136 resultaten.
Maaiveld
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 523 te hooi en te gras
het hoofd onder het maaiveld.
vragen wagen zich:
waarom vroege vogels zo mooi zingen
als ze ’s avonds
toch door de kat worden gepakt?
waarom in talloze liedjes
ik wil je, ik heb je, ik ben je weer kwijt?
en wat doe je tegen spijt?
is dichterlijke vrijheid blijheid?
ik ben gek op vragen
al vrees ik vaak het antwoord…
Maritiempje
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 362 hier eindigt het land
en groeit het water
als een vrije gedachte
van een zomerkind
wie zwijgt legt goud
in de mond
een schrijver haalt zilver
maar over de golven loopt Hij
die ik ken, zo lang ken
geoefend door eeuwen
houd ik Hem te vriend
een verdoolde jogger
rent zich de dood op de hielen
hij bidt om winst
om knarsloze…
Mijmering
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 543 de tijd legt vingers op de dagen
hij lijst mijn jaren op
hij wordt mijn liefste vijand
ik toets naar toekomst
van vroeger wil ik zingen
maar dansen kan ik niet
mijn kinderen mogen namen dragen
door open ramen waaien ze
naar verre hemelstreken
zij zullen leven godzijdank
het witte doek valt
ik schilder lucht en landschap
(schilderen…
Mijn Grootje en de Grooten Oorlog
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 406 zij was het korenblonde meisje
met sproeten als een sterrennacht
op klompen langs het smalle pad
de lange weg naar het oude dorp
de hemel kraakt, de stilte kruipt
Duitse ulanen op hoge paarden
als moe geplaagde horzels
in hun Grooten Oorlog, slaan de avond blauw,
het volk huilt, het dorp brandt, de onschuld
sterft, de nacht likt het zwartgeblakerde…
Misschien
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 136 de ochtend ademt zacht
en ik kijk naar september
meimaand van de herfst
ik zie de lindebomen
met hun brede kronen
en de witte berken
als verfijnde dames
ze kennen de waarheid
van de jaargetijden
ik geniet van mijn land
waar de hemel
het halve landschap is
misschien droomt de zon
van een vijfde seizoen
het stemt me gelukkig
in deze…
Missen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 275 planeten blijven blind, verkruimelen tot niets
er is de vrees voor zwarte gaten
nooit zie ik de achterkant van de maan
nu dit huis te groot is voor zo weinig woorden
onvermoede geesten de dagen verlammen
de klok stilstaat, de scheurkalender onaangeroerd
weet ik dat jij de sterren niet meer tellen zult
omdat ook sterren sterven, omdat jij…
Modern
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 95 helmplicht onbestaand
bij leven onder een steen
wat een zaligheid…
Moeder
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 595 in dat te late licht
je ogen haast onzichtbaar
verliet je een wereld
zoals een eindig verhaal
rustte op je handen
op je lippen woorden stierven
zo zal ik het verweesde kind zijn
dat dagen noch jaren telt
uit jouw mond mag ik spreken
van toen en later
in ontastbare tijden
zal ik bij je zijn
zal ik voor altijd…
Nachtlucht
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 368 zon rust voldaan
Willem recht zich nauwelijks
hij wacht op nachtlucht
hernieuwt zijn krachten
draagt wat hij liefheeft
en bouwt verhalen
als Babylonische tuinen
van hem leer ik fluiten
maar zingen mag ik niet
Willem houdt
van wrakke woorden
van schimmig tussen lijnen
van bibberaties
op vreemde huid
met glans verslaat hij
zijn…
Ode aan het huis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 400 als zachte armen in omhelzing
zo is dit huis mijn tweede huid
zuiver als het witste licht
spelen kinderen met het kleine weinige
in hoopvol klarende kleuren
als een groot verrukkelijk geluk
het huis…
Onrust
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 190 de nacht ligt naast me
het is wachten op de storm
er is een muur van regen
er is geruis, gehuil, gekraak
donder op zeg ik en het bliksemt
als ik diep in zijn ogen kijk
lees ik zijn ziel en zijn oude liefdes
hij leunt op me en rilt
we lijken twee stokoude mannen
ooit konden we drinken als Richard Burton
dansen als Michael Flatley
zingen…
Ooit
netgedicht
3.0 met 47 stemmen 195 Knijpkat, tochthond, echt?
Huisdier gevraagd aan de Sint.…
Ooit was ik een volleyballer
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 259 onder luid gejuich
rake klappen uitgedeeld
het scorebord lacht…
Op zoek
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 294 nu komt verzoening
in deze na-nacht
heersen over schuld
en onschuld
zoals oude geesten
van duizend jaar
zal ik zwijgen en liggen
als de aangebeten hond
de bezworen zoektocht
naar rust en vrede
langer dan leven
mag ik leven
langer en liever dan lief…
Oude schuld
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 121 te vroeg voor een beginnetje
te laat om te besluiten
er staat veel op het spel
ik wil niet vechten ik wil niet dood
ik geef mezelf wel langzaam bloot
ik moet een oude schuld beheren
voorbij de rouw- en trouwdeur
met een kratje cola
en de nieuwe krant
neemt de dwaas zijn plaats weer in
ik zie hem door het ossenoog
hij gooit als altijd…
Over de heuvels
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 303 Het is een man zegt ze.
Over de verre heuvels
zal hij komen
en de maan rust in haar ogen
in een nacht die muren sloopt.
Met taal en tekens blijft hij zegt ze,
een man die vreemd is
in afstandswoorden…
Overwinning
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 571 er was het grijze archaïsche water,
de tijd van de vreemde eend
in de bijt, het ijselijk
gefluister van kristalnachten.
of de groeiende kracht van
zachte klinkers in woordenmonden,
de verlossing van de bandhond,
de krijs van de uil, de moed van de muis.
weg jankende verslagenen.
aarzelend het juichen nu, schittering
in oog. Het andere…
Palfrenier
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 wat ben je
als je zestig wordt
en het voelt als veertig?
een verdwaalde enkelganger?
het kind van de rekening met
blauwe restjes jeugd?
van verdrietjes naar verdriet
is slechts de afstand
tussen jou en mij, mijn lief,
waarbij ‘jou’ steeds verder
en ‘mij’ dichter bij
de dichter
die ik graag wou zijn
om het woordje palfrenier
onsterfelijk…
Pasen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 89 hemelsblauwe hemel
een warme streling
van zon over bloemen
over dagvers groen
de wind draagt
bronzen jubelklanken
over diepe velden
klokken vieren
de hoogdag Pasen…
Pastorale
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 242 terwijl jij droomt van vederlicht
hucklebuck ik stoer de kamer in.
wat zijn we nietsverhullend
en we dijenkletsen wat af,
waarna we zoenen. met open armen
sluiten we.
zullen we aan liefde doen
met alle gekheid op een stokje?
achter de luiken het landschap
van het eeuwig groene gras.
we lachen tot we huilen
om alles wat ooit komen zal…
Piranha
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 203 mijn lieve kleine piranha
jij dook diep in de zee
altijd in de diepe zee
je brak mijn kluisters
open naar vrijheid
je schonk ze aan de zon
je hield me nooit tegen
in mijn liefde voor de regen
die op mijn dromen viel…
Rebus
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 925 Er is iets met me.
Dat rebushoofd bijvoorbeeld.
Met plaatjes zonder woorden
en raadsels zonder beeld.
Ben jij een dichter?
een vraag als een andere.
Er wordt verteld
wat me te doen staat en de kwintessens
van mijn arme schrijfsels
verbeurd verklaard.
Godzijdank
daalt geest in deemoed
neer.
Mijn oprechte dank
bij dezen,…
Redding
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 75 je zegt
ik kan de pijntjes voelen
van de bomen
van de onrust in het gras
van de twijfel in de wolken
van de benauwenis onder vogels
van de vrees voor kruipende dieren
je zegt
ik lijd met hartzeer
om de broosheid van de bloemen
om het verdriet van de kleinen
om de domheid van de groten
zullen we zoenen? vraag ik
zullen we verdwijnen…
Rijkdom
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 205 Er is goud aan de bomen
en zilver in de zon,
haar spaarzame warmte
nauwelijks voelbaar.
Na droom en waken
kiest mijn herfstbeladen hart
voor zwijgzame uren…
Schaduwloper
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 253 een gedicht waar vleugels
en schaduwen elkaar
verknijpen in poëtiek
ik wil het niet
maar ik hoor en zie
ganzen in een lucht vol vleugelslag
schaduwschuivend over het land
meer dan ooit
overboord het rotsvaste van
zachte zandkorrels op geopende hand
een wervelwind blaast
en neemt ze mee
zoals tijd het leven neemt
of geeft aan…
Schoonheidsprijzen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 233 ach, daar komt hij weer,
de herfst waarin dichters strijden
om schoonheidsprijzen.
in geel en goud en rood verhullen bomen
kaalheid en het regent uit natte luierluchten.
een late spin verzilvert…
Sneeuweenzaam
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 524 lucht heeft avond
legt haar adem over sneeuwland
het land der eenzamen.
zij jongleren met woorden
om ter mooist tot bijna niets.
in het laatste licht geen sporen…
Soms jij
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 319 Soms reik je me
je hand
als ik in de spiegel
enkel angst lees.
Zalf jij de woorden die
mijn lippen nooit verlaten.
Soms geef je me
de tijd,
ben jij de klok
waar wijzers ontbreken.
Wijzers breken waardigheid,
zeg je.
Soms schenk je me
je borsten
die de mooiste zijn en je lacht
als ik zeg dat ze
een plaatsje waard zijn
op de Werelderfgoedlijst…
Stiltegebied
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 208 in het stiltegebied
dat sprakeloos maakt
wentelen woorden
naar oppervlak.
kwetsbaar.
gedachten nog bladstil,
moet ik wennen
aan een wereld van
breekbare zinnen,
aan het platgetreden pad.
in een ongebonden vlucht
en de loop van verre sterren
het eeuwig verlangen
naar verleden.…
Stoer!
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 289 zal ik eens het leven
bij de lurven vatten
en nagels met koppen slaan?
of zal ik wat zoden zetten
aan de dijk
en het ijzer smeden
nu het heet is?
en zal ik de koe
bij de horens grijpen
en alle bruggen verbranden?
......
zou je dan misschien, heel even,
mijn handschoenen willen geven?
ja? o, dank je!…