Netgedichten

netgedicht (nr. 56.104):

Onaards

Hier op de kruising van de gras- en duinweg
begeeft mijn motor het. De bomen langs de wei
dreigen mij te vermorzelen, adembenemend
komen ze naderbij.

Mijn geest lijkt van god los.

Er gaat een lichtje aan, en nog één, en nog één.
Plotseling zoef ik langs een hele rij.
Soezend zacht.
De laatste boom doet een stap opzij.

Schrijver: Hanny van Alphen, 28 juni 2015