Netgedichten

netgedicht (nr. 55.741):

Monkelende meeuw

Was ik een meeuw, ik liet een dame hevig schrikken
door groots en krijsend op haar sjieke hoed te landen
zodat ik haar garnalencocktail in kon slikken.
Was ik een meeuw, ik scheerde over vele stranden
en boulevards om hier en daar wat mee te prikken.
Dan hapte ik een haring zo uit iemands handen.
Was ik een mens, dan zou ik dit niet kunnen flikken
maar ik, ik ben beschermd, dat heeft u maar te pikken.

Schrijver: Hanny van Alphen, 30 mei 2015

hanny.vanalphen

quicknet.nl

Geplaatst in de categorie: dieren

meeuw

overlast

spot

3.0 met 9 stemmen

345

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Naam:: Alexander Peters
Datum:: 27 juni 2015; Ongelofelijk hoe jij bent gegroeid. Ik kan het niet bijhouden.

Naam:: Hilly Nicolay
Datum:: 3 juni 2015; Meeuwen zijn vindingrijke vogels Hanny. Een prachtig gedicht.

Naam:: kerima ellouise
Datum:: 31 mei 2015; meer dan graag 'gepikt'!

Naam:: Adeleyd
Datum:: 30 mei 2015; Die meeuw heeft velen deze dag verblijd:
het blijkt uit woorden en ook vele stemmen,
en daarmee wil ik zeker niemand remmen,
alleen maar zeggen: wat een mooie verzentijd.

Die Adriaan vergat helaas een kleine letter,
maar wie ben ik? Toch zeker echt geen etter?

Naam:: Adeleyd
Datum:: 30 mei 2015
Email:: rosa.olaertsskynet.be; Die Adriaan is echt een wijze man:
hij zegt wat hij van verzen vindt in woorden
die reiken van het zuiden tot het noorden
bijna alsof hij zelf niet anders kan,

maar één lettertje werd toch vergeten:
't moet'vaste'zijn, dat zal verstrooidheid heten.

Naam:: Ton Hettema
Datum:: 30 mei 2015; Ja, beste Hanny
goeie dichters zijn immuun
voor de zwaartekracht

Naam:: Adriaan van Dam
Datum:: 30 mei 2015; Ik wil je met dit vers complimenteren
Het steekt waarachtig prachtig in elkaar
Met degelijke humor, reken maar
Veel dichters kunnen hier nog wat van leren

Jij groeide in een korte tijd enorm
met schrijven in een mooie vast vorm

Geef je reactie op deze inzending: