelt van zilver
en goud maar onbereikbaar
als mooiste meisjes zijn ze.
gedoken in mijn dichtersjas
droom ik van vederlichte
lichtgedichtjes.
over de maan welteverstaan.…
Loslaten
netgedicht
2.0 met 124 stemmen 257 muren lijken te krimpen
licht omarmt het licht
ontsluit de deuren
en laat me gaan
ik zal de sleutels bewaren
in al mijn handen
geen schimmenspel meer
ik durf weer op de hoge ladder
de buurman maakt zich zorgen
misschien bereik ik vandaag
de hemel of de zon
het is goed zo
het zijn geen leugens
er zijn veel ruimtes te vullen
en de muziek…
Schaduwloper
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 253 een gedicht waar vleugels
en schaduwen elkaar
verknijpen in poëtiek
ik wil het niet
maar ik hoor en zie
ganzen in een lucht vol vleugelslag
schaduwschuivend over het land
meer dan ooit
overboord het rotsvaste van
zachte zandkorrels op geopende hand
een wervelwind blaast
en neemt ze mee
zoals tijd het leven neemt
of geeft aan…
Zeker weten
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 250 soms zie ik ergens tegenop
soms loop ik ergens tegenaan
ik heb duizend dingen niet gedaan
ik heb duizend gedachten niet gehad
de gedachte bijvoorbeeld dat een eiland
zee nodig heeft om een eiland te kunnen zijn
soms wil ik een slaapplaats tussen de sterren
soms licht ik het leven uit zijn hengsels
al is mijn koninkrijkje niet zo breed
er…
Pastorale
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 242 terwijl jij droomt van vederlicht
hucklebuck ik stoer de kamer in.
wat zijn we nietsverhullend
en we dijenkletsen wat af,
waarna we zoenen. met open armen
sluiten we.
zullen we aan liefde doen
met alle gekheid op een stokje?
achter de luiken het landschap
van het eeuwig groene gras.
we lachen tot we huilen
om alles wat ooit komen zal…
Knipoog
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 237 hoog te belopen treden eindeloos
de duinen, het strand, de zee
veel zee die wacht, het troostende water
zie ik je drijven op zachte golven
naar het schip met de drie zeilen
naar de verre dunne lijn
naar de zakkende zon en je zwaait
maar ik kan het niet, armen die weigeren
mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer
er is veel wat ik…
Zichtbaar
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 237 je hoeft me niet te melden
als vermist na mijn vlucht
vandaag of morgen kom ik
getooid in vreemde kleren
terug met brede glimlach
zo mag je me strelen
alsof ik een ander ben
laat dan je handen rusten
op de hoogst bonte kleuren
zodat ik weet: je bent een goed mens
van missen en liefde spreken we later
als mijn ogen en mijn lippen
zonder…
Schoonheidsprijzen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 ach, daar komt hij weer,
de herfst waarin dichters strijden
om schoonheidsprijzen.
in geel en goud en rood verhullen bomen
kaalheid en het regent uit natte luierluchten.
een late spin verzilvert…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
Alles wit
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 230 het sneeuwt
op mijn hart
en in mijn ziel,
het legt er stilte neer,
zalig zacht en niet meer denken
worden kleuren wit
en wit is altijd schoon
zei moeder
op haar laatste
rustbed.…
Dans der dagen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 224 De avond valt, ik zal geen
afscheid nemen. Ik leef, ik leef nu
in zonneliedjes en winterdeuntjes.
De nacht zal ik als zacht benoemen,
stilte wordt steeds langzamer.
De fijne tierelantijnen van de liefde
wil ik bewaren, de lokkende rust
warm omarmen. Ik zal verdwijnen
met de noorderzon en merken
dat de dagen niet meer jagen.
Er zullen geen…
Verbroken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 223 in mijn Hof van Eden
flirten met het licht
van Haagse Schoolschilders.
en de nobele nimf Eva
vereert mijn adamsappel
en slikken wordt moeilijk
en praten lukt niet meer
en ik verlies alle puntjes
op alle i'tjes, maar
vind er twee terug
om te plaatsen op de 'ij'
van het woordje 'paradijs'
waar Eva en ik zijn aanbeland.
en het…
Wemelbed op zondag
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 219 bomen in coalitie met bloemen
maar wat kleuren ze heerlijk
buiten de lijntjes
in mijn immer groeiende tuin
het oorstrelend geluid van vogels,
een zootje opvliegers zonder papieren
als loyale expats.
een Vlaamse Gaai vliegt naast zijn vleugels,
prikt en graait naar de kleinen
maar lonkt liefelijk naar de groten.
ik jaag hem naar De…
Zeeën en oceanen
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 219 het zoute water
als zilte tranen
in zeeën
en in oceanen
God moet ooit
veel verdriet hebben gehad…
Lieve maangodin
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 217 jij,
mijn lieve
maangodin…