Het is vreemd...
het is vreemd
hoe alles zich langzaam oplost,
hoe elke zonnegloed verdwijnt in eigen halo.
hallo, zeg je en je duikt mijn dromen in,
ze zullen zachtjes weerwerk bieden,
ze zullen weigeren bedrog te worden.
ze zullen van je houden
(net als ik, of net iets minder),
we vullen glazen en drinken
liefde tot de bodem leeg.
waar je mijn ogen opent,
het kraken van je plastic jas voor je verdwijnt.
maar ik blijf. ik moet het heelal nog redden.
Geplaatst in de categorie: liefde
Mooi gedicht Guy, weer graag gelezen.
heb hier van genoten
Prachtig Guy!