inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 81.229):

Memento mori

Na het veertigste levensjaar begint het uitstel
We zijn allen hetzelfde lot beschoren
Toch leven we als onsterfelijken
Maar die ene zoete zalige troost
Die wacht ons allen
Zijn naam is groot
Hij is de grote gelijkmaker
Je kan op hem vertrouwen
Aan hem toegeven

Laat hem zijn werk doen
Zie je bewegingsvrijheid ingeperkt
Meer en meer
Hij is je vriend
Een einde aan al je zorgen
Hij is de voorwaarde voor leven

Je kan hem tegenwerken
Maar dat zal, zoals alles, tijdelijk zijn
Onverbiddelijk wacht hij je op
Verwelkomt je in zijn koude armen
Zijn levenloze schoot

Daar mag je rusten
Daar wacht je niets dan de eeuwigheid
Niets dan vergetelheid

Schrijver: Jan van Loosdrecht, 29 september 2023


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 174

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)