Nachtlucht

zon rust voldaan
Willem recht zich nauwelijks

hij wacht op nachtlucht
hernieuwt zijn krachten
draagt wat hij liefheeft
en bouwt verhalen
als Babylonische tuinen

van hem leer ik fluiten
maar zingen mag ik niet

Willem houdt
van wrakke woorden
van schimmig tussen lijnen
van bibberaties
op vreemde huid

met glans verslaat hij
zijn confraters
hij laat ze leven
in de kortste uren van de nacht

van Willem mag ik blijven
hij wil weten wat ik schrijf
het staat in de kleine lettertjes
het is een voorwaarde

mystiek

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 31 stemmen 368