Dans der dagen

De avond valt, ik zal geen
afscheid nemen. Ik leef, ik leef nu
in zonneliedjes en winterdeuntjes.
De nacht zal ik als zacht benoemen,
stilte wordt steeds langzamer.
De fijne tierelantijnen van de liefde
wil ik bewaren, de lokkende rust
warm omarmen. Ik zal verdwijnen
met de noorderzon en merken
dat de dagen niet meer jagen.
Er zullen geen antwoorden zijn
op nooit gestelde vragen. Ik zal denken
dat het leven eindeloos schoon was.

mijn muze

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 5 stemmen 223