Soms jij
Soms reik je me
je hand
als ik in de spiegel
enkel angst lees.
Zalf jij de woorden die
mijn lippen nooit verlaten.
Soms geef je me
de tijd,
ben jij de klok
waar wijzers ontbreken.
Wijzers breken waardigheid,
zeg je.
Soms schenk je me
je borsten
die de mooiste zijn en je lacht
als ik zeg dat ze
een plaatsje waard zijn
op de Werelderfgoedlijst.
Soms verlies ik je
aan verre lichte landen
waar geluk
voor het rapen ligt,
vervloek mijn pijnlijke rug
die het bukken belet
en breek spiegels.
Ik wacht op jou,
mijn lievelief.
Op eeuwig reikende handen.
Geplaatst in de categorie: liefde