261 resultaten.
Brief aan de tuinman
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 216 Ik ben de wildgroei langs uw beukenhagen
Ik ben de slinkse kruiper in uw gras
Ik ben welhaast een onuitroeibaar ras
Ik ben uw diepe smart, uw jammerklagen
Ik blijf, al gaf u mij een giftig bad
Uw immer toegenegen zevenblad…
Ik had het kunnen weten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 342 al vele maanden fluistert mijn geweten;
van verzen maken word je ziek en stijf
je lobbig lijf heeft té lang stil gezeten
na halve nachten op het internet
met drank en pillen tot een uur of vijf
is wat je voortbrengt nog niet je van het
in shock, leg ik mijn uitgewoonde lijf
nu bij de zielenknijper op het bed
hij wil dat ik mijn nood…
De tendens
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 205 Het plaatsen van een vers gedicht
Al is het nog zo vakbekwaam
Het metrum kloppend en ook licht
Men leest het subjectief op naam
Geef tóch kritiek, liefst expliciet
Het loont de moeite anders niet…
Het was al laat
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 565 Een koude dag, zo midden in de winter
het was al laat, ik schat rond middernacht
of hoertje Nel - het scheelde maar een splinter-
werd overvaren door een motorjacht.
Geschrokken stormde ze toen plompverloren
het grachtenpand van een minister binnen.
zijn dorre vrouw kon alles zien en horen
de eikel vroeg; wat kost een nachtje minnen?…
Vluchtige man
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 416 Vandaag heb ik mijn koude man ontdooid.
De kille grijns op zijn verstarde tronie
-zo grimmig en zo peinzend als altijd-
drijft nu gerimpeld in een waterplas
Maar morgen kneed ik mij een nieuwe man
uit vette klei, boetseer een brede borst
en van die strak gemodelleerde billen,
geef hem een vuren hart en latex armen.
Een gladgeschuurde…
Beschermde schooiers
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 331 Ze vliegen altijd rond in Callantsoog
Een ieder vreest hier hun brutale bek
Op bakjes friet, het kind zijn zoete spek
Ze schieten graag met scherp, wie houdt het droog
Voortdurend op onze hoede voor hun kogels
Birdshit! wat moeten we toch met al die vogels?…
Poète maudit
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 378 Zij was een vrouw van alle markten thuis
en schreef sonnetten of een kundig vers.
Haar vrije werk ontlokte veel gekners
want menigeen vond dat gepruts; een kruis!
Zij leed niet onder de gelaagde toon
van de kritieken op haar dichttalent.
Ze had een missie -zij was géén scribent
om maar te zwijgen van een epigoon-
dus rijmde voort, vergat…
Sterfuur
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 314 wie weet hoeveel de aarde torst
op de aangestampte hei
palen met mokerslagen geïmplanteerd
in haar uitgemolken borst
wie weet hoeveel gewapend
beton de hoogte in geschoten
haar grond verduisterend
waarop handel in drijfzand floreert
wie weet hoeveel schotsen
schuren boven laaiende vlammen
die aan haar longen likken, er
stervuren zaaiend…
Zij heeft de naam
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 182 Z’n broek op half elf
in de ene hand een blikje
en andere een joint,
lult hij een eind aan de brij
van men, fuck, en veel vet
aan zijn lippen hangt
een jonge brunette
die breezend op
geïxte benen balanceert
haar geringde navel
en veevorm van de bilnaad
zijn door tattoos opgewaardeerd
hij noemt haar slet.…
Meeuwenflatsen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 229 hangvogels zijn het
die mijn patat opvreten
zootje bleekscheten…
Wachter van de nacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 400 flamboyant en extravagant
wandelt, nee schrijdt hij voorbij
neemt even zijn hoed af
voor grijze vogels op de galerij
van het appartementencomplex
tot dat donkere straatje
waar hij ooit strategisch was neergezet
als een tinnen soldaatje
men fluistert, beschimpt en kluistert
hem op fictieve gronden
hij ronselt en raust, hoereert en smoust…
Jongen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 411 Jongen, gooi je kop in de wind, leef
verlaat de brakke grond en wis je sporen
uit de klei, vergeet dit zwarte oord,
de krenkende kruisverhoren.
De meute zal je nawijzen, zij die liefde prediken
zullen je bespuwen, wilden je helen
maar achter de coulissen, zelfvoldaan
jouw lichaam stelen.
Verdwijn,
red je vege lijf,
spoel de hypocriete…
Schim
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 323 Je kent je eigen schaduw niet meer
hoe je leunde tegen een boom
keek, naar het neergelegde beeld
mijn droom, mijn mooie droom
je bent een glazen twijgje nu
de zon schijnt bijna door je heen
een schrale schaduw aarzelt
alsof het lichaam reeds verdween.…
Hopman
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 446 mijn buurman is potent en schrander
hij hopt van ’t ene bed in ’t ander
de buurt spreekt schande van de man
maar krijgt er stiekem rode koontjes van
de buurvrouw, van de linkerhoek
en Fenna van twee blokken verder
wachten beurtelings op zijn bezoek
hij heeft zijn schaapjes welgesteld
met alle liefde daargelaten
en onderwerpt zich zelfs…
Bommen en bedevaart
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 155 Breekbaar is zijn verschijning
als een gravure in glas
de open handen
ijsblauw perkament
zijn vlassig haar verdraagt de winter niet
hij rilt
ziet de mens in vrije val
en spreekt bedroefd een laatste woord
zijn ogen naar boven gericht
het licht, zo schrijnend wit
hoelang nog,
hoort hij aardse machten spreken
van vrede op aarde…
Laat mij
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 407 Luister naar het kind
de wind en de zee
weet dat zij leven baren
met elke wee
een meeuw schreeuwt
niet in Gods-
maar in mijn- naam
laat mij
laat mij gaan
met de wind en de zee.…
Mamma
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 262 een meisje van 10
Je was het kind dat ouder leek
het kleintje dat op kleintjes paste
en luiers legde op de bleek
een meisje dat de piepers jaste
een meisje van 16
je wist van armoe en van oorlog
het harde werken zonder loon
een warme maaltijd en een bed
dat was toen heel gewoon
een meisje van 90
je weet van armoe en van oorlog…
Jozefien
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 292 Jouw mooie borsten Jozefien.
Ik wil ze zien, dat is toch niet teveel gevraagd of
legt het meer gewicht in de schaal wanneer ik ze zelf uit hun beschutting haal
en mijn handen zacht laat landen op schoonheid die alleen de nacht mocht zien.
Wees niet bevreesd, oh lieve Jozefien voor liefdestaal in braille.
Mijn mond verkent toch blind jouw zoete…
Verloren dagen
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 177 daar staat ze, gebogen als altijd
in haar blauwgeruite schort
en veegt met blote handen
zwarte aarde in de hoop dat
groen opnieuw geboren wordt
ze ziet niet om, graaft dieper
trekt brede voren in het land
plant haar voeten tussen de regels
en poot piepers in het rulle zand
kijk, ik heb ze allemaal op een rijtje
het is de wereld, de wereld…
Oorlogszaad
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 336 Kinderen vallen licht, zij weten niets van breuken
van prikkeldraad, een haveloze mensenzee.
De vuisten die verwoed op onze deuren beuken
uit angst voor weer een oorlogswee.
Kinderen vluchten niet, ze worden meegenomen.
Belanden in een mallemolen, één van leven of de dood.
Zijn zij het, die uit oorlogszaad zijn voortgekomen,
is dat dan onze…
Onaards
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 161 Hier op de kruising van de gras- en duinweg
begeeft mijn motor het. De bomen langs de wei
dreigen mij te vermorzelen, adembenemend
komen ze naderbij.
Mijn geest lijkt van god los.
Er gaat een lichtje aan, en nog één, en nog één.
Plotseling zoef ik langs een hele rij.
Soezend zacht.
De laatste boom doet een stap opzij.…
Narcissia
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 111 Hij maakte een sneeuwval
overgoot haar met zon
schonk gouden regen
uit een waterballon
dichtte zijn liefde voor haar
onder het rozenbalkon
zij, totaal niet gestreeld
veegde zijn verzen
zonder pardon
in de regenton
en verdronk
in haar spiegelbeeld.…
Dumpmaatschappij
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 234 Het hemelwater, stromend naar beneden
zwol langzaamaan van beekje tot rivier
waaruit gedronken werd door mens en dier
en zeeforellen sprongen, met een reden.
Dat water, bron van energie, van leven
is ondertussen door de mens vergeven.…
Celeste
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 454 Hoe zacht ze speelt met sluike sprietjes
ontwakend langs de smalle slingerweg
en op het water wel een handje helpt
met openvouwen van een lelieblad
de pure naaktheid van een boom belicht
om halverwege de ligusterheg
zich neer te leggen in het kreupeldicht
geweven bed van de vergeet-mij-nietjes.…
Een echte van Dam
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 152 Of het nou door de hitte of een dichter kwam
die sneller dan de haas een fraai sonnetje pent
op zomerzotte billen, of een ballentent.
Ik kwam, ik zag, en kocht warempel een van Dam
en dacht een prachtig dichtwerk op mijn kont, dat went.
Maar op m’n achterkant, daar prijkt een oude prent.
Of het dus door de hitte of een dichter kwam
die Willem…
Alles wat me lief is
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 704 We rijden weg van wat me dierbaar is
De kamperfoelie geurend aan de muur
Een mossig klinkerpaadje naar de schuur
Dat oude thuis met mijn geschiedenis
Het is geen einde maar een nieuw begin
Met alles wat me lief is binnenin.…
Waanzin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 251 Het regent
woorden in zijn hoofd
hij laat ze vallen
maar niemand wil ze horen
hij heeft ze eruit gelaten
terwijl de wind langs het venster giert
water vliegt en ogen schuilen
in het donker
drift poëzie langs morsige muren.…
Monkelende meeuw
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 345 Was ik een meeuw, ik liet een dame hevig schrikken
door groots en krijsend op haar sjieke hoed te landen
zodat ik haar garnalencocktail in kon slikken.
Was ik een meeuw, ik scheerde over vele stranden
en boulevards om hier en daar wat mee te prikken.
Dan hapte ik een haring zo uit iemands handen.
Was ik een mens, dan zou ik dit niet kunnen flikken…
Zuidschermer
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 251 De Zuidervaart vliet aan m’n oog voorbij
met aan haar overzij het jonge vee
dat uitgelaten dartelt in de wei.
Waar reigers roezemoezen tussen riet
een kievit waakzaam op zijn eega wacht
daar kweelt de karekiet een liefdeslied.
En populieren schuiven in een rij
gezien vanaf het dravend boerenpaard
dat lenteluchten ruikt in natte klei
en…
Bergen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 231 Hier hangen geur en kleur nog altijd onder bomen
die als een ereboog staan aan de Eeuwigelaan.
Kunstzinnig volk was hierlangs bij elkaar gekomen.
Een nieuwe stroming was ontstaan.
Men zag het prachtig licht, een sprekend vergezicht
en liet zijn werken na, beelden, literatuur.
Sophie Perk* heeft hier - piepjong - voor het eerst gedicht
al was…