Netgedichten

netgedicht (nr. 57.981):

Jongen

Jongen, gooi je kop in de wind, leef
verlaat de brakke grond en wis je sporen
uit de klei, vergeet dit zwarte oord,
de krenkende kruisverhoren.

De meute zal je nawijzen, zij die liefde prediken
zullen je bespuwen, wilden je helen
maar achter de coulissen, zelfvoldaan
jouw lichaam stelen.

Verdwijn,
red je vege lijf,
spoel de hypocriete woorden uit je vacht.

Luister naar jezelf, wees vrij
en weet, je wordt verwacht, door iemand
net zo puur en echt als jij.