inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.124):

Het is vreemd...

het is vreemd
hoe alles zich langzaam oplost,
hoe elke zonnegloed verdwijnt in eigen halo.

hallo, zeg je en je duikt mijn dromen in,
ze zullen zachtjes weerwerk bieden,
ze zullen weigeren bedrog te worden.

ze zullen van je houden
(net als ik, of net iets minder),
we vullen glazen en drinken
liefde tot de bodem leeg.

waar je mijn ogen opent,
het kraken van je plastic jas voor je verdwijnt.
maar ik blijf. ik moet het heelal nog redden.

Schrijver: Guy Aarts, 6 maart 2016


Geplaatst in de categorie: liefde

3.9 met 14 stemmen aantal keer bekeken 521

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Guy Aarts, 9 jaar geleden
Eerst red je 'heel', en dan red je 'al'.
joep, 9 jaar geleden
Mooi, dromerig en toch raak gedicht. "Het heelal redden". Hoe doe je dat?
Hilly Nicolay, 9 jaar geleden
Het is een wonder, het wonder van licht en liefde...
Mooi gedicht Guy, weer graag gelezen.
Wijnand Raben, 9 jaar geleden
sterk gedicht

heb hier van genoten
Dianah, 9 jaar geleden
Een erg mooi gedicht!
Inte Feelders, 9 jaar geleden
Een droom van een gedicht ... ik las het nogmaals !
Prachtig Guy!
Marije Geerts, 9 jaar geleden
Prachtig en stilmakend
kerima ellouise, 9 jaar geleden
Wat een prachtig gedicht! En die laatste zin...zo heel erg verrassend mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)