De strandjutter

zijn ogen op de vloedlijn gericht,
struint hij tussen wrakhout,
wat schelpen en bruinig wier

in een ver verleden verloor
hij zijn hart aan de zee
alleen zijn dromen,
zijn dromen bleven hier

in de kille plaggenhut
van zijn onstuimig bestaan
spoelt eb en vloed

bij nacht en ontij
komt hij weer tot leven en gromt:
de zee geeft minder dan zij neemt,
doet meer dan zij moet

Schrijver: Herman Grouwels, 17 augustus 2010

grouwelshermanhotmail.com

emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 6 stemmen 214