netgedicht (nr. 64647):
het wordt nooit wat
en het wordt nooit méér,
zegt hij, de blindganger.
in zwarte jas en dito das
laveert hij langs het leven.
na verworven ja-woorden
heft hij hoopvol het glas,
het straatje zonder einde
netjes haalbaar.
| Naam: | jonhy donovan |
| Datum: | 9 jul. 2017 |
| Bericht: | zeer mooi en tevens sterk in mekaar geknutseld gedichtje!fantastisch |
| Naam: | Alexander Peters |
| Datum: | 3 jul. 2017 |
| Bericht: | Wat een waanzinnig mooi gedicht is dit. Alles zeggend, terwijl je het meeste verzwijgt. |
| Naam: | Inte Feelders |
| Datum: | 1 jul. 2017 |
| Bericht: | Guy, als dat niet doodloopt komt er nooit een eind aan. Wat een o zo mooi gelaagd gedicht! |
| Naam: | kerima ellouise |
| Datum: | 1 jul. 2017 |
| Bericht: | Een gedicht dat men zelf kan invullen...Ik vul het in met de 'zeisman'. Knap! |
| Naam: | Hilly Nicolay |
| Datum: | 28 jun. 2017 |
| Bericht: | Vuurwerk zal het niet worden...Hoopvol is hij wel. Dan maar het glas heffen op gezondheid. Graag gelezen Guy. |
Geef je reactie op deze inzending: