Netgedichten

netgedicht (nr. 71.278):

Gentleman

liefde gaf me vleugels
verdriet nam ze weer weg

alleen nog zwemmen zal ik
in afritsbare broeken
en waterdichte schoenen
naar het diepe Engeland
de onbekende overkant

bloemen moet ik sparen
voor zoete zeemeerminnen
omdat zij niet bestaan
omdat ik ze nooit zag

maar wel de zachte dood
in hun mooie ogen, we lachen
om de blijde redding
ginds de witte rotsen

wist ik maar dat gekke woord
voor hoogtevrees
acrofobie of zoiets
zingt de oude bard in mij
ooit in every inch a gentleman