136 resultaten.
Gentleman
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 368 liefde gaf me vleugels
verdriet nam ze weer weg
alleen nog zwemmen zal ik
in afritsbare broeken
en waterdichte schoenen
naar het diepe Engeland
de onbekende overkant
bloemen moet ik sparen
voor zoete zeemeerminnen
omdat zij niet bestaan
omdat ik ze nooit zag
maar wel de zachte dood
in hun mooie ogen…
Hel of hemel
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 607 zo ligt zij, sunny side up,
door god geraakt, starend
naar sterren.
als vaandelvluchtige
breekt zij lansen
voor een woord van liefde.
ze huilt naar een te hoge maan,
ze dooft haar sigaret.
ze zal haar lichaam schenken
aan hel of hemel.
onder haar huid leeft Galatea
streeltjeszacht, hard als glas.
(ik wou dat ik haar troosten kon…
Hemelvrouw
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 213 weet je nog hoe we
alles samen schreven
met hagelwitte woorden
op het nachtzwarte blad
en je vroeg me of je ooit
een plekje krijgen zou
in deze dundruk zodat je
me kunt vergezellen
in alle nieuwe tijden
op weg naar nergens heen
mijn ongekroonde koning
der witregels, zei je, en je zoende
me troostend om het grapje
en stilaan moest…
Herleven
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 258 vandaag ben ik een schiereiland
ik weet niets van de zee
ik zal niets meer verwachten
verlangen is wat overblijft
als een diefje hangt de dag
in een vreemde lauwe lucht
je mag niet sferisch sterven
zegt de dokter
de zon verliest aan zwaartekracht
ik roep om snelle redding
met een stem vol zachte vingers
omhels ik elke nacht…
Het einde
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 621 het pierement speelt
het oudjespaar danst
een zomerregen valt
de dichter is moe
zijn laatste ballade
een weg naar berusting
op het lelieblanke blad
het woord 'EINDE'
als ultieme poëzie
met slotstuk…
Het is vreemd...
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 404 het is vreemd
hoe alles zich langzaam oplost,
hoe elke zonnegloed verdwijnt in eigen halo.
hallo, zeg je…
Het moet, het mag
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 478 het moet diep en donker
en mooier dan de wereld
ooit zal zijn.
het moet spits
om de lachers op de hand
om de huilers onderhuids.
.....
het mag zoet, het mag zacht
het mag alles of niets
het mag neigen naar nonsens
en stuwen en stotteren
het mag lopen naar nergens
als een gedicht dat sluit
op vederlichte voetjes,
zo aldus,…
Het narrenpak
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 420 je merkt het aan de lucht
een rust van licht in late dagen
zo lenig voor het vuistje weg
hijs ik mezelf in narrenpak
en in de leegten tussen regels
kom ik gedichten tegen
een sterveling met koude woorden
verliest gezicht aan zwaartekracht
hij spijkert donkere kamers
kiest de vlucht vooruit
breekt zijn breekbare pootjes
maar hier…
Het nest
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 186 vertel me niet
van de buitenbeulen
ze slaan het merkteken
van de rode dood
ze lachen in jouw ogen
kom nu in mijn veilig nest
ik heb de takjes glad gevijld
de bodem zacht verdonst
vouw je vleugels
en vlij je neer
hier staan we
in onze vederlichte liefde
als het winteren gaat
de bomen kalend en jij
nog steeds van mij
en ik…
Het smelt
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 650 niet in deze winternacht
die zacht is als jouw huid
na het raken van mijn adem.
niet nu de maan lacht…
Het straatje
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 533 het wordt nooit wat
en het wordt nooit méér,
zegt hij, de blindganger.
in zwarte jas en dito das
laveert hij langs het leven.
na verworven ja-woorden
heft hij hoopvol het glas,
het straatje zonder einde
netjes haalbaar.…
Huidhunker
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 196 nu de nacht zich ontvouwt
zal ik je ondergaan
als een vlinder in zijn liefde
liefde van een dromenvanger
en de lange zoektocht
naar nieuwe letters
nu je mijn huid verlaat
valt het witte doek
sterft het applaus
raak ik je zonder spiegels kwijt
huidhunker een killer
winter verlangt naar lente
hoe vermijd ik deze meligheid
ik wil…
Ik ben
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 268 ik
ik ben
ik ben alleen
ik ben alleen met haar -
ik ben alleen met haargroeimiddelen
aan de slag gegaan
en van dan af
is het enkel nog
gek scheren
geblazen…
In de tuin van de oude pastorie
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 211 daar rust zij, de eeuwenoude pastorie
omsloten door het groene water
beschermd door te hoge drempels.
waar witte zwanen dwalen langs blinde paden
tussen groen een heer in zwarte soutane breviert
zal hij ons weer groeten?
mijn hand in grootvaders hand
ik ben het kind uit stille dagen
in de tuin van altijd zomer
bomen groeien naar de hemel…
In mijn tuin
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 209 een pimpelmeisje
met twee grootborstjes samen
in vogeltjesdans…
In triomf
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 161 als een koud harnas
spant de winter
om mijn schouders
ik ben het huiveren moe
in mijn hoofd laat ik hem sterven
een zachte witte dood of zo
op tv in de woonkamer
een meisje van honing
een meisje van glas
Pommelien T.
overschouwt haar angsten
als zeepbellen zullen ze breken
jeugd en schoonheid in triomf
illusies zijn belangrijk…
Influenza
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 198 Linker neusgat dicht,
oor vol fluitgeluid
en op mijn hoofd hamert
een kingsize heikraan
wijl ijzervijlsel mijn keel schuurt.
Het brood is op, en de honing,
en er is nog één aspirientje.
Als ik stil blijf liggen,
voel ik amper
de nachtelijke kuitkramp
en elke wervel in mijn rug
creëert torturen die blijven duren.
Maar het brood is op,…
Ironia
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 155 uit regenbogen spaar ik kleuren
om zwarte gaten te verlossen
uit hun donkerte
het blijft een dingetje
op mijn bucketlist
met snaartheorieën
hemelse klanken componeren
zou een waardige tweede zijn
muziek als zoete bekoring
donzig neerdalen op aarde
wordt een moeilijke oefening
hier moet ik de wind verzwijgen
en alles wat op mijn ziel…
Jammer
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 90 o rampzaligheid
grasduinen stellig gestopt
wegens mollenplaag…
Klaarheid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 482 het is de ochtend die na lange
nachtelijke uren klaarheid brengt
het dorp en het land weer mooier maakt
de vrijheid schenkt waardoor
een heerlijk hogelijk geluk
het zijn de laatste sprokkels jeugd
ze leven in mijn hoofd
ze jagen door de dagen
en mijn bloed kent nog geen pijn
er is de eerste koffie en het honingbrood
de wijze raad van Spinvis…
Kleine koning
netgedicht
3.0 met 110 stemmen 578 het sneeuwt en het sneeuwt
achter het donkere raam
vallen de zachte vlokken
nu opent het huis de nacht
zo lang wil ik wel
jouw kleine koning zijn
in dit weifelend licht
worden de dingen
die er altijd waren
de dingen die ik niet meer zie
ik vraag je, ik zoek je
waar ik je vinden zal
sneeuw zal altijd wit zijn
en de nacht, mijn…
Kleiner
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 315 o ja, ik maak het kleiner.
als gedachten in gedichtjes
maak ik van Hoop hoopjes,
van Liefde liefjes,
maar in Geloof geloof ik,
al schuilen duizend leugentjes
in elke Grote Waarheid.
met een Lady in Red, red ik het niet.
doe mij maar een onderonsje
met een Juffertje-in-'t-groen.
ooit zei een wijs man:
'het mooie aan kleine vrouwen…
Knipoog
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 237 hoog te belopen treden eindeloos
de duinen, het strand, de zee
veel zee die wacht, het troostende water
zie ik je drijven op zachte golven
naar het schip met de drie zeilen
naar de verre dunne lijn
naar de zakkende zon en je zwaait
maar ik kan het niet, armen die weigeren
mijn reputatie als miserabele afscheidsnemer
er is veel wat ik…
Knipoogje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 360 Netjes passend in de glaasjes
van mijn leesbril,
vangt ze mijn blik.
Een knipoogje ontgaat me niet.
Zij huppelt dartel
door deze woorden en schaaft
letters tot woordenschat.
Barrages worden gebroken
maar nooit mijn hart en
na omhelzing ontdekken we
het woordje 'loslaten'
in het woordenboek.
We scheuren oude bladzijden,…
Land van Loon
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 521 Noblesse oblige, zegt ze
in haar Land van Loon.
Ze adelt mijn lijf en mijn leven
en zingt een lied
van koketterie en handje zwaai.
Zij kan mijn dromen lezen.
Het lustige land
van vijftig tinten groen
gehoorzaamt
aan haar lichte tred,
aan de gratie
om haar ruisende rokken.
In huizen en kastelen
van ooit, van ergens
toen tijd nog…
Lege kamers
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 146 ik zal mijn stappen matigen
mijn handen leggen
op je lichaam
je levende lichaam
je dansende heupen
en ik noem je naam
in de lege kamers van dit huis
ik zal kijken naar mijn rusteloze handen
ik zal je zien en denken
aan de duizend kleuren
op je vragende huid
ik zal je strelen voor ik ga…
Lieve maangodin
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 217 jij,
mijn lieve
maangodin…
Lof der zotheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 339 lente bijt gulzig in de dagen.
het gaat van hup en pak ’m beet!
onder reuzenparasol een ‘meisje’
dat blond neerstrijkt.
ze zoekt een plekje
tussen mijn aanhalingstekens
en wat wordt ze mooi
als ze langoureus aan haar mojito nipt.
ik maak mezelf langzaam.
het wordt zo’n dag,
zo’n heerlijke, zonder liegjes
(eigenlijk leugentjes,…
Loslaten
netgedicht
2.0 met 124 stemmen 255 muren lijken te krimpen
licht omarmt het licht
ontsluit de deuren
en laat me gaan
ik zal de sleutels bewaren
in al mijn handen
geen schimmenspel meer
ik durf weer op de hoge ladder
de buurman maakt zich zorgen
misschien bereik ik vandaag
de hemel of de zon
het is goed zo
het zijn geen leugens
er zijn veel ruimtes te vullen
en de muziek…
Luc De Vos is niet meer
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 437 Verscheurende bom:
Vlaamse Reus, Vlaams Icoon
Vos is niet meer. Aarde
onder voeten pulvert, stof
dwarrelt dwaas, de meester
verdween. Plots. Klap
op vuurpijl nog ver weg.
Kleine schalkse ruiter, tussen
pen en podium huilde je
angst en hartenpijn, wars
van glitterglam, de eeuwigheid in.
En waar je nu bent,
verhef nogmaals het wondermooie…