Alle inzendingen van Jan van Loosdrecht

Als ik mijn rug naar de toekomst keer, heb ik geen oog voor het zwarte gat dat ik vrees. Wandel ik langs succes en falen, langs vrienden, vreemden, vrouwen. Leeft mijn vader nog, geloof ik in verzoening en verlossing. Geloof ik in een toekomst.…

Vanavond is het weer zo'n avond Het regent, en ik heb boeken besteld en weggegooid. Ooit vind ik de Heilige Graal wel. De muziek die streamt is op zijn einde, de naderende stilte wordt gevuld, door kaarslicht op tafel en in de vensterbank. Venkelthee staat af te koelen tot drinkbaar. Een verstorende reclameboodschap leidt de stilte in…

Als een jager kijk ik naar het woud bevend en onzeker treed ik het binnen ik weet waar het goud ligt kan het delven Zij heeft haar ogen gesloten haar zwarte manen dansen langzaam op en neer, ze weet het niet, maar ik ben gekomen om mijn schat op te graven Eenmaal uit het woud onder de modder, voel ik mij de koning te rijk In het badhuis…

En zo kwam het, dat een jongen met een fiets, een vrouw van de wereld beminde, haar vrijpostigheid hem niet zinde, en hij koos voor het vriendschappelijke niets. Was het een muze, courtisane of sirene, in al zijn gesprekken kwam zij terug, vandaag echter was hij erop beducht, niet opnieuw die afslag te nemen. Soms is het goed niet vrij te…

Ik ben liever alleen dan zonder jou…

er huist een monoloog in mij keer op keer geven mensen me te verstaan, dat zij me niet ik hul me in stilzwijgen, ben geduldig moedig en gelaten voer ik dialogen – dronken, nuchter – die een puntje ziel tonen, uittorenend boven water als een ijsberg hulde aan de ervaren kapiteins – het zijn er niet zoveel, er zijn maar zoveel schepen…

Een grijze Amsterdammer drie turven hoog een goedgebekte tronie. Je zou hem geen stuiver geven als je niet wist dat hij een expert is op het gebied van Anne Frank, WOII en Mokum als je niet wist dat hij bezoekers rondleidt in de Hollandsche Schouwburg delinquenten met een taakstraf begeleidt publiek om zijn vingers windt wanneer hij de…

Waarom de balans opmaken als je de stand hebt bijgehouden? 0-1 Ik zit klaar Ze kunnen ieder moment met me afrekenen Ik anticipeer op het eindsignaal in een wedstrijd die aan het einde van de dag nooit over is Was ik maar een toeschouwer Dan liep ik weg als de wedstrijd mij niet zinde Dan ging ik een boek lezen, of de krant Heb ik niet…

Als een jager staar ik naar het woud waar het goud glanst het is nacht en dag Ik heb het in mijn hand bijtend spoort het mij aan het begroeide pad te betreden maar ik bied weerstand want onvoldoende uitgerust Mijn retina geïmpregneerd keer ik huiswaarts Nog voor halverwege hou ik halt Ik doe mijn ogen dicht een siddering trekt over…

Als een heremietkreeft op zoek naar een schuilplaats heb ik deze woning betrokken. Hem ondoordacht ingericht; geen subtiele kleuren, meubels uit een ander leven, een koude kille vloer die warmte suggereert. Ik ben een reiziger op een station waar de tijd stilstaat, een maaltijd in een doorgeefluik. Geen tijd om achterover te hangen, voor…