Alle inzendingen van Herman Grouwels

Ik geniet mateloos hoe je in die ongeschilde appel bijt Een onrijpe appel bovendien Me daarna wat verzuurd aankijkt met je verstrooide blik gefixeerd op een onbestemde plek En me laat geloven dat niets je wat kan schelen Je tandpastawitte tanden in het vlees zet en daar sporen achterlaat als een carnivoor in de nog warme prooi Het sap…

Ik sleep me sneeuwdronken naar het einde De sneeuw viel dit jaar met bakken uit de lucht De dooi treedt langzaam in, ‘k voel me opgelucht 'n Laatste sneeuwbal sterft aan mijn voeteneinden 'k Ben het spuugzat dat sneeuwruimen van mijn stoep en zout hoort thuis op chips of in oma’s soep De winter begon dit jaar al in november. Een witte…

Net terug van een kale reis Mijn visum werd verbeurd verklaard Mijn rugzak nog onaangeroerd Scheurtjes in mijn wegenkaart Tegoedbon voor drie weken zon Ansichtkaarten nooit gepost Reisbrochures licht gescheurd Verwachtingen niet ingelost…

De oude dichter staarde voor zich uit Vóór hem een onbeschreven vel Mistroostig kromde hij zijn rug De letters op zijn toetsenbord dansten verward en wild en braakten nog wat flarden van onsamenhangende tekens Een zilte traan vertroebelde zijn blik De ziekenzuster zag het lijdzaam aan en ze verdreef met haar zachte handen de nevels uit zijn…

de bomen kaal, de tuin gehuld in mist de vissen dobberen lui en loom op het trage ritme van hun kieuwen de tuin verteert het dode blad en gaat zichzelf vernieuwen ik vertrappel onachtzaam in het gras een late dwergbovist zo tikt de klok gestaag de seizoenen genadeloos vooruit ik oogst de laatste vruchten, ik wied het laatste…

Soms jaagt ze me de gordijnen in, ik fulmineer me lekker rot Ze vreet aan me, zuigt me langzaam uit , doorgaans tot op het bot Toch komt zij meestal fier en als triomfator uit de strijd Terwijl ze onbeschoft en zelfvoldaan haar kopje neder vlijt Ik streel haar zachte pels maar denk : Ach poesje rot toch op Ze spint en lonkt…

Kerken werden omgebouwd tot restaurant Katholieken lieten zich ontdopen De Kerk kan haar lot niet meer ontlopen Nu schuift men ook de Roomse feesten aan kant Pasen zal nooit meer zijn wat het is geweest Je kan maar beter wennen aan ’t Suikerfeest In België moet Pasen, Hemelvaartdag en Allerheiligen verdwijnen als wettelijk betaalde feestdag…

Mijn tante is weer jarig Dat is niet eens bijzonder Dat doet ze ieder jaar En lijdt er telkens onder Ik geef haar geen “kado” Van bloemen moet ze niezen Een taart dat lust ze niet Met al die holle kiezen Offreer ik haar een boek? Misschien kan ze wel lezen Al valt dat met haar staar Bijzonder hard te vrezen Mijn tante is weer jarig…

Angèle heet ze, Angèle Haar wijze witte haren geven haar een aureool van onoverwinnelijkheid Als de avond de ruimte vult met stilte en verwachting, krult de kat haar rug tot een boog en vlijt ze zich bij het haardvuur Dan sluit ik de gordijnen en breek abrupt de dag af De stilte voelt vertrouwd Ik gooi wat blokken op het vuur……

we wieden niet, maken distels en brandnetels tot bondgenoot, storen ons mateloos aan het zevenblad en heermoes volgen slaafs onze eigen paden en raken hopeloos verstrikt in hagewinde en klimop schoorvoetend banen we ons een weg en rusten uit op het groene bed van mos en varens hier regeert de waanzin, haalt wanorde, orde in ontredderd…

In Afghanistan werd een vrouw vermoord Ze kwam brutaal door stenen om het leven De taliban achtte zich hoogverheven De stem van Karzai werd niet eens gehoord Terwijl wij de jonge vrouw bewenen, Zijn we bang: het ligt er vol met stenen Ondanks het luide protest van het Westen, gaat men in sommige islamitische landen verder met het stenigen…

de stegen oogden nooit te donker geen stad te guur, geen buurt te grauw we liepen niet, we zweefden de nacht bracht huiver, angst en kou we teerden op vergeten honger die knaagde en die vervaarlijk vrat de jongste van de bende vluchtte ver weg van de verkilde stad geen tijd nu om de held te spelen, te draaien rond de hete brij pas…

De jacht op de clerus blijft maar duren Vervolgens zijn de nonnen aan de beurt Ook zij werden te lang fout ingekleurd De hoogste tijd om even bij te sturen De zuster streelde me en deed veel te lief Nu staat ze voor een tijd op "non"-actief Na de schandalen rond pedofiele priesters, verklaart een Hasseltse dat ze in een weeshuis als kind…

een oude bladluis zei fier en zonder blozen: ik zit op rozen *** een jonge glimworm staart afgunstig naar de maan: jou kan ik niet aan *** een naaktslak smeekte: genade zus huisjesslak, bied me onderdak *** Het web sloot zich niet “geen vlieg”, zei de oude spin de mot zit erin *** Bram, het vliegend hert liet zich finaal verblinden…

Terwijl de fuiken drogen, druipend van het zilte nat braakt de zee onverstoord haar golven en spoelt ze de netten schoon, die visloos wachten op Siel , de oude zeebonk, met zijn kromme pijp en aftandse zuidwester Een oud vissersvrouwtje kaakt wat verse haring De stank van vis lokt meeuwen die -op de hun zo eigen wijze- danken voor…

zijn ogen op de vloedlijn gericht, struint hij tussen wrakhout, wat schelpen en bruinig wier in een ver verleden verloor hij zijn hart aan de zee alleen zijn dromen, zijn dromen bleven hier in de kille plaggenhut van zijn onstuimig bestaan spoelt eb en vloed bij nacht en ontij komt hij weer tot leven en gromt: de zee geeft minder…

al jaren klop ik node aan de poort van het clubje erudiete dichters slimme lieden, eminente stichters hadden wellicht nog nooit van mij gehoord ik gaf geen lezingen, ik las niet voor uit eigen werk op een gala-avond terwijl ik zo met hen de strijd aanbond, een strijd die ik dus überhaupt verloor ik ben niet top: ‘k sta niet op een shortlist…

Het nest is leeg Kinderen vliegen uit Weemoedig kijk je om tot de horizon hen opslokt Komen ze ooit weer? Je gaf ze wijde vleugels maar vliegen is hun eigen lot. Gelukkig en ook fier wuif je ze uit en je geniet van elk moment dat ze even komen aanwaaien Maar kinderen dwalen soms, slaan te pletter of verliezen iedere zin voor oriëntatie…

Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Terwijl het vrije vers me beter ligt Kan ik de plooien straks nog gladwrijven Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Om mijn kostbare tijd te verdrijven Of ben ik het aan mezelf verplicht Waarom zou ik vormvaste rijmpjes schrijven Terwijl het vrije vers me beter ligt…

Het gevaar gaat schuil op straat en festivals En wordt stilaan een immens grote plaag Brutale kettingrukkers in Den Haag trekken gouden juwelen ruw van je hals ’t Politieoptreden heeft weinig effect Want voor je ’t weet, word je “genekt” Door onder meer de hoge prijs van het goud, worden in Den Haag mensen belaagd en de gouden sieraden…

De hitte kruipt over het enge pad Het alpine dorp ligt in ruïne Hier hebben mannen, vrouwen liefgehad Maar konden er de kost niet meer verdienen De wilde tijm kan je van ver al ruiken De hop hoept schril en onverstoord Geen leven meer achter vervallen luiken De krekels hebben hier het laatste woord De bron, die leven gaf, is opgedroogd…

Hij staat er weer de grenzen af te tasten De dunne lijn tussen de Lage landen Daarom terecht genoemd de draad der schande Een vijand die veel te diepe wonden kraste Hij leeft nog in tal vergeelde boeken Op oude foto’s schreeuwt hij om begrip Totale waanzin brandt op ieders lip Gezond verstand is mijlenver te zoeken De dwaze draad om…

Mijn man verliest zich al te vaak in woorden Als dichter zoekend naar de juiste stijl Terwijl ‘k plagend met hem de vloer aandweil Ontaardt dit soms in valse slotakkoorden Dit is zijn lied, dat mij nooit toebehoorde Zijn plek, zijn plaats waar ik geen poos verwijl Voor dromen ga ik nimmer voor de bijl Voor mij geen verre onbekende oorden…

Je kan nu in een handig bouwpakket Je eigen creatieve doodskist kopen Van beukenhout of eentje uit de tropen In een handomdraai in elkaar gezet Bleek dat we achteraf wat bouten misten Daarom ‘n goede raad:Laat je niet kisten Het Nederlandse uitvaartbedrijf Capulus brengt binnenkort een “doe - het- zelf- lijkkist” op de markt. De zes planken…

Hun start was niet om aan te zien Toch staan ze haast in de kwartfinale Daar hopen ze alsnog hun gram te halen Al klinkt het van … waarschijnlijk en misschien. Oranje, in de polls en in de media, Geklopt door de meisjes van Bavaria ------------------------------------------------------------ De Nederlanders mogen dan wel de eerste twee…

Het luchtverkeer zit danig in de knoop. Passagiers zijn her en der gestrand. Een donk’re aswolk drijft naar ’t vasteland. ’t Mag nu wel stoppen, naar ik hoop Het eiland heeft iets schimmig, lijkt een spook Gaat soms in IJsland alles op in rook? Een aswolk afkomstig van de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull drijft naar het Europese vasteland…

dichter word je als dusdanig niet geboren je wrikt en wroet je strak door je cocon een strijd die je ter nauwe* winnen kon met spinrag van je voet tot aan je beide oren ‘k strek me uit, vleugels drogen in de zon in een kil landschap dat me amper kan bekoren schreeuw ik het uit en bazuin het van de toren in ‘n koel en onverstaanbaar vakjargon…

Er was eens een hoertje in Schagen Die was bij de vakbond gaan klagen De crisis ten top De sector krijgt klop Toch vreest ze geen “ naakte” ontslagen…

Mijn vader rookte met enige stijl zijn met teer besmeurde pijp, bruin doorbrand. Joeg gretig, als was ‘t voor zijn zielenheil, de witte slierten door het hele pand. Geen wilde shag uit een exotisch land maar eerlijke tabak, grof versneden. En zo bleef hij hondstrouw, deed hij gestand aan zijn banale dwangmatigheden. De pijp is uit , een…

Leuke datum toch om op te trouwen Op tien oktober tweeduizend en tien Op een zondag, een rustdag bovendien Origineel en simpel te “onthouwen” En scheiden doen we, dat spreekt vanzelf Op elf november tweeduizend en elf --------------------------------------------- Er zijn heel wat aanvragen van trouwlustigen om hun huwelijk te laten doorgaan…