inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.062):

Het is vreemd...

het is vreemd
hoe alles zich langzaam oplost,
hoe elke zonnegloed verdwijnt in eigen halo.

hallo, zeg je en je duikt mijn dromen in,
ze zullen zachtjes weerwerk bieden,
ze zullen weigeren bedrog te worden.

ze zullen van je houden
(net als ik, of net iets minder),
we vullen glazen en drinken
liefde tot de bodem leeg.

waar je mijn ogen opent,
het kraken van je plastic jas voor je verdwijnt.
maar ik blijf. ik moet het heelal nog redden.

Schrijver: Guy Aarts, 6 maart 2016


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 404

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Naam:
Guy Aarts
Datum:
9 maart 2016
Eerst red je 'heel', en dan red je 'al'.
Naam:
joep
Datum:
8 maart 2016
Mooi, dromerig en toch raak gedicht. "Het heelal redden". Hoe doe je dat?
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
7 maart 2016
Het is een wonder, het wonder van licht en liefde...
Mooi gedicht Guy, weer graag gelezen.
Naam:
Wijnand Raben
Datum:
7 maart 2016
sterk gedicht

heb hier van genoten
Naam:
Dianah
Datum:
7 maart 2016
Een erg mooi gedicht!
Naam:
Inte Feelders
Datum:
7 maart 2016
Een droom van een gedicht ... ik las het nogmaals !
Prachtig Guy!
Naam:
Marije Geerts
Datum:
7 maart 2016
Prachtig en stilmakend
Naam:
kerima ellouise
Datum:
7 maart 2016
Wat een prachtig gedicht! En die laatste zin...zo heel erg verrassend mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)